Сцяпан Фёдаравіч Шутаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сцяпан Фёдаравіч Шутаў
Дата нараджэння 17 (30) студзеня 1902
Месца нараджэння
Дата смерці 17 красавіка 1963(1963-04-17)[1] (61 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў танкавыя войскі СССР
Званне
Палкоўнік
Палкоўнік
Бітвы/войны Грамадзянская вайна ў Расіі,
Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка» Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга

Сцяпа́н Фё́даравіч Шу́таў (30 студзеня (паводле старога стылю 17 студзеня) 1902, маёнтак Скубейкава, Бабруйскі павет, Мінская губерня — 17 красавіка 1963, Кіеў, Украіна) — удзельнік Грамадзянскай і Вялікай Айчыннай войнаў, камандзір 20-й гвардзейскай танкавай брыгады (5-ы гвардзейскі танкавы корпус), палкоўнік, двойчы Герой Савецкага Саюза 1944.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў маёнтку Скубейкава, Бабруйскі павет, Мінская губерня (цяпер вёска Дварэц у Глускім раёне Магілёўскай вобласці). З беларускай сялянскай батрацкай сям’і. У складзе чырвонагвардзейскіх і партызанскіх аддзелаў удзельнічаў у баях супраць нямецкіх і польскіх войскаў у Беларусі. З 1924 года член ВКП(б), па партмабілізацыі накіраваны ў шэрагі Чырвонае Арміі.

У 1927 годзе скончыў Аб’яднаную ваенную школу імя УЦВК, у 1930 — Ваенна-палітычныя курсы, у 1932 — Ленінградскія бранетанкавыя курсы ўдасканалення, у 1937 — акадэмічныя курсы ўдасканалення пры Ваеннай акадэміі механізавання і матарызацыі і ў 1943 — акадэмічныя курсы ўдасканалення каманднага складу. Да вайны камандаваў танкавай ротай, батальёнам.

Вялікую Айчынную вайну пачаў камандзірам танкавага батальёну, ваяваў на Заходнім, Волхаўскім, Варонескім, 1-м і 2-м Украінскіх франтах у пасадах камандзіра батальёна, танкавага палка, брыгады, намесніка камандзіра 9-го гвардзейскага механізаванага корпуса. Удзельнічаў у бітве пад Масквой, на Курскай Дузе, фарсіраваў Днепр, вызваляў Кіеў. За фарсіраванне Дняпра і вызваленне Кіева, за ўмелае кіраўніцтва брыгадай і выяўленыя пры гэтым гераічнасць і мужнасць 10 студзеня 1944 г. ганараваны званнем Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалём «Залатая Зорка» (№ 2158[2]). Другой «Залатой Зоркай» быў узнагароджаны за ўзорнае выкананне заданняў камандавання падчас Яска-Кішынёўскай аперацыі 13 верасня 1944 г. У адным з баёў быў цяжка паранены ў руку і пасля яе ампутацыі ў верасні 1944 выйшаў у адстаўку. Быў узнагароджаны таксама яшчэ адным Ордэнам Леніна, двума ордэнамі Чырвонага Сцяга і медалямі.

Жыў у Кіеве, дзе і памёр пасля цяжкай хваробы. Пахаваны тамсама на Байкавых могілках.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

Бронзавы бюст двойчы Героя Савецкага Саюза Шутава ўсталяваны на яго радзіме ў пасёлку Глуск, яго імем названая вуліца Вуліца Сцяпана Шутава ў Маскве і Кіеве, а таксама цеплаход «Сцяпан Шутаў» у Верхнедняпроўскім рачным параходстве[3].

Зноскі

  1. а б Шутов Степан Фёдорович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 10 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 19 января (№ 3 (263)). — С. 1
  3. Гладков Василий Михайлович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 148. — 737 с.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 490. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0279-2.
  • Навечно в сердце народном, 2-е изд. — Минск: Главн. ред. Белорус. Сов. энциклопедии, 1977.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]