Перайсці да зместу

Русіно

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аграгарадок
Русіно
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 1 560 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 163
Паштовыя індэксы
225350
Аўтамабільны код
1
СААТА
1204804051
Русіно на карце Беларусі ±
Русіно (Беларусь)
Русіно
Русіно (Брэсцкая вобласць)
Русіно

Русіно́[1] (трансліт.: Rusino, руск.: Русино) — аграгарадок[2] у Баранавіцкім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Велікалуцкага сельсавета, са жніўня 2019 года яго цэнтр[3].

Размешчаны за 8 км (за 5 км[4]) на паўднёвы ўсход ад горада Баранавічы, за 206 км ад Брэста. Чыгуначная станцыя Русіно на лініі Баранавічы — Лунінец.

У пісьмовых крыніцах згадваецца з XVIII стагоддзя. 30 снежня 1884 года ўведзена ў эксплуатацыю чыгуначная станцыя.

У 1889 годзе вёска Ястрамбельскай воласці Навагрудскага павета Мінскай губерні, дзяржаўная ўласнасць. Адносілася да Велікалуцкага праваслаўнага прыхода.

З 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі, у Ястрамбельскай гміне Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства.

З 1939 года ў БССР. З 15 студзеня 1940 года ў Навамышскім раёне Баранавіцкай, з 8 студзеня 1954 года Брэсцкай абласцей, з 8 красавіка 1957 года ў Баранавіцкім раёне. З 12 кастрычніка 1940 года па 16 ліпеня 1954 года цэнтр Русінскага сельсавета, з 16 ліпеня 1954 года па 22 сакавіка 1962 года вёска ўваходзіла ў склад Лаўрынавіцкага сельсавета[5].

У Вялікую Айчынную вайну з 27 чэрвеня 1941 года да 7 ліпеня 1944 года вёска акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. Вызвалена воінамі 193-й стралковай дывізіі. На франтах загінула 6 аднавяскоўцаў.

Інфраструктура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Ветэрынарны пункт
  • Фельчарска-акушэрскі пункт
  • 2 магазіны
  • Клуб
  • Бібліятэка
  • Сярэдняя школа (з 1989 года існуе музей гісторыі школы)
  • Баранавіцкі раённы Цэнтр народных рамёстваў
  • Свята-Раства-Багародзіцкая царква (2014)
  • 55 двароў, 381 жыхар (1897)
  • 81 двор, 450 жыхароў (1909)
  • 76 дамоў, 368 жыхароў (1921)
  • 499 жыхароў (1939)
  • 444 жыхары (1959)
  • 484 жыхары (1970)
  • 199[крыніца?] двароў, 1552 жыхароў (1998)
  • 630 двароў, 1565 жыхароў (2001)[4]

Памятныя мясціны

[правіць | правіць зыходнік]
  • Брацкая магіла савецкіх воінаў
  • На будынку мясцовай школы ў 1983 годзе ўстаноўлена мемарыяльная дошка ва ўшанаванне памяці настаўніка школы, падпольшчыка К. П. Бодака, замучанага гітлераўцамі ў 1944 годзе.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)
  2. Решение Барановичского районного Совета депутатов от 14.03.2008 N 47 «О преобразовании сельских населенных пунктов Барановичского района в агрогородки»
  3. Решение Барановичского районного Совета депутатов от 2 августа 2019 г. № 79 О переносе административного центра Великолукского сельсовета Барановичского района
  4. а б БелЭн 2001.
  5. Рашэнні выканкома Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 15 студзеня і 22 сакавіка 1962 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1962, № 19 (978).