Перайсці да зместу

Загацце (Жыткавіцкі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Загацце
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Насельніцтва
56 чалавек (2004)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2353
Паштовыя індэксы
247972
Аўтамабільны код
3
СААТА
3216820025
Загацце на карце Беларусі ±
Загацце (Жыткавіцкі раён) (Беларусь)
Загацце (Жыткавіцкі раён)
Загацце (Жыткавіцкі раён) (Гомельская вобласць)
Загацце (Жыткавіцкі раён)

Зага́цце[1] (трансліт.: Zahaccie, руск.: Загатье) — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Людзяневіцкага сельсавета.

Вакол лес.

У 24 км на захад ад Жыткавіч, 8 км ад чыгуначнай станцыі Дзедаўка (на лініі Лунінец — Калінкавічы), 257 км ад Гомелю.

Транспартная сетка

[правіць | правіць зыходнік]

Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Лунінец — Калінкавічы. Планіроўка складаецца з кароткай, просталінейнай, шыротнай вуліцы, забудаванай драўлянымі сядзібамі.

Заснавана напачатку XX стагоддзя перасяленцамі з суседніх вёсак. У 1917 годзе сяліба ў Жыткавіцкай воласці Мазырскага павета Мінскай губерні. У 1932 годзе жыхары ўступілі ў калгас. Падчас Вялікай Айчыннай вайны 12 жыхароў загінулі на фронце. Паводле перапісу 1959 года ў складзе калгасу «XX партз'езд» (цэнтр — вёска Града).

Да 26 верасня 2006 года вёска ўваходзіла ў склад Браніслаўскага сельсавета[2].

  • 2004 год — 20 гаспадарак, 56 жыхароў.
  • 1917 год — 7 жыхароў.
  • 1959 год — 151 жыхар (паводле перапісу).
  • 2004 год — 20 гаспадарак, 56 жыхароў.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
  2. «Об изменении административно-территориального устройства районов Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 26 сентября 2006 г. № 295 Архівавана 22 верасня 2019. (руск.)
  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: Белэн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0