Конха: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: 'Файл:Hagios Demetrios apse.JPG|thumb|right|250px|Конха [[базіліка Святога Дзімітрыя|базілікі Святога Дзіміт...'
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Hagios Demetrios apse.JPG|thumb|right|250px|Конха [[базіліка Святога Дзімітрыя|базілікі Святога Дзімітрыя]] ў [[Салонікі|Салоніках]].]]
[[Файл:Hagios Demetrios apse.JPG|thumb|right|250px|Конха [[базіліка Святога Дзімітрыя|базілікі Святога Дзімітрыя]] ў [[Салонікі|Салоніках]].]]
'''Кóнха''' (от {{lang-el|κόγχη}} — ракавіна) — элемент [[Архітэктура Візантыі|старажытнавізантыйскай храмавай архітэктуры]], які ўяўляе паўкупал, які пера-
'''Кóнха''' (от {{lang-el|κόγχη}} — ракавіна) — элемент [[Архітэктура Візантыі|старажытнавізантыйскай храмавай архітэктуры]], які ўяўляе паўкупал, які пера-
крывае паўцыліндрычныя часткі збудаванняў, такімі як [[апсіда]] ці [[ніша]]<ref>[http://www.gants-region.info/_ld/0/12_slounik_dojlida.pdf СЛОЎНІК ДОЙЛІДА]</ref>.
крывае паўцыліндрычныя часткі збудаванняў, такімі як [[апсіда]] ці [[ніша]]<ref>[http://www.gants-region.info/_ld/0/12_slounik_dojlida.pdf СЛОЎНІК ДОЙЛІДА]</ref>.


Узніклі ва ўсходне-эліністычнай архітэктуры, шырока выкарыстоўваліся ў рымскім і
У храмах, пабудаваных у старажытнай [[Візантыя|Візантыі]], а таксама ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] ў канцы [[XIX]] — пачатку [[XX]] стагоддзяў ([[неавізантыйскі стыль]]), конхі, як правіла, мелі ролю малых купалаў, якія як бы падпіраюць знізу аб'ём цэнтральнага купала. Іх барабаны выступаюць з будынка ў выглядзе [[Апсіда, архітэктура|апсід]]. Знізу конхі, як правіла, падтрымліваліся прытворамі да будынка [[храм]]а. Часцей за ўсё вакол цэнтральнага купала ў храмаў візантыйскага стылю размешчаны чатыры конхі, і храм, такім чынам, вянчае пяць глаў. Барабаны конх, як правіла апяразвае такая ж аконная [[Аркада, архітэктура|аркада]], як і ў асноўнага барабана.
візантыйскім дойлідстве, у сярэдневечных хрысціянскіх храмах<ref>[http://www.gants-region.info/_ld/0/12_slounik_dojlida.pdf СЛОЎНІК ДОЙЛІДА]</ref>, а таксама ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] ў канцы [[XIX]] — пачатку [[XX]] стагоддзяў ([[неавізантыйскі стыль]]), конхі, як правіла, мелі ролю малых купалаў, якія як бы падпіраюць знізу аб'ём цэнтральнага купала. Іх барабаны выступаюць з будынка ў выглядзе [[Апсіда, архітэктура|апсід]]. Знізу конхі, як правіла, падтрымліваліся прытворамі да будынка [[храм]]а. Часцей за ўсё вакол цэнтральнага купала ў храмаў візантыйскага стылю размешчаны чатыры конхі, і храм, такім чынам, вянчае пяць глаў. Барабаны конх, як правіла апяразвае такая ж аконная [[Аркада, архітэктура|аркада]], як і ў асноўнага барабана.

У кохах звычайна змяшчаліся [[мазаіка|мазаікі]] ці размалёўкі, нярэдка спалучаліся з [[распалубка]]мі і [[нервюра]]мі<ref>[http://www.gants-region.info/_ld/0/12_slounik_dojlida.pdf СЛОЎНІК ДОЙЛІДА]</ref>.


== Гл. таксама ==
== Гл. таксама ==
Радок 11: Радок 14:


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* [[Уладзімір Іванавіч Плужнікаў|''Плужников В. И.'']] Термины российского архитектурного наследия. Словарь-глоссарий. — М.: Искусство, 1995. — 160 с. — 10.000 экз. — ISBN 5-210-01984-5.
* [[Уладзімір Іванавіч Плужнікаў|''Плужников В. И.'']] Термины российского архитектурного наследия. Словарь-глоссарий. — М.: Искусство, 1995. — 160 с. — 10.000 экз. — ISBN 5-210-01984-5.


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==

Версія ад 14:13, 2 сакавіка 2014

Конха базілікі Святога Дзімітрыя ў Салоніках.

Кóнха (от грэч. κόγχη — ракавіна) — элемент старажытнавізантыйскай храмавай архітэктуры, які ўяўляе паўкупал, які пера- крывае паўцыліндрычныя часткі збудаванняў, такімі як апсіда ці ніша[1].

Узніклі ва ўсходне-эліністычнай архітэктуры, шырока выкарыстоўваліся ў рымскім і візантыйскім дойлідстве, у сярэдневечных хрысціянскіх храмах[2], а таксама ў Расійскай імперыі ў канцы XIX — пачатку XX стагоддзяў (неавізантыйскі стыль), конхі, як правіла, мелі ролю малых купалаў, якія як бы падпіраюць знізу аб'ём цэнтральнага купала. Іх барабаны выступаюць з будынка ў выглядзе апсід. Знізу конхі, як правіла, падтрымліваліся прытворамі да будынка храма. Часцей за ўсё вакол цэнтральнага купала ў храмаў візантыйскага стылю размешчаны чатыры конхі, і храм, такім чынам, вянчае пяць глаў. Барабаны конх, як правіла апяразвае такая ж аконная аркада, як і ў асноўнага барабана.

У кохах звычайна змяшчаліся мазаікі ці размалёўкі, нярэдка спалучаліся з распалубкамі і нервюрамі[3].

Гл. таксама

Зноскі

Літаратура

  • Плужников В. И. Термины российского архитектурного наследия. Словарь-глоссарий. — М.: Искусство, 1995. — 160 с. — 10.000 экз. — ISBN 5-210-01984-5.

Спасылкі

Шаблон:Arch-stub