Тэціароа

Тэціароа
	фр. Tetiaroa, таіц. Mai’ao
	; Выгляд з паветра
Характарыстыкі
Плошча	5,8 км²
Найвышэйшы пункт	7 м
Насельніцтва	240 чал. (2017)
Шчыльнасць насельніцтва	41,38 чал./км²
Размяшчэнне
	17°01′05,40″ пд. ш. 149°33′44,70″ з. д.HGЯO
Архіпелаг	Астравы Таварыства
Акваторыя	Ціхі акіян
Краіна	Французская Палінезія;
	Тэціароа
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Тэціаро́а (фр.: Tetiaroa, таіц.: Tetiʻaroa) — атол у Французскай Палінезіі. Уваходзіць у групу Наветраных астравоў Таварыства. Плошча — 5,8 км². Насельніцтва (2017 г.) — 240 чалавек.

Геаграфія

Тэціароа месціцца за 40 км на паўнач ад Папеэтэ, сталіцы Французскай Палінезіі. Уяўляе сабою замкнёны каралавы рыф тна вяршыні старажытнага падводнага вулкана. На паверхні вылучаюцца 13 астраўкоў, што атачаюць лагуну глыбінёй да 30 м. Яна злучаецца з акіянам толькі падчас прыліваў.

Клімат трапічны мусонны. Сярэднядзённая тэмпература на працягу года вагаецца ад +24,9 °C да +27,3 °C. Найбольш вільготны месяц — снежань, калі ўзровень ападкаў дасягае 329,9 мм. Аднак у верасні ён не перавышае 66,5 мм.

Прырода

Хаця вапняковыя глебы Тэціароа не адрозніваюцца ўрадлівасцю, большасць астраўкоў пакрыты густой расліннасцю. На іх сустракаюцца какосавая пальма, казуарына, панданус, фікус, папараці і інш. Фаўна прадстаўлена птушкамі і крабамі. На пляжах размножваюцца некалькі відаў марскіх чарапах. Лагуна Тэціароа цікава наяўнасцю маладых акул.

Гісторыя

Тэціароа з’яўляўся месцам збораў арыёры, вышэйшых колаў таіцянскай супольнасці. Падчас археалагічных раскопак на 3 астраўках былі выяўлены рэшткі каменных платформ для стральбы з лука і танцаў. Відавочна, першым еўрапейцам, які наведаў атол, быў Вільям Блай падчас пошукаў мяцежнікаў з карабля «Баўнці» (1792 г.). Пазней Тэціароа перайшоў у валоданне таіцянскіх манархаў. У 1902 г. яго набыў канадзец Дж. Уолтэр Уільямс, які пабудаваў тут рэзідэнцыю і стварыў какосавую плантацыю.

У 1967 г. атол быў набыты акцёрам Марланам Бранда. У 1970 г. была пабудавана невялікая вёска з аэрадромам. У 1983 г. на Тэціароа здымаўся кінафільм «Le Bourreau des cœurs^[fr]». Пасля смерці М. Бранда яго нашчадкі здалі 2 астраўкі ў арэнду на 99 гадоў для будаўніцтва атэля «Бранда». У нашы дні большасць сталых насельнікаў — супрацоўнікі гэтага прадпрыемства.

Спасылкі