Пескаўскі сельсавет (Лідскі раён)
| Пескаўскі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна |
 Беларусь |
| Уваходзіць у | Лідскі раён |
| Уключае | 11 населеных пунктаў |
| Адміністрацыйны цэнтр | Пескаўцы |
| Дата ўтварэння | 12 кастрычніка 1940 |
| Дата скасавання | 26 верасня 2016 |
| Насельніцтва (2009) | 1 000 |
| Плошча | 81,77 км² |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Код аўтам. нумароў | 4 |
Пе́скаўскі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Лідскага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок (да 2011 г. вёска) Пескаўцы. Плошча — 8177 га[1].
Утвораны 12 кастрычніка 1940 года як Вангеўскі сельсавет у складзе Жалудоцкага раёна Баранавіцкай вобласці БССР. Цэнтр — вёска Вангі. З 20 верасня 1944 года ў складзе Гродзенскай вобласці. 13 студзеня 1961 года перайменаваны ў Пескаўскі сельсавет, цэнтр перанесены ў вёску Пескаўцы. З 17 красавіка 1962 года ў складзе Шчучынскага раёна, з 25 снежня 1962 года ў складзе Лідскага раёна. 26 верасня 2016 года сельсавет скасаваны, тэрыторыя далучана да Беліцкага сельсавета[1].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года складала 1000 чалавек[2], з іх 49,5 % — беларусы, 47,2 % — палякі, 2,5 % — рускія[3].
На момант скасавання ў склад сельсавета ўваходзілі 11 населеных пунктаў: аграгарадок Пескаўцы, вёскі Андрашоўшчына, Белеўцы, Буцілы, Вангі, Карытніца, Мастаўляны, Моцевічы, Панямонцы, Чахоўшчына, Шаўдзіні.
Зноскі
- ↑ а б Решение Гродненского областного Совета депутатов от 26 сентября 2016 г. № 156 О некоторых вопросах административно-территориального устройства Лидского района Гродненской области
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
Літаратура
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.
 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
