Карл Марыя фон Вебер

Карл Марыя фон Вебер
ням.: Carl Maria von Weber
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	18 снежня 1786(1786-12-18)[…], не раней за 18 лістапада 1786 і не пазней за 19 лістапада 1786 ці 18 лістапада 1786(1786-11-18)
Месца нараджэння	Эйцін[d], Усходні Гальштэйн[d], Шлезвіг-Гольштэйн, Германія
Дата смерці	5 чэрвеня 1826(1826-06-05)[…] (39 гадоў)
Месца смерці	Лондан, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Месца пахавання	Старыя каталіцкія могілкі ў Дрэздэне[d]
Краіна	Prince-Bishopric of Lübeck[d]
Бацька	Franz Anton von Weber[d]
Маці	Genovefa von Weber[d]
Жонка	Caroline Weber[d]
Дзеці	Макс Вебер
Альма-матар	Венскі ўніверсітэт музыкі і выканальніцкага мастацтва
Музычная дзейнасць
Педагог	Іаган Міхаэль Гайдн
Прафесіі	кампазітар, дырыжор, піяніст, гітарыст, класічны гітарыст, музычны крытык
Інструменты	гітара і фартэпіяна
Жанры	класічная музыка і опера
Выхаванцы	Caroline Ridderstolpe[d]
Грамадская дзейнасць
Член у	Ludlamshöhle[d]
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Карл Марыя фон Вебер (18 або 19.11.1786, Эйцін — 5 чэрвеня 1826, Лондан) — нямецкі кампазітар, дырыжор, піяніст, музычны пісьменнік. Стваральнік нямецкай рамантычнай оперы.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і музыканта і тэатральнага антрэпрэнёра. Дзяцінства і юнацтва прайшлі ў падарожжах па гарадах Германіі разам з невялікай тэатральнай трупай бацькі. Вебер не атрымаў ні агульнай, ні музычнай сістэматычнай адукацыі. Урокі музыкі, якія Вебер браў у Г. Фоглера, М. Гайдна і інш, спрыялі развіццю яго выканальніцкіх і творчых здольнасцяў. У 17 гадоў Вебер канцэртаваў як піяніст, быў аўтарам трох опер («Сіла любові і віна», «Нямая лясная дзяўчына», «Петэр Шмоль і яго суседзі»). З 1804 года працаваў дырыжорам оперных тэатраў (Брэслау, Карлсруэ, Штутгарт, Мангейм, Дармштат, Франкфурт, Мюнхен, Берлін). У 1813—1817 гг. узначальваў оперны тэатр у Празе. З 1817 г. да канца жыцця кіраваў нямецкім музычным тэатрам у Дрэздэне.

Дзейнасць Вебера праходзіла ва ўмовах нацыянальнага грамадскага ўздыму, які пачаўся ў Германіі пасля Тыльзіцкага міру (1807). Гэта вызначыла светапогляд, скіраванасць творчасці Вебера, сфармавала яго эстэтычныя погляды. У операх, створаных Веберам у гэтыя гады («Рубецаль», 1805; «Сільван», 1810; «Абу Гасан», 1811), вызначаюцца новыя рысы стылю кампазітара: цікавасць да народна-бытавых і казачных сюжэтаў, сувязь з музычным фальклорам, усходні музычны каларыт і г.д. Значнай вяхой у творчым развіцці Вебера быў 1814 год, калі ў дні святкавання перамогі над Напалеонам у Германіі, у атмасферы ўздыму нацыянальных пачуццяў з’явіліся песні Вебера, прасякнутыя ідэяй вызваленчай барацьбы (на вершы Т. Кернера). Зборнік «Ліра і меч», а таксама героіка-патрыятычная кантата «Бітва і перамога» (1815) на тэкст Вольбрука прынеслі Веберу вядомасць у Германіі.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Карл Марыя фон Вебер
• Творы Вебера на сайце Classical Connect Бясплатная бібліятэка класічнай музыкі на Classical Connect
• Карл Марыя Вебер: Ноты твораў на International Music Score Library Project