Ёахім Франк

Ёахім Франк
Ёахім Франк
Дата нараджэння	12 верасня 1940 (83 гады)
Месца нараджэння	Зіген, Зіген-Вітгенштайн[d], адміністрацыйная акруга Арнсберг, правінцыя Вестфалія, Прусія;
Грамадзянства	ЗША; Германія;
Род дзейнасці	хімік, біяфізік
Навуковая сфера	біяхімік[d]
Месца працы	Калумбійскі ўніверсітэт; Олбаніўскі ўніверсітэт; Commonwealth Fund[d];
Альма-матар	Універсітэт Фрайбурга; Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна; Карнельскі ўніверсітэт; Мюнхенскі тэхнічны ўніверсітэт;
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Нацыянальная акадэмія навук ЗША;
Узнагароды	медаль Бенджаміна Франкліна[d] (2014) Нобелеўская прэмія па хіміі (2017)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ёахім Франк (ням.: Joachim Frank, нар. 12 верасня 1940, Зіген, Германія) — нямецка-амерыканскі біяфізік з Калумбійскага ўніверсітэта і лаўрэат Нобелеўскай прэміі. Ён лічыцца заснавальнікам адначасцічнай крыаэлектроннай мікраскапіі (cryo-EM), за якую ён атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі ў 2017 годзе разам з Жакам Дзюбашэ і Рычардам Хендэрсанам^[4]. Ён таксама зрабіў значны ўнёсак у даследаванне структуры і функцый рыбасом бактэрый і эўкарыёт.

Жыццё і кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Франк нарадзіўся ў Зігене ў раёне Вайдэнаў. Пасля завяршэння ступені бакалаўра па фізіцы ва Універсітэце Фрайбурга (1963)^[5] і ступені дыплома пад кіраўніцтвам Вальтэра Рольвагена ў Мюнхенскім універсітэце Людвіга Максіміліяна з дысертацыяй «Даследаванне другаснай электроннай эмісіі золата пры тэмпературы яго плаўлення» (1967) Франк атрымаў ступень доктара філасофіі ў Тэхнічным універсітэце Мюнхена для навучання ў аспірантуры лабараторыі Вальтэра Хопэ ў Інстытуце Макса Планка з дысертацыяй «Даследаванні электронных мікрафатаграфій высокага раздзялення з выкарыстаннем метадаў розніцы малюнкаў і рэканструкцыі»^[6] (1970). Дысертацыя даследуе выкарыстанне лічбавай апрацоўкі малюнкаў і аптычнай дыфракцыі пры аналізе электронных мікрафатаграфій, а таксама выраўноўванне малюнкаў з дапамогай функцыі крос-карэляцыі.

Як аспірант Харкнеса, ён меў магчымасць вучыцца на працягу двух гадоў у Злучаных Штатах: у Роберта Натана ў Лабараторыі рэактыўнага руху Каліфарнійскага тэхналагічнага інстытута; з Робертам М. Глейзерам у лабараторыі Донер, Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі і з Бенджамінам Сігелем у Карнельскім універсітэце, Ітака, Нью-Ёрк^[7]^[8]^[9]. Восенню 1972 года ён ненадоўга вярнуўся ў Інстытут біяхіміі Макса Планка ў Марцінсрыдзе ў якасці навуковага супрацоўніка, працуючы над тэорыяй частковай кагерэнтнасці ў электроннай мікраскапіі, затым у 1973 годзе ён далучыўся да Кавендышскай лабараторыі Кембрыджскага ўніверсітэта як старшы навуковы асістэнт пад кіраўніцтвам Вернана Эліса Каслета.

