Яска-Кішынёўская аперацыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Яска-Кішынёўская аперацыя
Асноўны канфлікт: Другая сусветная вайна
Схема Яска-Кішынёўскай аперацыі
Схема Яска-Кішынёўскай аперацыі
Дата 2029 жніўня 1944 года
Месца Малдавія, Усходняя Румынія
Вынік Перамога СССР,
знішчэнне нямецка-румынскай групоўкі войскаў,
вызваленне тэрыторыі Малдавіі,
выхад Румыніі з вайны
Праціўнікі
Сцяг СССР СССР Сцяг Нацысцкай Германіі Германія

Румынія

Камандуючыя
Сцяг СССР Цімашэнка С. К.

Сцяг СССР Маліноўскі Р. Я.
Сцяг СССР Талбухін Ф. І.
Сцяг СССР Акцябрскі П. С.

Сцяг Нацысцкай Германіі Я. Фрыснер
Сцяг Нацысцкай Германіі М. Фрытар-Піка
Сцяг Нацысцкай Германіі О. Валёр

І. Антанеску

Сілы бакоў
1 314 200 чалавек
16 тыс. гармат і мінамётаў,
1870 танкаў і САУ,
2200 самалётаў.
900 тыс. чалавек,
7600 гармат і мінамётаў,
400 танкаў і штурмавых гармат,
810 самалётаў.
Страты
67 130 чалавек,
з іх 13 197 загінулымі, памерлымі і згінулымі без вестак.
75 танкаў і САУ,
108 гармат і мінамётаў,
111 баявых самалётаў
да 135 000 чалавек забітымі, параненымі і згінулымі без вестак,208 600 чалавек палоннымі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яска-Кішынёўская аперацыя, таксама вядомая як Яска-Кішынёўскія Каны (2029 жніўня 1944 года) — стратэгічная вайсковая аперацыя Узброеных сіл СССР супраць нацысцкай Германіі і Румыніі ў час Вялікай Айчыннай вайны, дзеля разгрому буйнай нямецка-румынскай групоўкі, што затуляла балканскі кірунак, вызвалення Малдавіі і вываду Румыніі з вайны. Разглядаецца як адна з самых удалых савецкіх аперацый падчас Вялікай Айчыннай вайны, уваходзіць у лік «дзесяці сталінскіх удараў». Скончылася перамогай войскаў Чырвонай арміі, вызваленнем Малдаўскай ССР і поўным разгромам праціўніка.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • История Великой Отечественной войны Советского Союза. 1941—1945 гг. — М., 1962. — Т. 4.
  • Молдавская Советская Социалистическая Республика. — Кишинёв: Главная редакция Молдавской Советской Энциклопедии, 1979. — С. 142—145.
  • Кишинёв. Энциклопедия. — Кишинёв: Главная редакция Молдавской Советской Энциклопедии, 1984. — С. 547—548.
  • Фриснер Г. Проигранные сражения. — М.: Воениздат, 1966. Архівавана 8 снежня 2008.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]