Сяродкрыжжа: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.2) (робат змяніў: th:จุดตัดกลางโบสถ์ |
др r2.7.1) (робат змяніў: eu:Gurutzadura |
||
Радок 27: | Радок 27: | ||
[[eo:Navokruciĝo]] |
[[eo:Navokruciĝo]] |
||
[[es:Crucero (arquitectura)]] |
[[es:Crucero (arquitectura)]] |
||
[[eu:Gurutzadura |
[[eu:Gurutzadura]] |
||
[[fr:Croisée du transept]] |
[[fr:Croisée du transept]] |
||
[[gl:Cruceiro (arquitectura)]] |
[[gl:Cruceiro (arquitectura)]] |
Версія ад 01:30, 23 студзеня 2012
Сяродкрыжжа — у царкоўнай архітэктуры месца перасячэння галоўнага нефа і трансэпта, якія ўтвараюць у плане крыж. Пры традыцыйнай арыентацыі царквы праз сяродкрыжжа можна патрапіць у заходні неф, у паўднёвы і паўночны трансэпты, і ў размешчаны ва ўсходняй частцы храма хор. Сяродкрыжжа часта увенчана вежай або купалам, прычым вежы характэрны для раманскіх і гатычных храмаў, а купалы - для сабораў эпохі Адраджэння.
Паколькі сяродкрыжжа адкрыта на ўсе чатыры бакі, нагрузка ад вежы або купала прыпадае на куты, таму стварэнне ўстойлівай канструкцыі патрабуе ад архітэктара і будаўнікоў ладнага майстэрства. У мінулыя стагоддзі празмерныя амбіцыі стваральнікаў часта прыводзілі да абвальванню такога роду канструкцый.
У залежнасці ад характару перасячэння вылучаюць два тыпы сяродкрыжжа. У першым неф і трансэпт маюць роўную вышыню і падкупальны квадрат мае чатыры аднолькавыя аркі. Другі тып - сяродкрыжжа з паніжаным трансэптам - можа быць вызначаны па больш нізкіх, вузкіх арках, якія выразна падзяляюць неф, трансэпт і хор.
Купал або вежа могуць мець аконныя праёмы для асвятлення царквы, утвараючы ліхтар. У эпоху ранняга Сярэднявечча квадрат сяродкрыжжа часта выкарыстоўвалі пры планіроўцы сабора ў якасці адзінкі вымярэння: даўжыні нефа і трансэпта былі кратныя боку квадрата сяродкрыжжа.
Літаратура
- Франческа Прина, Елена Демартини. 1000 лет мировой архитектуры. М."Омега", 2008
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сяродкрыжжа