Канада (народ)
Канада (ಕನ್ನಡಿಗ ) | |
![]() | |
Агульная колькасць | 38 млн |
---|---|
Рэгіёны пражывання | Індыя |
Мова | канада |
Рэлігія | індуізм, джайнізм, іслам |
Блізкія этнічныя групы | тэлугу, тамілы, бадага, тулу, кадава, курумба, гонды |
Канада, або канара (саманазва ಕನ್ನಡಿಗ канадыга) — дравідыйскі народ у Паўднёвай і Цэнтральнай Індыі, асноўныя насельнікі штата Карнатака. Агульная колькасць у Індыі - 38 млн (2001 г.).
Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]
Мова канада вылучылася з іншых дравідыйскіх моў у канцы 1 тысячагоддзя да н. э. Шырока выкарыстоўвалася ў джайнісцкай літаратуры. Аднак насельніцтва, якое размаўляла на ёй, не вылучалася як асобны народ да канца XIX ст. У працэсе нацыянальнага адраджэння Індыі пачалося даследаванне мовы канада. З'явіліся прадстаўнікі інтэлігенцыі, якія лічылі сябе канада. Аднак нацыянальны рух быў развіты слаба. Сялянскі рух з'явіўся толькі ў гады II Сусветнай вайны.
У 1956 г. на аснове моўнага падзелу Індыі быў створаны штат Майсур, перайменаваны ў Карнатака ў 1973 г. Канада склалі ў ім большасць насельніцтва.
Культура[правіць | правіць зыходнік]
Матэрыяльная культура[правіць | правіць зыходнік]
Асноўным заняткам канада здаўна з'яўлялася сельская гаспадарка. Вырошчваюць рыс, проса, кукурузу, арахіс, бавоўну, цукровы трыснёг і інш. У далінах буйных рэк і ў засушлівых мясцовасцях практыкуецца ірыгацыйнае земляробства. У гарах былі створаны плантацыйныя гаспадаркі, на якіх вырошчваюць камерцыйныя культуры. Вынікам абеззямельвання сялян стала з'яўленне вялікай колькасці сельскагаспадарчых рабочых-мігрантаў.
Распаўсюджаныя рамёствы - гарбарнае, вытворчасць керамікі, разьба па дрэву, слановай косці, мастацкае ткацтва. Канада здаўна былі ўцягнуты ў прамысловую здабычу карысных выкапняў. У XIX ст. была створана сучасная на той момант цяжкая і лёгкая прамысловасць.
Вёскі канада - невялікія па памерах паселішчы. Раней яны канцэнтраваліся вакол сядзібы памешчыка. Колькасць жыхароў рэдка перавышае 500 чал. У гарах паселішчы яшчэ меншыя, распаўсюджаны хутары. Хаціны глінабітныя ці цагляныя. Часцяком для будаўніцтва ўжываюць гліну, змяшаную з каменнем. Дахі крыюць чарапіцай, але сустракаюцца дахі з лісця або плоскія гліняныя. Хаціны маюць у даўжыню 10 - 15 м. Перад хацінай узводзяць платформу для сушкі ўраджаю. Перадпакоі выкарыстоўваюцца для хатняй жывёлы і захавання збожжа. За імі ладзяць кухні і памяшканні для адпачынку. Памяшканні адной гаспадаркі будуюцца шчыльна адно да іншага або агароджваюцца гліняным мурам.
Жанчыны апранаюць сары, звычайна доўгія, прычым галаву затуляюць іх верхняй часткай. Мужчыны носяць кашулі і шырокія штаны. У сельскай мясцовасці і ў гарадах таксама папулярны шорты. Распаўсюджаны галаўны ўбор - цюрбан. Прадстаўнікі вышэйшых каст упрыгожваюць яго вузкім арнаментам па краях.
Сацыяльная арганізацыя[правіць | правіць зыходнік]
Жыхары вёсак звычайна падзяляюцца на земляробаў, якія складаюць аснову насельніцтва, пастухоў і рамеснікаў. У сельскагаспадарчых абшчынах таксама маюцца свае сяляне-слугі (прыбіральнікі, лаўцы пацукоў, паляўнічыя) - звычайна прадстаўнікі ніжэйшых каст, а таксама святары. Багатыя землеўладальнікі ў мінулым мелі служак-парыяў халемага, якіх яшчэ называлі "старымі сынамі". Яны цалкам залежалі ад гаспадара, выконвалі розныя абавязкі ў яго гаспадарцы, у тым ліку рытуальныя, за што атрымоўвалі збожжа, салому, мяса загінулай жывёлы і г. д. Вясковай абшчынай кіруе рада з выбарных прадстаўнікоў. У другой палове XX ст. з'явіліся кааператывы, якія часткова адсунулі правамоцтвы радцаў.
Для канада характэрны каставы падзел грамадства. У межах кожнай касты вылучаюцца экзагамныя групы балі, што носяць назвы розных жывёл. Прычым, назвы балі перадаюцца па жаночай лініі.
У сельскай мясцовасці і гарадах распаўсюджаны вялікія пашыраныя сем'і, аднак усё большую распаўсюджанасць атрымоўваюць малыя нуклеарныя. У канада распаўсюджаны звычаі другаснае замужжа ўдоў, вяселле ў хаце нявесты, ўсынаўлення зяця. Палігамія сустракаецца рэдка.
Духоўная культура[правіць | правіць зыходнік]
Распаўсюджаны тэатральныя відовішчы, спевы, музыка і танцы.
Народны тэатр якшагана прадстаўлены малымі трупамі з 2 акцёраў-мужчын, якія выконваюць адзін станоўчую, а другі адмоўную ролі. Відовішча суправаджаецца танцамі і пантамімай. У XIX - XX стст. яны адаптавалі не толькі індыйскія, але і еўрапейскія п'есы. Папулярнасць якшагана, а потым кіно прывяла да неразвітасці іншых форм тэатру.
На поўначы Карнатакі здаўна практыкуюць вывучэнне баявых мастацтваў.
Рэлігія[правіць | правіць зыходнік]
Большасць вернікаў спавядае індуізм, але сярод канада распаўсюджаны розныя яго напрамкі. Сярод прыхільнікаў Шывы ў XII ст. узнік культ лінгамаў. Яго прадстаўнікі вірашайва з'яўляюцца прадстаўнікамі розных каст, не строга выконваюць каставыя звычаі, хаваюць нябожчыкаў у сядзячым становішчы, не ужываюць мяса і алкагольныя напоі.
Сярод канада ёсць таксама джайністы і мусульмане. У Майсуры знаходзіцца рэзідэнцыя главы ўсіх джайністаў Індыі. Іслам распаўсюджаны галоўным чынам сярод гараджан. У пабытавым жыцці мусульмане захоўваюць шматлікія індуісцкія звычаі.
Мова[правіць | правіць зыходнік]
Мова канада адносіцца да дравідыйскай групы моў. Мае старажытныя традыцыі, аднак сучасная літаратура, ужыванне ў сродках масавай інфармацыі істотна абмежаваны. Многія прадстаўнікі сярэдняга класу і вышэйшых пластоў грамадства аддаюць перавагу англійскай мове і хіндзі, што выклікае занепакоенасць сярод інтэлектуалаў.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Народы Южной Азии. / Под ред. Н. Гусевой, А. Дьякова, М. Левина, Н. Чебоксарова. - М.: Из-во АН СССР, 1963. С. 627 - 643
- West B. A. Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania. - New York, 2009. P. 361