Чэмпіянат Еўропы па лёгкай атлетыцы сярод юніёраў 2017
| Чэмпіянат Еўропы па лёгкай атлетыцы сярод юніёраў 2017 | |
|---|---|
| Горад-арганізатар |
 Грасета, Італія |
| Краіны-ўдзельніцы | 48 |
| Колькасць атлетаў | 1149 |
| Разыгрываецца медалёў | 44 |
| Цырымонія адкрыцця | 20 ліпеня 2017 |
| Цырымонія закрыцця | 23 ліпеня 2017 |
| Дата правядзення | 2017 |
| Стадыён | «Карла Дзекіні» |
24-ы чэмпіянат Еўропы па лёгкай атлетыцы сярод юніёраў праходзіў з 20 па 23 ліпеня 2017 года на Алімпійскім стадыёне імя Карла Дзекіні ў Грасета, Італія. Да спаборніцтваў, паводле правіл, былі дапушчаны спартсмены 1998 года нараджэння і маладзейшыя.
На старт у 44 дысцыплінах чэмпіянату выйшлі 1149 лёгкаатлетаў з 48 краін Еўропы (579 юніёраў і 570 юніёрак)[1].
Зборная Расіі не ўдзельнічала ў спаборніцтвах у сувязі з бестэрміновай дыскваліфікацыяй нацыянальнай федэрацыі з лістапада 2015 года з прычыны допінгавага скандалу. У Грасета, тым не менш, выступілі чатыры расійскія лёгкаатлеты, якія атрымалі спецыяльны дазвол ад Еўрапейскай лёгкаатлетычнай асацыяцыі. Усе яны выйшлі на старт у якасці нейтральных спартсменаў. Медалі змаглі заваяваць двое з іх, хадакі Сяргей Шырабокаў і Яна Смердава, якія сталі чэмпіёнамі Еўропы сярод юніёраў[2][3].
16-гадовы нарвежац Якаб Інгебрыгтсен, нягледзячы на тое, што быў маладзейшы за большасць удзельнікаў спаборніцтваў на 2-3 гады, прыехаў у якасці лідара сезона адразу на трох дыстанцыях: 1500, 5000 метраў і 3000 метраў з перашкодамі. У кожнай з іх ён выйшаў на старт[4]. Праз 2,5 гадзіны пасля падзення і восьмага месца ў фінале бегу на 1500 метраў Якаб выйшаў на старт бегу на 5000 метраў, дзе стаў чэмпіёнам, а на наступны дзень выйграў яшчэ адно золата, у стыпль-чэзе[5].
На чэмпіянаце былі пастаўлены два сусветныя рэкорды сярод юніёраў. Немец Ніклас Каўль набраў у дзесяцібор’і 8435 ачкоў і пераўзышоў дасягненне Торстэна Фоса (8397 ачкоў), пастаўленае на 35 гадоў раней яшчэ з выкарыстаннем дарослых снарадаў у кіданнях і бегу з бар’ерамі (з 2005 года юніёры выкарыстоўваюць палегчаныя ядро і дыск, а таксама бар’еры з паніжанай вышынёй)[6].
Аўтарам іншага рэкорду стала жаночая зборная Германіі (Катрын Фем, Кешыя Квадва, Зофія Юнк, Еніфер Монтаг), якая ў папярэднім забегу эстафеты 4×100 метраў паказала вынік 43,27. У фінале палепшыць гэты час ім не ўдалося[7].
Трохкратным прызёрам чэмпіянату стала брытанка Мая Бруні, якая выйграла бег на 200 метраў і стала трэцяй у дзвюх эстафетах. Яшчэ 13 чалавек выйгралі больш за адзін медаль[1].
Вынікі[правіць | правіць зыходнік]
Скарачэнні: WJR — сусветны рэкорд сярод юніёраў | EJR — рэкорд Еўропы сярод юніёраў | NR — нацыянальны рэкорд | NJR — нацыянальны рэкорд сярод юніёраў | CR — рэкорд чэмпіянату
Курсівам вылучаны ўдзельнікі, якія выступалі за эстафетныя каманды толькі ў папярэдніх забегах
Юніёры[правіць | правіць зыходнік]
Юніёркі[правіць | правіць зыходнік]
Медальны залік[правіць | правіць зыходнік]
Медалі ў 44 дысцыплінах лёгкай атлетыкі заваявалі прадстаўнікі 30 краін-удзельніц.
