Ліст Ераміі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Кніга Плач Ераміі (Επιστολή Ιερεμίου)

Прарок Ерамія, Мікеланджэла
Раздзел: Кнігі Прарокаў
Мова арыгінала: старажытнагрэчаская
Легендарны аўтар: Ерамія
Жанр: прароцкая кніга
Папярэдняя (праваслаўе): Кніга Плач Ераміі
Наступная: Кніга прарока Баруха

Ліст Ераміі (стар.-грэч.: Επιστολή Ιερεμίου) — другакананічная кніга Старога Запавету. Не прызнаецца іўдзеямі і пратэстантамі і лічыцца імі апокрыфам. У Вульгаце — адзінае цэлае з Кнігай прарока Баруха, якая была напісана праз 100 гадоў пасля гэтага ліста і не мае да яго ніякага сэнсавага дачынення.

Аўтар і час напісання[правіць | правіць зыходнік]

Згодна з тэкстам ліста, ягоны аўтар — прарок Ерамія. Кніга прарока Ераміі ўжо ўтрымлівае словы ліста, які Ерамія адправіў «з Іерусаліма» тым, хто знаходзіцца ў палоне, у Вавілон. Ліст Ераміі пазіцыянуецца як аналагічная перапіска: «Копія ліста, адпраўленага Ераміяй тым, каго цар Вавілонскі павінен быў вывезці ў палон у Вавілон, каб сказаць ім, што Бог загадаў яму». Ліст быў напісаны не раней за 540 г. да н.э.[1].

Змест[правіць | правіць зыходнік]

Тэкст ліста можна падзяліць на чатыры часткі:

  • Прычына з’яўлення ліста на імя ссыльных у Вавілоне (1-ы верш)
  • Куміры — праца чалавечых рук (2-6 вершы)
  • Асноўная частка — разважанні пра нікчэмнасць ідалаў і бескарыснасць службы ідалам (7-71 вершы)
  • Выснова: «Такім чынам, больш годным з’яўляецца праведнік, які не мае ідалаў, таму што ён пазбегне ганьбы» (72-і верш)

У кнізе іранічна апісваецца стварэнне ідалаў, іх набажэнствы, клопат пра ідалаў, святароў, якім усё гэта выгадна. Такім чынам, аўтар ліста перасцерагае яўрэяў дыяспары ў Вавілоне і не адварочваецца ад сапраўднага Бога да культу бліскучых на выгляд бажаствоў Вавілона. Пры гэтым выкарыстоўвае саркастычную палеміку супраць вавілонскіх ідалаў, якія не маюць уплыву і сілы. Аўтар заклікае не баяцца іх і ні ў якім разе не даваць ім веры. Усе яны «падобныя на пудзіла на бахчы, якое ні ад чаго не абараняе, таксама іх багі — драўляныя, пакрытыя золатам і срэбрам». У выніку аўтар прыходзіць да высновы, што годныя людзі не будуць займацца такім марным заняткам. Такім чынам, аўтар ліста не толькі перасцерагае яўрэяў ад ідалапаклонства, як гэта зрабіў прарок Ісая, але і ўмацоўвае яўрэяў у іх веры у адзіным Богу.

Ліст Ераміі надзвычай актуальны ва ўсе эпохі, калі людзі звяртаюцца да ідалапаклонства, засяроджваючы ўсю сваю энергію і ўвагу выключна на матэрыяльным дабрабыце і камфорце. Ствараючы сабе ідалаў, людзі забываюць пра сапраўднае прызначэнне чалавека на зямлі — пакланяцца Богу і рабіць ад яго імя дабро для іншых.

Зноскі

  1. ↑ Emil Schürer (1987). The History of the Jewish People in the Age of Jesus Christ, rev. and ed. Géza Vermes, et al., 3 vols., 3/2:743-45. Edinburgh: T & T Clark.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ліст_Ераміі&oldid=3862645"