Гарады Арменіі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гарады Арменіі.

Па стане на 2011 год у Арменіі налічвалася 48 гарадоў, з якіх 45 — гэта малыя (да 50 тыс. чалавек) і сярэднія (ад 50-100 тыс. чалавек) гарады, у якіх жыве 35,6 % гарадскога насельніцтва, 3 — буйныя з насельніцтвам больш 100 тыс. чалавек — 64,4 % гарадскога насельніцтва.

Да трох найбуйнейшых гарадоў рэспублікі ставяцца: Ерэван, Гюмры, Ванадзор; у іх жыве 1 633 тыс. чалавек ці 64,3 % гарадскога насельніцтва рэспублікі.

Гарады[правіць | правіць зыходнік]

Арагацотн[правіць | правіць зыходнік]

Арарат[правіць | правіць зыходнік]

  • Арташат (Արտաշատ) — адміністрацыйны цэнтр марза. Чацвёртая сталіца Вялікай Арменіі. Заснаваны ў 176 годзе да н. э., горад с 1962. Насельніцтва 20 700 чалавек (2016). Цэнтр буйнага сельскагаспадарчага раёна.
  • Арарат (Արարատ) Заснаваны ў 1939 годзе. Насельніцтва 20 300 чалавек (2016). Цэнтр цяжкай прамысловасці: цэментавы завод, золатаперапрацоўка.
  • Ведзі (Վեդի) Горад з 1995 года. Насельніцтва 11 600 чалавек (2016).
  • Масіс (Մասիս) Насельніцтва 20 500 чалавек (2016). Буйная вузлавая чыгуначная грузавая станцыя, што абслугоўвае горад Ерэван.

Армавір[правіць | правіць зыходнік]

  • Вагаршапат (Վաղարշապատ) (у 19451992 Эчміядзін (Էջմիածին)) — вядомы з II стагоддзя да н.э. Насельніцтва 46 700 чалавек (2016). Адзін з найболей значных культурных і рэлігійных цэнтраў краіны, гістарычны цэнтр армянскай апостальскай царквы.
  • Армавір (Արմավիր) (у 1932—1992 Акцемберан (Հոկտեմբերյան)) — адміністрацыйны цэнтр марза, горад з 1947 года. Насельніцтва 28 900 чалавек (2016).
  • Мецамор (Մեծամոր) Насельніцтва 9000 чалавек (2016). Непадалёк ад горада знаходзіцца Армянская АЭС.

Ваёц Дзор[правіць | правіць зыходнік]

  • Ехегнадзор (Եղեգնաձոր) (у 19351957 Мікаян (Միկոյան)) — адміністрацыйны цэнтр марза, вядомы з V стагоддзя. Насельніцтва 7600 чалавек (2016).
  • Вайк (Վայք) (да 1956 Сайлан (Սոյլան), у 1956—1994 Азізбекаў) Насельніцтва 5700 чалавек (2016).
  • Джэрмук (Ջերմուկ) — горад з 1961 года. Насельніцтва 4400 чалавек (2016). Бальнеалагічны і кліматычны высакагорны курорт, цэнтр вытворчасці аднайменнай мінеральнай вады.

Гегаркунік[правіць | правіць зыходнік]

  • Гавар (Գավառ) (у старажытнасці — Гаварні (Գավառնի) і Гегаркуні (Գեղարքունի), у 19361959 Нор-Баязэт (Նոր Բայազետ), у 1959—1996 Камо (Կամո)) — адміністрацыйны цэнтр марза, горад з 1850 года. Насельніцтва 19 500 чалавек (2016).
  • Вардэніс (Վարդենիս) (у раннесярэднявечных крыніцах — Васакашэн (Վասակաշէն), да 1969 Басаргечар (Բասարգեչար)) Насельніцтва 12 600 чалавек (2016).
  • Мартуні (Մարտունի) Насельніцтва 12 200 чалавек (2016).
  • Севан (Սևան) — заснаваны ў 1842, горад з 1961. Насельніцтва 19 200 чалавек (2016).
  • Чамбарак (Ճամբարակ) (у 19201972 Кармір Гюх (Կարմիր գյուղ), у 1972—1991 Красносельск) — заснаваны ў 1830-х. Насельніцтва 5700 чалавек (2016).

