Оскар Уайльд

Оскар Уайльд
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння:	16 кастрычніка 1854(1854-10-16)
Месца нараджэння:	Дублін, графства Дублін[d], Ленстэр[d], Ірландыя
Дата смерці:	30 лістапада 1900(1900-11-30)
Месца смерці:	Парыж, Сена, Францыя
Пахаванне:	Oscar Wilde's tomb[d]
Грамадзянства:	Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Бацька:	William Wilde[d]
Маці:	Jane Wilde[d]
Жонка:	Constance Lloyd[d]
Дзеці:	Cyril Holland[d] і Vyvyan Holland[d]
Альма-матар:	Магдален-каледж[d] Трыніці-каледж[d]
Літаратурная дзейнасць
Род дзейнасці:	паэт, драматург, навэліст, журналіст, дзіцячы пісьменнік, раманіст, сцэнарыст, пісьменнік, аўтар
Жанр:	камедыя і гатычная літаратура[d]
Мова твораў:	англійская мова
Выявы на Вікісховішчы

О́скар Фі́нгал О'Фла́эрці Уілс Уайльд (англ.: Oscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde; 16 кастрычніка 1854 — 30 лістапада 1900)  — ірландскі пісьменнік, паэт і крытык, адзін з самых вядомых драматургаў позняга Віктарыянскага перыяду; прадстаўнік дэкадэнцтва.

Біяграфічныя звесткі

Нарадзіўся Оскар Уайлд у сталіцы Ірландыі — Дубліне. Бацькам яго быў афтальмолаг і аталарынголаг сэр Уільям Роберт Уайльд, які займаўся таксама археалогіяй і ірландскім фальклорам. Маці — Джэйн Франчэска Уайлд (у дзявоцтве Элджы), вядомая ірландская свецкая дама.

У 1864—71 гадах навучаўся ў Каралеўскай школе Портэра (горад Эніскілен каля Дубліна). У 1874 выйграў стыпендыю на навучанне ў Оксфардскім каледжы Магдаліны на класічным аддзяленні. Скончыў Оксфардскі ўніверсітэт у 1879 годзе.

Па заканчэнні ўніверсітэта Оскар Уайльд перасяліўся ў Лондан. Хутка ўцягнуўся ў свецкае жыццё. Лонданскі дэндзі быў пазней асуджаны за «непрыстойныя паводзіны» (гомасексуалізм) і пасля двух гадоў турмы і выпраўленчых работ з'ехаў у Францыю, дзе жыў у галечы пад змененым імем і прозвішчам.

Творчасць

Дэбютаваў у 1876. У зборніку «Вершы» (1881) блізкі да французскіх імпрэсіяністаў, імкнуўся да сінтэзу паэзіі, музыкі і жывапісу. Аднавіў жанр літаратурна-філасофскай казкі (зборнікі «Шчаслівы прынц», 1888; «Гранатавы домік», 1891), паставіўшы ў цэнтр праблемы стасункаў мастацтва і рэчаіснасці, ролі фантазіі, пакут і міласэрнасці. Аўтар паэмы «Равена» (1878), трагедый «Герцагіня Падуанская» (1883), «Саламея» (1893; на яе аснове напісана аднайменная опера Р. Штрауса, 1905). У камедыях «Веер лэдзі Уіндэрмір» (паст. 1892), «Ідэальны муж», «Як важна быць сур'ёзным» (абедзве паст,, 1895) праявіў сябе як майстар парадокса, знаўца псіхалогіі і свецкага жыцця. У кнізе эсэ «Задумы» (1891) выклаў канцэпцыю эстэтызму, дэкларуючы прымат мастацтва над рэчаіснасцю і непадуладнасць яго законам абмежаванай маралі. Мастацкай ілюстрацыяй тэорыі О. Уайльда і вяршыняй яго творчасці стаў сацыяльна-філасофскі раман «Партрэт Дарыяна Грэя» (1891), у якім сцвярджаў абсалютную перавагу мастацтва над жыццём і адначасова абвяргаў ідэю незалежнасці прыгажосці ад маралі. Стылістыка рамана адзначана спалучэннем рыс рэалізму, імпрэсіянізму, неарамантызму. Позняя творчасць Оскара Уайльда нясе адбітак перажытай ім асабістай трагедыі — турэмнага зняволення («Балада Рэдынгскай турмы», 1898, і інш.).

На беларускую мову паасобныя творы О. Уайльда пераклаў М. Дуброўскі.

Беларускія пераклады

• Балада Рэдынгскай турмы / Пер. М. Дуброўскага. Мн., 1926.

Літаратура

• Сініла Г. Уайльд // БелЭн у 18 т. Т. 16. Мн,, 2003.
• Эллман Р. Оскар Уайльд пер англ.

Спасылкі

• prajdzisvet.org