Астрынка
| Астрынка | |
|---|---|
 | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 17 км |
| Басейн | 87 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | за 1 км ад вёскі Ляйкі |
| • Каардынаты | 53°42′25″ пн. ш. 24°37′51″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Котра |
| • Месцазнаходжанне | на паўднёвы ўсход ад возера Корава |
| • Каардынаты | 53°44′31″ пн. ш. 24°25′28″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 2,5 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Котра → Нёман → Балтыйскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіён | Гродзенская вобласць |
| Раён | Шчучынскі раён |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Астры́нка[1] — рака ў Беларусі, у Шчучынскім раёне Гродзенскай вобласці, левы прыток ракі Котра (басейн Нёмана).
Даўжыня ракі 17 км. Плошча вадазбору 87 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 2,5 ‰.
Пачынаецца за 1 км на паўднёвы захад ад вёскі Ляйкі, упадае ў Котру на паўднёвы ўсход ад возера Корава. На працягу 4 км каналізаваная (ад вытоку да вёскі Кульбачына). Каля вёскі Кульбачына сажалка.
Зноскі
- ↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Блакітны скарб Беларусі: Рэкі, азеры, вадасховішчы/ Маст.: Ю. А. Тарэеў, У. І. Цярэнцьеў — Мн.: БелЭн, 2007. — 480 с.
- Астрынка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 159.