Катайк[правіць | правіць зыходнік]

  • Раздан (Հրազդան) (да 1959 Ахта (Ախտա)) — адміністрацыйны цэнтр марза. Насельніцтва 41 200 чалавек (2016). Каля горада знаходзіцца самая буйная ў рэгіёне цеплавая электрастанцыя.
  • Абавян (Աբովյան) (да 1961 Элар (Էլար)) — горад з 1963. Насельніцтва 44 400 чалавек (2016). Горад-спадарожнік Ерэвана.
  • Бюрэгаван (Բյուրեղավան) — заснаваны ў 1945. Насельніцтва 9300 чалавек (2016).
  • Егвард (Եղվարդ) — вядомы з 574 года. Насельніцтва 11 900 чалавек (2016). Гістарычны цэнтр.
  • Нор-Ачын (Նոր Հաճն) — заснаваны ў 1953. Насельніцтва 9400 чалавек (2016).
  • Цахкадзор (Ծաղկաձոր) — горад з 1984. Насельніцтва 1200 чалавек (2016). Папулярны гарналыжны курорт.
  • Чарэнцаван (Չարենցավան) (у 19471967 Лусаван (Լուսավան)) — заснаваны ў 1947. Насельніцтва 20 500 чалавек (2016). Транспартны вузел. Прамысловы цэнтр.

Лары[правіць | правіць зыходнік]

  • Ванадзор (Վանաձոր) (у 19351993 Кіравакан (Կիրովական)) — адміністрацыйны цэнтр марза, горад з 1828. Насельніцтва 82 200 чалавек (2016). Транспартны вузел. Буйны прамысловы і навуковы цэнтр.
  • Алавердзі (Ալավերդի) — вядомы з III—II стагоддзя да н. э, горад з 1938. Насельніцтва 13 000 чалавек (2016). Металургічны і горназдабыўны комплекс.
  • Ахтала (Ախթալա) — заснаваны ў 1939. Насельніцтва 2000 чалавек (2016).
  • Спітак (Սպիտակ) — горад з 1960. Насельніцтва 13 000 чалавек (2016). Быў цалкам разбураны ў час землетрасенння ў 1988 годзе.
  • Сцепанаван (Ստեփանավան) — горад з 1923. Насельніцтва 12 800 чалавек (2016). Горнакліматычны курорт.
  • Ташыр (Տաշիր) (у 19371991 Калініна) — заснаваны ў 1834, горад з 1983. Насельніцтва 7500 чалавек (2016).
  • Туманян (Թումանյան) (да 1951 Дзагідзор (Ձագիձոր)) — заснаваны ў 1949, горад з 1996. Насельніцтва 1600 чалавек (2016).
  • Шамлуг (Շամլուղ) — горад з 1996. Насельніцтва 700 чалавек (2016).

Сюнік[правіць | правіць зыходнік]

Тавуш[правіць | правіць зыходнік]

  • Іджэван (Իջևան) — адміністрацыйны цэнтр марза, горад з 1961. Насельніцтва 20 700 чалавек (2016).
  • Берд (Բերդ) Насельніцтва 7700 чалавек (2016). Цэнтр сельскагаспадарчага раёна.
  • Дыліжан (Դիլիջան) — горад з 1951. Насельніцтва 17 600 чалавек (2016). Горнакліматычны і бальнеалагічны курорт.
  • Наемберан (Նոյեմբերյան) Насельніцтва 4900 чалавек (2016). Цэнтр сельскагаспадарчага раёна.
  • Айрум (Այրում) Насельніцтва 2000 чалавек (2016). Горад з 2006 года. Самая паўночная чыгуначная станцыя Арменіі.

Шырак[правіць | правіць зыходнік]

  • Гюмры (Գյումրի) (у 19241990 Ленінакан (Լենինական), у 1990—1992 Кумайры (Կումայրի)) — адміністрацыйны цэнтр марза, горад з 1837. Насельніцтва 117 700 чалавек (2016). Другі па велічыні горад Арменіі, гістарычны і прамысловы цэнтр, транспартны вузел, месца дыслакацыі расійскай ваеннай базы.
  • Арцік (Արթիկ) Насельніцтва 18 800 чалавек (2016). Найбуйнейшае на постсавецкай прасторы туфавае радовішча.
  • Маралік (Մարալիկ) Насельніцтва 5500 чалавек (2016).

Дадзеныя пра насельніцтва гарадоў прыведзены па[1]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі