(133) Кірэна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(133) КірэнаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Дж. К. Уотсан
Месца выяўлення Эн-Арбар
Дата выяўлення 16 жніўня 1873
Эпанім Кірэна
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1936 HO; 1948 QC;
1959 UR; A910 NB
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,13951
Вялікая паўвось (a) 458,028 млн км
(3,06173 а.а.)
Перыгелій (q) 394,129 млн км
(2,63459 а.а.)
Афелій (Q) 521,928 млн км
(3,48887 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 956,81 сут (5,357 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,939 км/с
Схіленне (i) 7,233 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 319,246 °
Аргумент перыгелія (ω) 291,128 °
Сярэдняя анамалія (M) 224,793 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 66,57 км
Маса 3,1×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0186 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0352 км/с
Перыяд вярчэння 12,708 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 7,98m
Альбеда 0,2563
Сярэдняя тэмпература паверхні 133 К (−140 °C)

(133) Кірэна (лац.: Cyrene) — астэроід галоўнага пояса, прыналежны да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 16 жніўня 1873 года амерыканскім астраномам Дж. К. Уотсанам у Эн-Арбар, ЗША і названы ў гонар Кірэны, дачкі цара Гіпсея і ўмілаванай Апалона, згодна старажытнагрэчаскай міфалогіі[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 27. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]