Экватарыяльнае проціцячэнне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Экватарыяльнае проціцячэнне (Міжпасатнае проціцячэнне) - паверхневыя кампенсацыйныя цячэнні ў нізкіх шыротах акіянаў паміж Паўночным Пасатным і Паўднёвым Пасатным цячэннямі. Развіваюцца ў штылявой зоне ў выніку мерыдыянальнай неўранамернасці ветравога поля. Напрамак з захаду на ўсход. У Атлантычным і Ціхім акіянах размешчаны на 3-10° паўночнай шыраты, у Індыйскім акіяне - на 9-10° паўднёвай шыраты. У асобных выпадках назіраюцца да глыбіні 300 м.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18. Кн.1: Дадатак: Шчытнікі - ЯЯ / Рэдкал.:Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 2004. - 472 с.: іл.