Перайсці да зместу

Сеніца

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аграгарадок
Сеніца
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Вышыня цэнтра
209 м[1]
Насельніцтва
  • 6 424 чал. (2011)[2]
Часавы пояс
Тэлефонны код
17 506
Паштовы індэкс
223056
Аўтамабільны код
5
Афіцыйны сайт
senica.by — афіцыйны сайт
Сеніца на карце Беларусі ±
Сеніца (Беларусь)
Сеніца
Сеніца (Мінская вобласць)
Сеніца
Уезд у мікрараён «Юбілейны» у Сеніцы (справа - будучы мікрараён «Зялёныя горкі»)

Се́ніца[3] (трансліт.: Sienica, руск.: Сеница) — аграгарадок у Мінскім раёне Мінскай вобласці, на шашы P23. Адміністрацыйны цэнтр Сеніцкага сельсавета. Аграгарадок знаходзіцца на беразе невялікага вадасховішча на рацэ Сеніцы. За 2 кіламетры ад ускраіны Мінска, за 3 кіламетры ад чыгуначнай станцыі Калядзічы.

  • 1999 год (перапіс) — 2035 чалавек.
  • 2001 год — 2035 жыхароў, 601 двор[4].
  • 2009 год (перапіс) — 2242 чалавекі.
  • 2011 год — 6424 чалавекі.

Вядомая з 1567 года як сяло. З 1791 года — цэнтр маёнтка Каралішчавіцкай парафіі (прыходу). З 1793 года — у складзе Расійскай імперыі. У 1861 годзе вёска Сеніца становіцца цэнтрам Сеніцкай воласці Мінскага павета. У 1884 годзе ў Сеніцы была адкрыта земская школа, у якой атрымаў пачатковую адукацыю беларускі паэт Янка Купала. З 1924 года — цэнтр сельсавета Самахвалавічскага раёна. З 1935 года — у складзе Мінскага раёна. Цэнтр Сеніцкага сельсавета. У 2005 годзе — пераўтвораны ў аграгарадок.

Інфраструктура

[правіць | правіць зыходнік]

Памятныя мясціны

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.
  2. Сеницкий сельсовет
  3. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  4. а б БелЭн 2002.