Умберта I

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсьці да навігацыі Перайсьці да пошуку
Пра заснавальніка Савойскага дому гл. Гумберт I, граф Савоі
Умберта I
італ.: Umberto Ranieri Carlo Emanuele Giovanni Maria Ferdinando Eugenio di Savoia
Fratelli Vianelli (Giuseppe e Luigi, flor. 1860-1890 ca) - VE - Umberto I di Savoia 1.jpg
Coat of arms of the Kingdom of Italy (1890).svg

Кароль Італіі
9 студзеня 1878 — 29 ліпеня 1900
Папярэднік Віктар Эмануіл II
Пераемнік Віктар Эмануіл III
Нараджэнне 14 сакавіка 1844(1844-03-14)[1][2][…]
Смерць 29 ліпеня 1900(1900-07-29)[5][1][…] (56 гадоў)
Месца пахавання
Род Савойскі дом
Бацька Віктар Эмануіл II
Маці Адэльгейда Габсбург[d]
Жонка Маргерыта-дзі-Савоя[d][6]
Дзеці Віктар Эмануіл III
Веравызнанне каталіцтва
Дзейнасць манарх, суверэн
Аўтограф Umberto I signature.svg
Манаграма Манаграма
Званне генерал
Узнагароды
Commendatore of the Military Order of Savoy Knight of the Military Order of Savoy рыцар ордэна Залатога руна ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага ордэн Слана ордэн Чорнага арла
Commons-logo.svg Умберта I на Вікісховішчы

Умберта I (італ.: Umberto I; 14 сакавіка 1844, Турын, Сардзінскае каралеўства — 29 ліпеня 1900, Монца, Італія) — другі кароль Італіі з 1878 года, з Савойскай дынастыі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын Віктара Эмануіла II, старэйшы брат Амадэя Іспанскага.

Яшчэ да ўзыходжання на прастол Умберта праявіў сябе як храбры салдат у другой бітве пры Кустоце (якую італьянцы, аднак, з трэскам прайгралі). Разам з тым Умберта не быў асоба здольным палітыкам, яму бракавала бацькаўскай гнуткасці — ён вельмі спадзяваўся на простыя сілавыя метады, не заўсёды ішоў на саступкі, а то і зусім ігнараваў асобныя праблемы краіны, лічачы іх «невылечнымі рысамі італьянскага характару» (у прыватнасці, згаленне сялянства Медзаджорна, якое прыняло катастрафічныя памеры і ў вялікай ступені спрыялае радыкалізацыі італьянскага грамадства і ўзмацненню іміграцыі ў Амерыку). Абразіўшыся тым, што французы «адвялі з-пад носа Туніс» (1881), ён даў Бісмарку ўцягнуць Італію ў Траісты саюз. З-за ўзброеных распраў з бастуючымі рабочымі, прадпрынятымі па яго загадзе, ён быў вельмі непапулярны. Да ўсяго іншага, у гады яго кіравання Італія ўстала на шлях каланіяльных заваяванняў, былі распачаты войны ў Самалі і Эфіопіі, якія абыйшліся краіне велізарнымі матэрыяльнымі і значнымі людскімі стратамі, але далі ў сутнасці ніякіх вынікаў (набыццё італьянцамі, у канчатковым выніку, пустэльнага, засушлівага, беднага на рэсурсы Самалі, да таго ж з мяцежным мусульманскім насельніцтвам было проста не ў стане ні акупіць выдаткаў, ні даць задавальненне грамадскай думцы).

У 1900 годзе быў застрэлены ў Монцы анархістам Гаэтана Брэшы.

У гонар Умберта I у Італіі названа шмат вуліц і грамадскіх устаноў, у тым ліку найбуйнейшая рымская бальніца і велічная Галерэя Ўмберта I («Galleria Umberto I») у Неапалі.

Умберта I, як і бацька, пахаваны ў рымскім Пантэоне.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

З 1868 года быў жанаты на сваёй стрыечнай сястры Маргарыце Савойскай. У яе гонар названа піца «Маргарыта». У шлюбе нарадзіўся адзіны сын Віктар Эмануіл III (1869—1947).

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 Umberto I // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 Lundy D. R. Umberto I di Savoia-Carignano, Re d'Italia // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Umberto (Umberto I.) // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  4. ↑ 4,0 4,1 Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  5. ↑ Istituto dell'Enciclopedia Italiana Enciclopedia on line
  6. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Giorgio Candeloro. Storia dell’Italia moderna. Feltrinelli. Milano. 1986.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Умберта_I&oldid=3831485"