Мікалай Аляксандравіч Кавязін

Мікалай Аляксандравіч Кавязін
Мікалай Аляксандравіч Кавязін
Дата нараджэння	15 верасня 1898
Месца нараджэння	Жлобін, Лукаўская воласць[d], Рагачоўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	9 сакавіка 1950 (51 год)
Месца смерці	Гродна, Гродзенская вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Прафесія	тэатральны рэжысёр, мастак, педагог
Тэатр	Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача; Магілёўскі абласны тэатр драмы і камедыі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча; Гродзенскі абласны драматычны тэатр;
Узнагароды

Мікалай Аляксандравіч Кавя́зін^[1] (15 верасня 1898 — 9 сакавіка 1950) — тэатральны рэжысёр, педагог, мастак. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1949).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Жлобін, у сям’і чыгуначніка. У 1905 годзе сям’я Кавязіных пераехала ў Мінск, дзе Мікалай скончыў школу і ў 1917 годзе паступіў у Мінскае камерцыйнае вучылішча^[2]. З 1922 года акцёр і мастак у 2-й вандроўнай трупе Галоўпалітасветы^[3]. У 1920-х гадах працаваў у чыгуначнай школе Мінска настаўнікам малявання, кіраваў драматычным аматарскім калектывам у клубе імя Леніна і драматычным гуртком на таварнай станцыі^[2]. Арганізатар і мастацкі кіраўнік Тэатра юнага гледача БССР у 1931—1937 гадах. У 1938—1939 гадах Мікалай Кавязін на пасадзе мастацкага кіраўніка Полацкага калгасна-саўгаснага тэатра. З першых дзён Вялікай Айчыннай вайны Мікалай Кавязін служыў байцом на бронецягніку, удзельнічаў у дэсантных аперацыях^[2].

З канца 1944 года Мікалай Кавязін прызначаны мастацкім кіраўніком Палескага абласнога тэатра імя Янкі Купалы^[1], што аднавіў дзейнасць у Мазыры^[2]. З 1945 года года мастацкі кіраўнік Бабруйскага абласнога тэатра, з 1947 года — Гродзенскага абласнога драматычнага тэатра.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Пастаноўкі Мікалая Кавязіна вызначаліся тэатральнасцю, глыбінёй раскрыцця сутнасці з’яў і характараў^[3]. Частку сваіх пастановак ён афармляў як мастак.

Сярод пастановак:

«На штурм» Я. Маўра (1931);
«Наш» М. Зныка (1932);
«Ная» М. Зарэцкага (1936);
«Мікола Гоман» В. Сташэўскага (1936);
«Заложнікі» А. Кучара (1944);
«Лісічкі» Л. Хелман (1946);
«Сын» С. Паташова (1948);
«Шчасце» паводле П. Паўленкі (1949);
«Ракавая спадчына» Л. Шэйніна (1949);
«На дне» М. Горкага (1950).

Зноскі

↑ ^а ^б Беларусь 1995.
↑ ^а ^б ^в ^г Святлана Пятроўская Лёс, «пабудаваны» тэатрам // Газета «Культура», № 43 (1065) 27.10.2012 — 03.11.2012
↑ ^а ^б БелЭн 1998.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Кавязін Мікалай Аляксандравіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 352. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
Кавязін Мікалай Аляксандравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 401. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
Нефёд В. И. Николай Ковязин: Жизнь и творчество / В. И. Нефёд. — Мн., 1990. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Кавязін Мікалай Аляксандравіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
Святлана Пятроўская Лёс, «пабудаваны» тэатрам // Газета «Культура», № 43 (1065) 27.10.2012 — 03.11.2012 г.

[FOOTNOTEБеларусь1995-1] а ^б Беларусь 1995.

[Культура-2] а ^б ^в ^г Святлана Пятроўская Лёс, «пабудаваны» тэатрам // Газета «Культура», № 43 (1065) 27.10.2012 — 03.11.2012

[FOOTNOTEБелЭн1998-3] а ^б БелЭн 1998.

[1]

[2]

[3]