Краіна-арганізатар
| Месца | Краіна | Золата | Серабро | Бронза | Усяго |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Германія
|
5 | 7 | 1 | 13 |
| 2 | .svg){kind=small} Вялікабрытанія
|
5 | 6 | 8 | 19 |
| 3 |  Украіна
|
4 | 1 | 1 | 6 |
| 4 |  Францыя
|
3 | 5 | 4 | 12 |
| 5 | Італія
|
3 | 5 | 1 | 9 |
| 6 |  Швейцарыя
|
3 | 1 | 0 | 4 |
| 7 |  Нарвегія
|
3 | 0 | 1 | 4 |
| 8 |  Чэхія
|
3 | 0 | 0 | 3 |
| 9 |  Беларусь
|
2 | 5 | 0 | 7 |
| 10 |  Польшча
|
2 | 4 | 3 | 9 |
| 11 |  Швецыя
|
2 | 0 | 2 | 4 |
| 12 | Нейтральныя атлеты | 2 | 0 | 0 | 2 |
| 13 |  Нідэрланды
|
1 | 1 | 1 | 3 |
 Румынія
|
1 | 1 | 1 | 3 | |
| 15 |  Харватыя
|
1 | 1 | 0 | 2 |
| 16 |  Ірландыя
|
1 | 0 | 2 | 3 |
| 17 |  Грэцыя
|
1 | 0 | 1 | 2 |
| 18 |  Малдова
|
1 | 0 | 0 | 1 |
 Сербія
|
1 | 0 | 0 | 1 | |
| 20 |  Іспанія
|
0 | 2 | 5 | 7 |
| 21 |  Фінляндыя
|
0 | 1 | 4 | 5 |
| 22 | .svg){kind=small} Бельгія
|
0 | 1 | 1 | 2 |
 Эстонія
|
0 | 1 | 1 | 2 | |
| 24 |  Балгарыя
|
0 | 1 | 0 | 1 |
 Славенія
|
0 | 1 | 0 | 1 | |
| 26 |  Турцыя
|
0 | 0 | 3 | 3 |
| 27 |  Аўстрыя
|
0 | 0 | 1 | 1 |
 Венгрыя
|
0 | 0 | 1 | 1 | |
 Славакія
|
0 | 0 | 1 | 1 | |
 Чарнагорыя
|
0 | 0 | 1 | 1 | |
| Всего | 44 | 44 | 44 | 132 | |
Зноскі
- ↑ а б European Athletics U20 Championships Grosseto 2017 — Results Book (англ.) (PDF). ЕА (23 ліпеня 2017). Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2017. Праверана 5 жніўня 2017.
- ↑ "Очередной триумф Смердовой!". RusAthletics.com. 2017-07-20. Архівавана з арыгінала 2017-08-05. Праверана 2017-08-05. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2017. Праверана 2 верасня 2017.
- ↑ "Широбоков — чемпион Европы!". RusAthletics.com. 2017-07-22. Архівавана з арыгінала 2017-08-05. Праверана 2017-08-05. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2017. Праверана 2 верасня 2017.
- ↑ "Ingebrigtsen targets a hat-trick of titles in Grosseto" [англійская]. ЕА. 2017-07-19. Архівавана з арыгінала 2017-08-05. Праверана 2017-08-05.
- ↑ Adam Kopet (2017-07-24). "A Fall Keeps Jakob Ingebrigtsen from Perfect Weekend" [англійская]. RunnerSpace.com. Архівавана з арыгінала 2017-08-05. Праверана 2017-08-05.
- ↑ "Two world U20 records for Germany on final day in Grosseto" [англійская]. ЕА. 2017-07-23. Архівавана з арыгінала 2017-08-05. Праверана 2017-08-05.
- ↑ Diego Sampaolo (2017-07-24). "World U20 records fall in decathlon and women's 4x100m in Grosseto" [англійская]. ІААФ. Архівавана з арыгінала 2017-08-05. Праверана 2017-08-05.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
|
Чэмпіянат Еўропы па лёгкай атлетыцы сярод юніёраў 2017 на Вікісховішчы |
|---|
- European Athletics U20 Championships (англ.). ЕА. — Старонка спаборніцтваў на сайце Еўрапейскай лёгкаатлетычнай асацыяцыі. Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2017. Праверана 5 жніўня 2017.
- European Athletics U20 Championships — Grosseto 2017 Results (англ.). ЕА. — Вынікі спаборніцтваў на сайце Еўрапейскай лёгкаатлетычнай асацыяцыі. Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2017. Праверана 5 жніўня 2017.