Сольнак

Горад Сольнак Szolnok Сцяг Герб Від Сольнака Краіна Венгрыя Медзье Яс-Надзькун-Сольнак Каардынаты 47°10′29″ пн. ш. 20°10′35″ у. д. Кіраўнік Ferenc Szalay[d] Першае згадванне 1075 Плошча 187,23 км² Вышыня цэнтра 68 ± 1 м Водныя аб’екты Рака Ціса і Zagyva[d] Насельніцтва 75 474 чалавек (2007) Шчыльнасць 403 чал./км² Часавы пояс UTC+1, летам UTC+2 Тэлефонны код (+36)56 Паштовы індэкс 5000 Афіцыйны сайт szolnok.hu (венг.)  Сольнак на карце Венгрыі

Сольнак на Вікісховішчы

Сольнак (венг.: Szolnok) — горад у цэнтральнай частцы Венгрыі, адміністрацыйны цэнтр медзье Яс-Надзькун-Сольнак.

Назва

Сольнак быў названы праз першага ўладальніка ўмацаванага замка — Саўнік (Szaunik) ці Заўнок (Zounok). Першыя згадкі пра горад Заўнок адносяцца да 1075 года. У наступных стагоддзях ён вызначаецца як Zounok, Saunic, Zounuc і Zawnuch.

У большасці моў венгерскае імя горада не змяняецца (напрыклад фр.: Szolnok, ісп.: Szolnok). Але ў некаторых яно мае асабістае гучанне (напрыклад ням.: Sollnock or Zolnock, рум.: Solnoca, руск.: Сольнок), гэтыя змяненні адбыліся праз гістарычныя ўзаемаадносіны з горадам.

Насельніцтва

Этнічныя групы (па складзе на 2001 год):

• Венгры — 98%
• Цыганы — 1%
• іншыя нацыянальнасці (па большасці Немцы) — 1%

Славутасці

• Музей венгерскай авіяцыі
• Музей Янаша Дам'яніча
• Тэрмальныя бані
• Сольнакская галерэя ў памяшканні сінагогі
• Каталіцкі касцёл
• Кальвінская царква

Знакамітыя людзі

Нарадзіліся ў Сольнаку

• Арпад Рачка (1930) славацкі скульптар
• Золтан Жэнэ (1943) кампазітар
• Жабо Габар — архітэктар
• Юдыт Нора Пінтэр філосаф
• Гізела Тары (1884—1960) алімпійская фехтавальшчыца

Жылі ў Сольнаку

• Габар Сега матэматык
• Берталан Фа́ркаш (1949—) касманаўт
• Марцін Нэдзіш (1810—1895) харвацкі паэт
• Віктар Орбан (1963—) прэм’ер-міністр
• Мацьяш Доша (1987—) акцёр

Гарады-пабрацімы

•  Eastwood^[d], Вялікабрытанія
•  Бая-Марэ, Румынія (1990)
•  Кікінда, Сербія
•  Ракверэ, Эстонія (верасень 2008)
•  Ройтлінген, Германія
•  Фарлі, Італія

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Спасылкі

• Энцыклапедыя, у тым ліку Венгрыі(руск.) 
• Афіцыйны сайт горада