Вадзім Міхайлавіч Шчарбакоўскі

Вадзім Міхайлавіч Шчарбакоўскі
Вадзім Міхайлавіч Шчарбакоўскі
Дата нараджэння	17 сакавіка 1876
Месца нараджэння	Шпычынці, Q16714916?, Сквірскі павет[d], Кіеўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	18 студзеня 1957 (80 гадоў)
Месца смерці	Брайтан, Брайтан і Хоўв, Усходні Сусекс[d], Вялікабрытанія;
Грамадзянства	Расійская імперыя; Украінская Народная Рэспубліка; ЧССР[d]; Германія; Вялікабрытанія;
Бацька	Q12172740?
Род дзейнасці	археолаг, музейны супрацоўнік, гісторык, этнограф, мастацтвазнавец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	гісторыя, этнаграфія, археалогія і мастацтвазнаўства
Месца працы	Украінскі свабодны ўніверсітэт; Poltava Local History Museum[d]; Lviv National Museum[d];
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт; МДУ; Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Тараса Шаўчэнкі;
Член у	Навуковае таварыства імя Тараса Шаўчэнкі[d]; Ukrainian Academy of Arts and Sciences in the United States[d];
Узнагароды

Вадзім Міхайлавіч Шчарбакоўскі (17 сакавіка 1876, Шпічынцы — 18 студзеня 1957, Лондан) — украінскі гісторык, археолаг, этнограф, мастацтвазнаўца.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сяле Шпічынцах Сквірскага павета Кіеўскай губерні (цяпер Ружынскі раён, Жытомірская вобласць). Сын а. Міхаіла Шчарбакоўскага, брат Данііла Шчарбакоўскага.

Навучаўся ў Пецярбургскім, Маскоўскім і Кіеўскім універсітэтах.

З 1903 года даследаваў старую ўкраінскую архітэктуру, удзельнічаў у этнаграфічных экспедыцыях і архіалагічных раскопках у розных раёнах Украіны.

З 1907 года ў Галіччыне — супрацоўнік Нацыянальнага музея ў Львове (1908—1910). Потым загадчык археалагічнага аддзела земскага музея ў Палтаве.

Удзельнік украінскіх сацыял-дэмакратычных гурткоў, за што расійскія ўлады неаднаразова яго арыштоўвалі.

Быў прафесарам Украінскага ўніверсітэта ў Палтаве (1918—1922^[2]).

З 1922 года на эміграцыі ў Празе, прафесар Украінскага вольнага ўніверсітэта ў Празе (1922—1945) і ў Мюнхене (1945—1951, рэктар). У 1951 годзе пераехаў у Вялікабрытанію.

Сапраўдны сябар Навуковага таварыства імя Шаўчэнкі, Украінскай вольнай акадэміі навук, Славацкага навуковага таварыства, Чэшскай АН, Міжнароднага антрапалагічнага інстытута ў Францыі.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Кавалер сербскага ордэна Святога Савы.

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Архітектура у різних народів (З ілюстраціями). — Л., 1909;
Архітектура у різних народів і на Україні. — Л.-К., 1910 (Internet Archiv);
Українське мистецтво — L'art d'Ukraine. — Л.-К., 1913;
Розкопки палеолітичного селища в с. Гонцях … // ЗУНТ, т. 1. — Полтава, 1919;
Основні елементи орнаментації українських писанок і їхнє походження. — Прага, 1925;
A propos de l'art pontique. XVII Congres international d'Anthropologie. — Брюссель, 1935;
Концепція М.Грушевського про походження українського народу // Праці Українського історично-філологічного товариства в Празі, 1941;
Формація української нації. — Прага, 1941;
Кам'яна доба в Україні. — Мюнхен, 1947;
Орнаментація української хати. — Рим, 1980.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
↑ Енциклопедія історії України: У 10 т. / Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін.— К.: Наукова думка, 2013. — Т. 10 : Т—Я. — 2013. — С.682.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[_033495c6053bf66f-1] а ^б ^в ^г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[2] Енциклопедія історії України: У 10 т. / Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін.— К.: Наукова думка, 2013. — Т. 10 : Т—Я. — 2013. — С.682.

[1]

[2]