У 1975 годзе Франку прапанавалі пасаду старшага навуковага супрацоўніка ў аддзеле лабараторый і даследаванняў (цяпер Уодсварт-цэнтр) Дэпартамента аховы здароўя штата Нью-Ёрк^[8]^[10], дзе ён пачаў працаваць над адначасцічнымі падыходамі ў электроннай мікраскапіі^[11]. У 1985 годзе ён быў прызначаны дацэнтам, а затым (1986) поўным прафесарам на нядаўна створанай кафедры медыка-біялагічных навук універсітэта ў Олбані, Універсітэт штата Нью-Ёрк. У 1987 і 1994 гадах ён ездзіў у працоўны адпачынак у Еўропу, адзін раз для працы з Рычардам Хендэрсанам, Лабараторыяй малекулярнай біялогіі Савета медыцынскіх даследаванняў у Кембрыджы, а другі раз у якасці лаўрэата прэміі Humboldt Research Award з Кенэтам К. Холмсам, Інстытут медыцынскіх даследаванняў Макса Планка ў Гайдэльбергу^[8]. У 1998 годзе Франк быў прызначаны даследчыкам Медыцынскага інстытута Говарда Х’юза (HHMI). З 2003 года ён таксама быў выкладчыкам у Калумбійскім універсітэце, а ў 2008 годзе працаваў у Калумбійскім універсітэце ў якасці прафесара біяхіміі і малекулярнай біяфізікі і біялагічных навук.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

1994 — Даследчая прэмія імя Гумбальта Фонду Аляксандра фон Гумбальта^[9]
2006 — Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук^[12]
2006 — Член Нацыянальнай акадэміі навук^[13]
2014 — Медаль Бенджаміна Франкліна па навуцы аб жыцці, Інстытут Франкліна^[14]
2017 — Прэмія Уілі ў галіне біямедыцынскіх навук^[15]
2017 — Нобелеўская прэмія па хіміі^[16]
2018 — Ганаровая доктарская ступень, Універсітэт Зігена (Германія)^[17]
2018 — Ганаровы член Каралеўскага мікраскапічнага таварыства

Абраныя артыкулы[правіць | правіць зыходнік]

Frank, Joachim (2015). "Generalized single-particle cryo-EM – a historical perspective". Microscopy. 65 (1): 3–8. doi:10.1093/jmicro/dfv358. PMC 4749046. PMID 26566976.
Frank, Joachim (2010). "Structure and dynamics of a processive Brownian motor: the translating ribosome". Annu. Rev. Biochem. 79: 381–412. doi:10.1146/annurev-biochem-060408-173330. PMC 2917226. PMID 20235828.
Frank, Joachim (2010). "The ribosome and the mechanism of protein synthesis". Rep. Prog. Phys. 69 (5): 1383–1417. doi:10.1088/0034-4885/69/5/R03.
Frank, Joachim (2009). "Single-particle reconstruction of biological macromolecules in electron microscopy -- 30 years". Q. Rev. Biophys. 42 (3): 139–158. doi:10.1017/S0033583509990059. PMC 2844734. PMID 20025794.

Зноскі

↑ Joachim Frank // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107343683"></a>
↑ https://www.nobelprize.org/prizes/chemistry/2017/frank/facts/
↑ Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1 Праверана 10 лістапада 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q123508386"></a>
↑ The Nobel Prize in Chemistry 2017 (нявызн.). The Nobel Foundation (4 кастрычніка 2017).
↑ Entry in the University Archive Freiburg, Prüfungsausschuss für Diplom-Physiker B 11/593
↑ Entry in the catalogue of the Deutsche Nationalbibliothek: DNB 482124628
↑ Joachim Frank, PhD (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 9.10.2017.
↑ ^а ^б ^в Mossman, Kaspar (December 11, 2007). "Profile of Joachim Frank". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 104 (50): 19668–70. Bibcode:2007PNAS..10419668M. doi:10.1073/pnas.0710323105. PMC 2148354. PMID 18056798.
↑ ^а ^б Curriculum Vitae — Joachim Frank, Ph.D. Архівавана 9 кастрычніка 2017.
↑ Wicher, Konrad (2006). History of the electron microscope: the high voltage electron microscope and beyond at the Division of Laboratories and Research/Wadsworth Center. Albany, New York: Wadsworth Center, New York State Department of Health. p. 149.
↑ Frank, Joachim (1975). "Averaging of low-exposure electron micrographs of non-periodic objects". Ultramicroscopy. 1 (2): 159–162. doi:10.1016/s0304-3991(75)80020-9. PMID 1236029.
↑ Book of Members 1780-present (нявызн.). American Academy of Arts and Sciences (amacad.org). Праверана 23 лютага 2017.
↑ Joachim Frank (нявызн.). nasonline.org (12 студзеня 2006). Праверана 23 лютага 2017.
↑ Joachim Frank (нявызн.). fi.edu (12 снежня 2014). Праверана 23 лютага 2017.
↑ The 16th Annual Wiley Prize in Biomedical Sciences Awarded for Pioneering Developments in Electron Microscopy (нявызн.). newsroom.wiley.com (22 лютага 2017). Архівавана з першакрыніцы 4.10.2017. Праверана 23 лютага 2017.
↑ "Nobel Prize in Chemistry Awarded for Cryo-Electron Microscopy". The New York Times. October 4, 2017. Праверана 4 кастрычніка 2017.
↑ Respect and Recognition (нявызн.). uni-siegen.de (17 красавіка 2018). Праверана 2 кастрычніка 2018.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Mossman, Kaspar (December 11, 2007). "Profile of Joachim Frank". Proceedings of the National Academy of Sciences of the USA. 104 (50): 19668–19670. Bibcode:2007PNAS..10419668M. doi:10.1073/pnas.0710323105. PMC 2148354. PMID 18056798.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Сайт Frank Lab Архівавана 25 сакавіка 2021.
Спіс публікацый Архівавана 24 снежня 2020.

