Іван Андрэевіч Булыгін

Іван Андрэевіч Булыгін
Іван Андрэевіч Булыгін
Дата нараджэння	9 лютага 1907
Месца нараджэння	Радышкава[d], Ленінскае сельскае пасяленне[d], Пачынкаўскі раён, Расія;
Дата смерці	12 красавіка 1984 (77 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	РСФСР; БССР;
Род дзейнасці	вучоны
Навуковая сфера	фізіялогія
Месца працы	Інстытут эксперыментальнай медыцыны[d]; Інстытут фізіялогіі НАНБ;
Навуковая ступень	доктар біялагічных навук
Навуковае званне	акадэмік АН БССР, прафесар
Альма-матар	Ленінградскі ветэрынарны інстытут[d] (1931); Ленінградскі сельскагаспадарчы інстытут (1932);
Вядомыя вучні	Уладзімір Мікалаевіч Калюноў
Член у	Беларускае фізіялагічнае таварыства імя І. П. Паўлава[d];
Узнагароды і прэміі	; Дзяржаўная прэмія БССР (1972)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Булыгін.

Іван Андрэевіч Булыгін (9 лютага 1907, в. Радышкава(руск.) бел., Пачынкаўскі раён, Смаленская вобласць — 12 красавіка 1984) — беларускі савецкі фізіёлаг. Акадэмік АН БССР (1959, член-карэспандэнт з 1956), доктар біялагічных навук (1952), прафесар (1954). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1967)^[1], член Міжнароднай арганізацыі па даследаванні мозгу^[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў ленінградскія ветэрынарны(руск.) бел. у 1931 і аграпедагагічны ў 1932 інстытуты^[1].

У 1935—1948 гг. працаваў у аддзеле агульнай фізіялогіі Ленінградскага філіяла Усесаюзнага інстытута эксперыментальнай медыцыны пад кіраўніцтвам К. М. Быкава^[3].

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. З 1953 года дырэктар Інстытута фізіялогіі АН БССР і загадчык лабараторыі агульнай фізіялогіі, у 1969—1979 гг. адначасова акадэмік-сакратар Аддзялення біялагічных навук АН БССР. Старшыня Беларускае фізіялагічнае таварыства з 1960 года. Дзяржаўная прэмія СССР 1978, Дзяржаўная прэмія БССР 1972^[1].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Устанавіў наяўнасць умоўнарэфлекторных уплываў кары вялікіх паўшар’яў на маторыку страўніка і кішэчніка і выявіў некаторыя заканамернасці інтэрацэптыўных(руск.) бел. уплываў на рэфлекторную дзейнасць спіннога і галаўнога мозгу. Высунуў і эксперыментальна абгрунтаваў палажэнне аб складанай функцыянальнай структуры цэласнай інтэрацэптыўнай рэакцыі арганізма, вывеў і сфармуляваў паняцці аб множнасці аферэнтных шляхоў інтэрацэптыўных рэфлексаў і іх ускладненні ў філагенезе(руск.) бел., пра ланцужныя і колцавыя нейрагумаральныя(руск.) бел. механізмы вісцаральных рэакцый^[1]. Распрацаваў новыя прынцыпы структурна-функцыянальнай арганізацыі вегетатыўных гангліяў, высунуў і абгрунтаваў агульнае палажэнне аб ўзаемасувязі дывергенцыі(руск.) бел. і канвергенцыі ў дзейнасці нервовай сістэмы^[1].

Ушанаванне памяці[правіць | правіць зыходнік]

На будынку Інстытута фізіялогіі НАН Беларусі (вул. Акадэмічная, 28), у якім Іван Андрэевіч Булыгін працаваў у 1953—1984 гадах, у 1986 годзе ўстаноўлена ў мемарыяльная дошка^[4].

Зноскі

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Булыгин Иван Андреевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 90. — 737 с.
↑ БУЛЫГИН Иван Андреевич (руск.)
↑ Булыгин Иван Андреевич (руск.)
↑ Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Мінск / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэдкал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.— Мн.: БелСЭ, 1988.— 333 с.: іл. ISBN 5-85700-006-8.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Иван Андреевич Булыгин (к 105-летию со дня рождения) [Текст] // Новости медико-биологических наук. — 2012. — Т.: 5, № : 1. — С. 120.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[БС-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Булыгин Иван Андреевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 90. — 737 с.

[2] БУЛЫГИН Иван Андреевич (руск.)

[3] Булыгин Иван Андреевич (руск.)

[ЗП-4] Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Мінск / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэдкал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.— Мн.: БелСЭ, 1988.— 333 с.: іл. ISBN 5-85700-006-8.

[1]

[2]

[3]

[4]