Перайсці да зместу

Піліп Фёдаравіч Фартунатаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Піліп Фёдаравіч Фартунатаў
Дата нараджэння 2 (14) студзеня 1848[1] ці 14 студзеня 1848(1848-01-14)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 20 верасня (3 кастрычніка) 1914[1] (66 гадоў) ці 3 кастрычніка 1914(1914-10-03)[1] (66 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці філолаг
Навуковая сфера мовазнаўства
Месца працы
Навуковая ступень Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт
Навуковае званне
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Фёдар Буслаеў, Георг Курцыус[d], Мішэль Брэаль і Аўгуст Лескін[d]
Вядомыя вучні Міхаіл Пакроўскі[d], Рыгор Ульянаў[d], Аляксей Шахматаў, Ян Віктар Пажазінскі, Аляксандр Беліч, Олаф Брок, Нікалас ван Вейк[d], Мікалай Дурнаво, Міхаіл Петэрсан[d], Аляксандр Пяшкоўскі[d], Аляксандр Томсан[d], Дзмітрый Ушакоў і Вячаслаў Шчэпкін[d]
Член у
Узнагароды

ганаровы доктар[d] (1884)

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Піліп Фёдаравіч Фартунатаў (руск.: Фили́пп Фёдорович Фортуна́тов; 2 студзеня [14 студзеня] 1848, Волагда — 20 верасня [3 кастрычніка] 1914, в. Косалма, пад Петразаводскам) — расійскі лінгвіст, прафесар, правадзейны член Пецярбургскай акадэміі навук (1898), заснавальнік маскоўскай лінгвістычнай школай («фармальнай», «фартунатаўскай»), адзін з найбольш значных лінгвістаў Расійскай імперыі. Працаваў над гісторыяй індаарыйскіх, балтыйскіх і славянскіх моў, працаваў з індаеўрапеістыкай, тэорыяй граматыкі; займаўся шырокай педагагічнай дзейнасцю. Брат А. Ф. Фартунатава і С. Ф. Фартунатава.