Аляксандр Віктаравіч Гурко

Аляксандр Віктаравіч Гурко
Аляксандр Віктаравіч Гурко
Дата нараджэння	17 сакавіка 1964 (60 гадоў)
Месца нараджэння	Мар’іна Горка, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	БССР; Беларусь;
Род дзейнасці	дацэнт, гісторык, этнолаг, рэлігіязнавец
Навуковая сфера	гісторыя, рэлігіязнавец, этнолаг
Месца працы	Нацыянальная акадэмія навук Беларусі; Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы; Адміністрацыя прэзідэнта Рэспублікі Беларусь; Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт; Мінскі інстытут кіравання; Гродзенскі абласны выканаўчы камітэт; Інфармацыйна-аналітычны цэнтр пры Адміністрацыі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь; Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі; Аляксандра Уладзіміраўна Гурко;
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук
Альма-матар	гістарычны факультэт БДУ (1986);

Аляксандр Віктаравіч Гурко (17 сакавіка 1964, Мар’іна Горка) — беларускі этнолаг, рэлігіязнавец, этнолаг. Доктар гістарычных навук (2005).

Біяграфія

Нарадзіўся 17 сакавіка 1964 года ў горадзе Мар’іна Горка. Скончыў у 1986 годзе Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт. З 1993 года працаваў у Гродзенскім аблвыканкаме, адначасова ў Гродзенскім універсітэце, з 1995 года ў Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, у 1999—2005 гадах у Інстытуце сацыяльна-палітычных даследаванняў пры Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, адначасова ў 2000—2004 гадах у Еўрапейскім гуманітарным універсітэце, з 2005 года ў Мінскім інстытуце кіравання^[1]. Доктар гістарычных навук па спецыяльнасці 07.00.07 — этнаграфія, этналогія і антрапалогія (2005 г.).

3 2006 вучоны сакратар Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору НАН Беларусі^[1]. Дацэнт па спецыяльнасці «Гісторыя» (2008).

Навуковая дзейнасць

Даследуе новыя рэлігіі і этнаканфесійныя працэсы ў Беларусі, займаецца пытаннем прадухілення этнічных і рэлігійных канфліктаў. Аўтар манаграфій «Канфесійная сітуацыя ў Рэспубліцы Беларусь: этнічны і гістарычны аспекты» (2001), «Новыя рэлігіі ў Рэспубліцы Беларусь: этналагічнае даследаванне» (2003), «Новыя рэлігіі ў Рэспубліцы Беларусь: генезіс, эвалюцыя, паслядоўнікі» (2006). Адзін з аўтараў кнігі «Гісторыя канфесій на Беларусі ў другой палове XX стагоддзя» (1999), «Гісторыя канфесій на Беларусі: мінулае і сучаснасць» (2000), «Традыцыйныя веравызнанні і новыя рэлігійныя рухі ў Беларусі» (2001), «Этнакультурныя працэсы ва Усходнім Палессі ў мінулым і сучасным» (2010), «Хто жыве ў Беларусі» (2012)^[1].

Сям'я

У шлюбе з этнолагам Аляксандрай Гурко.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Т. А. Сінькевіч. Гурко Аляксандр Віктаравіч // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — Т. 3. — 688 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0662-8.

Літаратура

Т. А. Сінькевіч. Гурко Аляксандр Віктаравіч // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — Т. 3. — 688 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0662-8.
Республика Беларусь : энциклопедия. [В 7 т.]. Т. 3. — Минск, 2006.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6, кн. 2. — Мінск, 2003.

Спасылкі

[:0-1] а ^б ^в Т. А. Сінькевіч. Гурко Аляксандр Віктаравіч // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — Т. 3. — 688 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0662-8.

[1]