Іў Мантан

Іў Мантан
Yves Montand
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	13 кастрычніка 1921(1921-10-13)[…]
Месца нараджэння	Мансумана-Тэрмэ, правінцыя Пістоя, Таскана, Італія
Дата смерці	9 лістапада 1991(1991-11-09)[…] (70 гадоў)
Месца смерці	Санліс, Францыя
Месца пахавання	Пер-Лашэз
Краіна	Францыя
Жонка	Сімона Сіньёрэ
Дзеці	Catherine Allégret[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі	кінаакцёр, шансанье, спявак, цырульнік, танцор, акцёр
Гады актыўнасці	1945—1991
Інструменты	вакал
Жанры	шансон
Супрацоўніцтва	Эдзіт Піяф, Франсіс Лемарк
Узнагароды	David di Donatello for Best Foreign Actor[d] (1973)
yves-montand-site-officiel.com (фр.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Іў Мантан (фр.: Yves Montand [iv mɔ̃ˈtɑ̃], сапраўднае імя Іва Ліві (італ.: Ivo Livi), 13 кастрычніка 1921 — 9 лістапада 1991) — французскі спявак-шансанье і акцёр.

Упершыню ён выйшаў на сцэну пад псеўданімам у сямнаццаць гадоў. У 1944 годзе падчас выступу Мантана ў Парыжы яго заўважае Эдзіт Піяф. На некаторы час Мантан, які быў маладзейшы Піяф на 6 гадоў, становіцца палюбоўнікам, а яна — настаўніцай. Таксама яна займаецца яго рэпертуарам і просіць сваіх суаўтараў напісаць яму некалькі песень. Яны разам выступаюць на эстрадзе да 1946 года, калі Піяф парывае з Мантанам.

Эстрада

У канцы 1940-х гадоў Мантан знаёміцца з музыкантамі, якія стануць яго вернымі сябрамі і суаўтарамі: піяністам Бобам Кастэла, гітарыстам Анры Крола і паэтам-выканаўцам Франсісам Лемаркам. Крола знаёміць Мантана з паэтам Жакам Прэверам. Вершы Прэвера стануць асновай рэпертуару Мантана на шмат гадоў і праславяць яго на ўвесь свет (Les Feuilles mortes, Barbara).

У маладосці Мантан культываваў вобраз «пралетара-спевака»: частыя героі яго песень — дальнабойшчык, салдат, сезонны рабочы, баксёр.

Апошняя серыя яго канцэртаў прайшла ў 1981 годзе ў прэстыжным парыжскім зале «Алімпія».

Кінакар’ера

У 1946 годзе Мантан сыграў галоўную мужчынскую ролю ў фільме «Брама ночы» Марселя Карнэ па сцэнарыі Жака Прэвера. Тым не менш, яго гульня не выклікала даверу публікі. Вобраз, створаны ў трылеры «Плата за страх», быў больш пераканаўчым. У 1960-1970-я гады пасталелы Мантан па-сапраўднаму раскрываецца як акцёр (фільмы Коста-Гаўраса і Клода Сатэ).

Мантан таксама здымаўся ў кіно ў Еўропе і Амерыцы: у прыватнасці, у фільме «Зоймемся каханнем», дзе яго партнёрам была Мэрылін Манро.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іў Мантан