Летыцыя Рамаліна

Летыцыя Рамаліна
Летыцыя Рамаліна
	Марыя Летыцыя Рамаліна
Нараджэнне	24 жніўня 1750; Аяча, дэпартамент Паўднёвая Корсіка, рэгіён Корсіка, Метраполія Францыі, Францыя;
Смерць	2 лютага 1836 (85 гадоў); Рым, Папская вобласць;
Месца пахавання	Chapelle Impériale[d];
Род	Банапарты
Імя пры нараджэнні	фр.: Maria Letizia Ramolino
Бацька	Gian Girolamo Ramolino[d]
Маці	Angela Maria Pietra-Santa[d]
Муж	Карла Буанапартэ
Дзеці	Жазеф Банапарт, Напалеон I Банапарт, Люсьен Банапарт, Эліза Банапарт, Людовік I Банапарт, Паліна Банапарт, Караліна Банапарт, Жэром Банапарт, Maria Anna Bonaparte[d], Maria Anna Bonaparte[d], Napoleone Buonaparte[d] і unnamed daughter Bonaparte[d]
Дзейнасць	арыстакратка
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марыя Летыцыя Рамаліна (Maria Letizia Ramolino, 24 жніўня 1750 года, Аяча — 2 лютага 1836, Рым) — маці Напалеона Банапарта, якая перажыла яго на 15 гадоў.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Ураджэнка Аяча, Летыцыя паходзіла з высакароднага сямейства генуэзскага паходжання. У 14 гадоў была выдадзена замуж за юрыста Карла Буанапартэ. У іх нарадзілася 13 дзяцей, з якіх да сталага ўзросту дажылі 5 сыноў і тры дочкі:

Жазеф Банапарт (1768—1844), кароль Іспаніі
Напалеон I (1769—1821), імператар Францыі
Люсьен Банапарт (1775—1840), князь Каніна і Музіньяна.
Эліза Банапарт (1777—1820), вялікая герцагіня Тасканская.
Луі Банапарт (1778—1846), кароль Галандыі.
Паліна Банапарт (1780—1825), герцагіня Гвасталы.
Караліна Банапарт (1782—1839), вялікая герцагіня Клеўская.
Жэром Банапарт (1784—1860), кароль Вестфаліі.

У 1769 годзе Корсіка перайшла пад кантроль Францыі, аднак Летыцыя так і не вывучыла французскай мовы. У 1785 годзе заўдавела і праз 8 гадоў вымушана была з дзецьмі перабрацца на мацярык, у Марсель.

Пасля каранацыі Напалеона (на якой яна прысутнічаць не пажадала^[6]) ён дараваў Летыцыі тытул «Мадам Маці Імператара» (фр.: Madame Mère de l’Empereur) і падарыў маёнтак Пон-сюр-Сен пад Парыжам. Нягледзячы на велізарны стан, Мадам-маці, якая пражыла столькі гадоў на грані галечы, адрознівалася скупасцю, французскімі справамі не цікавілася і рэдка бывала пры двары.

Пасля звяржэння сына бегла з братам, кардыналам Фешам, у Рым, дзе і правяла астатак жыцця, амаль пазбавіўшыся зроку, у палацца Банапартэ на плошчы Венецыі. Яе рэшткі па загаду Напалеона III былі перавезены з Італіі ў Аяча.

Зноскі

↑ ^а ^б Letizia Buonaparte // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^а ^б Pas L. v. Maria Laetitia Ramolino // Genealogics — 2003.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Lundy D. R. The Peerage
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г Kindred Britain
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q75653886"></a>
↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
↑ Versailles: Château de Versailles — Salle du Sacre — Le Couronnement de L’Empereur Архівавана 24 ліпеня 2015.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Летыцыя Рамаліна

[_076624bd10eb84cb-1] а ^б Letizia Buonaparte // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_480c9e0c8cae0370-2] а ^б Pas L. v. Maria Laetitia Ramolino // Genealogics — 2003.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326"></a>

[_345de703e5b830fb-3] а ^б ^в ^г ^д ^е Lundy D. R. The Peerage
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824"></a>

[_42ddfce80d5da4be-4] а ^б ^в ^г Kindred Britain
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q75653886"></a>

[_795575f5d3c2cc3f-5] (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

[6] Versailles: Château de Versailles — Salle du Sacre — Le Couronnement de L’Empereur Архівавана 24 ліпеня 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]