[_d7f17a6c516514a5-1] Joachim Frank // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107343683"></a>

[_e06a22319224c37c-2] ttps://www.nobelprize.org/prizes/chemistry/2017/frank/facts/

[_243574131176ffcd-3] Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1 Праверана 10 лістапада 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q123508386"></a>

[4] The Nobel Prize in Chemistry 2017 (нявызн.). The Nobel Foundation (4 кастрычніка 2017).

[5] Entry in the University Archive Freiburg, Prüfungsausschuss für Diplom-Physiker B 11/593

[6] Entry in the catalogue of the Deutsche Nationalbibliothek: DNB 482124628

[7] Joachim Frank, PhD (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 9.10.2017.

[Mossman-8] а ^б ^в Mossman, Kaspar (December 11, 2007). "Profile of Joachim Frank". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 104 (50): 19668–70. Bibcode:2007PNAS..10419668M. doi:10.1073/pnas.0710323105. PMC 2148354. PMID 18056798.

[cv-9] а ^б Curriculum Vitae — Joachim Frank, Ph.D. Архівавана 9 кастрычніка 2017.

[10] Wicher, Konrad (2006). History of the electron microscope: the high voltage electron microscope and beyond at the Division of Laboratories and Research/Wadsworth Center. Albany, New York: Wadsworth Center, New York State Department of Health. p. 149.

[11] Frank, Joachim (1975). "Averaging of low-exposure electron micrographs of non-periodic objects". Ultramicroscopy. 1 (2): 159–162. doi:10.1016/s0304-3991(75)80020-9. PMID 1236029.

[12] Book of Members 1780-present (нявызн.). American Academy of Arts and Sciences (amacad.org). Праверана 23 лютага 2017.

[nasonlin-012446-13] Joachim Frank (нявызн.). nasonline.org (12 студзеня 2006). Праверана 23 лютага 2017.

[fi-Joachim-14] Joachim Frank (нявызн.). fi.edu (12 снежня 2014). Праверана 23 лютага 2017.

[wiley-16-15] The 16th Annual Wiley Prize in Biomedical Sciences Awarded for Pioneering Developments in Electron Microscopy (нявызн.). newsroom.wiley.com (22 лютага 2017). Архівавана з першакрыніцы 4.10.2017. Праверана 23 лютага 2017.

[The_New_York_Times_-_4_October_2017_-_Nobel_Prize_in_Chemistry_Awarded_for_Cryo-Electron_Microscopy-16] "Nobel Prize in Chemistry Awarded for Cryo-Electron Microscopy". The New York Times. October 4, 2017. Праверана 4 кастрычніка 2017.

[University_of_Siegen_-_17_April_2018_-_Respect_and_Recognition-17] Respect and Recognition (нявызн.). uni-siegen.de (17 красавіка 2018). Праверана 2 кастрычніка 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]