Нізоўе Случы (заказнік)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Нізоўе Случы
Размяшчэнне БеларусьБрэсцкая вобласць, Гомельская вобласць
Плошча 3313 га
Дата заснавання 21 лютага 1980
physical
Нізоўе Случы
Нізоўе Случы
physical
Нізоўе Случы
Нізоўе Случы
physical
Нізоўе Случы
Нізоўе Случы

Нізоўе Случы — былы біялагічны заказнік рэспубліканскага значэння, які змяшчаўся ў ніжнім цячэнні ракі Случ для захавання ў натуральным прыродным стане пойменных дубраў пастанаўленнем Савету міністраў БССР № 60 ад 21.02.80.[1] Геаграфічна заказнік знаходзіўся ў Лунінецкім раёне Брэсцкай вобласці. Усходняя частка заказніка знаходзілася ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласці. Плошча заказніка складала 3313 га.[2]

З 19 ліпеня 1999 года пастанаўленнем Савета Міністраў № 1105 заказнік быў скасаваны, на яго месцы ўтвораны Рэспубліканскі ландшафтны заказнік «Сярэдняя Прыпяць».

Флора[правіць | правіць зыходнік]

У працэнтным складзе лясоў заказніка 51 % ад агульнай плошчы складалі дубровы, прычым чыстыя, без прымешак дубровы займалі 18 %, хваёвых лясоў — 21 %. Таксама сустракаліся чорнаальшаннікі, асіннікі, бярэзнікі, ясеневыя і грабавыя лясы, але ўсюды з прымешкам дубу. Такі дрэвавы склад вельмі рэдкі для Беларусі, таму лясы заказніка былі павінны ахоўвацца ад пашкоджанняў і знішчэння.[3] Вышэй па Случы меліся ўчасткі хвойнікаў.[2]

У межах заказніка налічвалі 357 відаў вышэйшых сасудзістых раслін і 45 — мохападобных, у тым ліку Silene lithuanica, бераст (Ulmus suberosa). З відаў, уключаных у Чырвоную кнігу, сустракаліся гладыёлус чарапіцападобны (Gladiolus imbricatus), наперстаўка буйнакветная (Digitalis grandiflora), званочак персікалісты (Campanula persicifolia), расіца прамежкавая (Drosera intermedia), сальвінія плывучая (Salvinia natans). Сярод іншых рэдкіх відаў — малачай глянцавіты (Euphorbia lucida) (які сустракаецца толькі ў гэтым рэгіёне), Diantus superbus, Scabiosa ochrolenca, купена шматкветная (Polygonatum multiflorum), шлёмнік кап’ялісты (Scutellaria hastifolia), дзівасіл вербалісты (Inula salicina), васілёк фрыгійскі (Centaurea phrygia), асака валасістаплодная (Carex lasiocarpa), Carex buxbaumii[3]. У дубравах расла разнастайная травяністая расліннасць[2].

Фаўна[правіць | правіць зыходнік]

У заказніку былі багата прадстаўлены віды арнітафаўны.[3] У гэтым раёне адзначана каля 250 гняздучых птушак (87 % ад ліку відаў птушак, якія гняздуюць у Беларусі). Сярод іх крыжанка (Anas platyrhynchos), чырок-траскунок (Anas querquedula), качка шэрая (Anas strepera), арлан-белахвост (Haliaeetus albicilla)[2].

З 10 відаў чайкавых птушак Беларусі тут сустракалася 8 відаў. У заказніку «Нізоўе Случы» і ў яго бліжэйшых наваколлях адзначалася 10 відаў кулікоў (80 % відавога складу кулікоў Беларусі)[2].

Тут знаходзіцца частка абарыгенаў палескай папуляцыі бабра (Castor fiber) і лася (Alces alces). Па-ранейшаму захоўваецца высокая колькасць полуводных прамысловых млекакормячых: еўрапейская норка (Mustela lutreola), выдра (Lutra lutra), бабёр (Castor fiber), андатра (Ondatra zibethicus). У 1996 годзе біёлагі выявілі ў заказніку прысутнасць янота-паласкуна (Procyon lotor), хаця лічылася, што гэты інтрадуцыраваны ў 1954 годзе від поўнасцю знік з тэрыторыі Беларусі[2].

З рыб сустракаліся сцерлядзь (Acipenser ruthenus) і чахонь (Pelecus cultratus).

Ахова і значэнне[правіць | правіць зыходнік]

Каля 80 % усіх пойменных дуброў Беларусі знаходзілася менавіта тут. Экалагічная роля гэтых дуброў складаецца ў затрымцы моцных наносаў, якія застаюцца тут падчас паводак.[2]

Зноскі