Пётр Мікалаевіч Драчоў
| Пятро Драчоў | |
|---|---|
| Імя пры нараджэнні | Пётр Мікалаевіч Драчоў |
| Дата нараджэння | 6 ліпеня 1937 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 8 мая 2005 (67 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | Беларусь |
| Род дзейнасці | мастак |
| Жанр | графіка |
| Вучоба | |
Пятро́ (Пё́тар Мікала́евіч) Драчо́ў (6 ліпеня 1937, Ленінград, РСФСР, СССР — 8 мая 2005, Мінск, Беларусь) — беларускі графік.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут ў 1964 годзе. У 1964—1986 мастацкі рэдактар часопісу «Бярозка», з 1992 у «Беларускім гістарычным часопісе». Працаваў у кніжнай станковай графіцы[1].
Пахаваны на Кальварыйскіх могілках у Мінску[2].
Творы[правіць | правіць зыходнік]
Сярод твораў: серыя акварэляў «Помнікі архітэктуры Беларусі» (1970—1982), «Бярэзінскі запаведнік» (1975—1979), літаграфіі «Кірмаш канца XIX — пач. XX ст.» (1972), «Спынім забойствы…», «Да 500-годдзя Міколы Гусоўскага» (1980), серыя «Асветнікі» (1989), ілюстрацыі да кніг Уладзіміра Дубоўкі, Петруся Броўкі, Уладзіміра Караткевіча, Івана Новікава; дыярамы «На старажытным гарадзішчы», «Францыск Скарына трымае экзамен перад прафесарамі ў Падуанскі ўніверсітэце», «Знахаркі» і іншыя творы для Музея гісторыі медыцыны Беларусі; «Гандаль у Полацку», «Падводны свет нашых азёраў», «Паселішча на Сенніцы», «Крэменездабыўныя шахты ў Красным», «Францыск Скарына ў друкарні», панарама «Пажар г. Магілёва ў 1700—21 гг..» для Нацыянальнага музея гісторыі і культуры Беларусі, «Мінск у 1890 г.» для Музея Максіма Багдановіча (1992—1993, усе ў Мінску)[1].
Зноскі
- ↑ а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6). С. 206—207
- ↑ Кальварыйскія могілкі. Беларускі нацыянальны некропаль(недаступная спасылка). Радыё Свабода (21 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 29 кастрычніка 2015. Праверана 26 сакавіка 2015.