Георгій Мікалаевіч Данелія

Георгій Данелія
გიორგი დანელია
Фатаграфія 27 жніўня 2010 года
Імя пры нараджэнні	Георгій Мікалаевіч Данелія
Дата нараджэння	25 жніўня 1930(1930-08-25)
Месца нараджэння	Тыфліс, Грузінская ССР, Закаўказская Савецкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Дата смерці	4 красавіка 2019(2019-04-04)
Месца смерці	Масква
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР Расія
Маці	Мэры Анджапарыдзэ[d]
Жонка	Любоў Сяргееўна Сакалова
Адукацыя	Маскоўскі архітэктурны інстытут (1955) Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысёраў (1959)
Месца працы	Масфільм Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысёраў
Прафесія	кінарэжысёр, сцэнарыст, акцёр, публіцыст, выкладчык
Кар’ера	1958 — 2019
Кірунак	кінакамедыя і трагікамедыя
Прэміі	Трыумф[d] (2002) Golden ram[d] (1995)
Узнагароды	Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені Кавалер ордэна Гонару (Грузія)
IMDb	0199381
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Георгій Мікалаевіч Данелія (груз. გიორგი დანელია, 25 жніўня 1930, Тбілісі — 4 красавіка 2019, Масква) — грузінскі і расійскі акцёр, кінарэжысёр і сцэнарыст. Народны артыст СССР (1989). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1978), Дзяржаўнай прэміі РСФСР імя братоў Васільевых (1981), Дзяржаўнай прэміі Расіі (1996). Творчасці рэжысёра ўласцівыя мяккі гумар, лірызм, паэтычнасць.

Біяграфія

У 1955 годзе скончыў Маскоўскі архітэктурны інстытут, у 1954—1955 гадах працаваў архітэктарам у Інстытуце праектавання гарадоў. Цікавіўся кіно, здымаўся ў масоўках і ў 1956 годзе паступіў на Вышэйшыя рэжысёрскія курсы (майстэрня Міхаіла Калатозава), якія скончыў у 1959 годзе.

З 1959 года — рэжысёр-пастаноўшчык «Масфільма». У 1965—1969 гадах — мастацкі кіраўнік «Эксперыментальнага творчага аб’яднання» пры «Масфільме», у 1975—1987 — мастацкі кіраўнік «Эксперыментальнага аб’яднання камедыйных і музычных фільмаў». З 1987 года — прэзідэнт і мастацкі кіраўнік кінастудыі «Рытм» кінаканцэрна «Масфільм».

Творчасць

Дэбютаваў фільмам «Сярожа» (1960, разам з І. Таланкіным). Здымае псіхалагічныя драмы («Шлях да прычала», 1962), лірычныя («Я крочу па Маскве», 1964; «Міміно», 1970), сатырычныя («Трыццаць тры», 1966), фантастычныя камедыі («Кін-дза-дза!», 1987) і трагікамедыі («Не бядуй», 1969; «Афоня», 1975; «Асенні марафон», 1979; «Слёзы капалі», 1983; «Пашпарт», 1990), для якіх характэрны ўвага да сацыяльнай прыроды з’яў і ўчынкаў, спачувальная інтанацыя ў адносінах да герояў.

Бібліяграфія

• Георгий Данелия. Безбилетный пассажир. — М.: Эксмо, 2016. — 480 с. — ISBN 978-5-699-79183-5. Архівавана 19 снежня 2017.
• Георгий Данелия. Тостуемый пьет до дна. — М.: Эксмо, 2015. — 416 с. — ISBN 978-5-699-79204-7.
• Георгий Данелия. Кот ушел, а улыбка осталась. — М.: Эксмо, 2016. — 416 с. — ISBN 978-5-699-78929-0.(недаступная спасылка)

Сям’я

Жонка — Галіна Іванаўна Юркова-Данелія.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Спасылкі

• Георгій Данелія на сайце «Internet Movie Database» (англ.)