Умберта I
- Пра заснавальніка Савойскага дому гл. Гумберт I, граф Савоі
Умберта I Umberto I | |||
![]() | |||
![]() | |||
| |||
---|---|---|---|
9 студзеня 1878 — 29 ліпеня 1900 | |||
Каранацыя | 9 студзеня 1878 | ||
Папярэднік | Віктар Эмануіл II | ||
Пераемнік | Віктар Эмануіл III | ||
Дзейнасць | манарх, суверэн | ||
Веравызнанне | каталіцтва | ||
Нараджэнне | 14 сакавіка 1844[1][2][…] | ||
Смерць | 29 ліпеня 1900[5][1][…] (56 гадоў) | ||
Пахаванне | |||
Дынастыя | Савойскі дом | ||
Бацька | Віктар Эмануіл II | ||
Маці | Адэльгейда Габсбург[d] | ||
Жонка | Маргерыта-дзі-Савоя[d] | ||
Дзеці | Віктар Эмануіл III | ||
Ваенная служба | |||
Званне | генерал | ||
Аўтограф | ![]() | ||
Манаграма | ![]() | ||
Узнагароды | |||
Умберта I (італ.: Umberto I; 14 сакавіка 1844, Турын, Сардзінскае каралеўства — 29 ліпеня 1900, Монца, Італія) — другі кароль Італіі з 1878 года, з Савойскай дынастыі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Сын Віктара Эмануіла II, старэйшы брат Амадэя Іспанскага.
Яшчэ да ўзыходжання на прастол Умберта праявіў сябе як храбры салдат у другой бітве пры Кустоце (якую італьянцы, аднак, з трэскам прайгралі). Разам з тым Умберта не быў асоба здольным палітыкам, яму бракавала бацькаўскай гнуткасці — ён вельмі спадзяваўся на простыя сілавыя метады, не заўсёды ішоў на саступкі, а то і зусім ігнараваў асобныя праблемы краіны, лічачы іх «невылечнымі рысамі італьянскага характару» (у прыватнасці, згаленне сялянства Медзаджорна, якое прыняло катастрафічныя памеры і ў вялікай ступені спрыялае радыкалізацыі італьянскага грамадства і ўзмацненню іміграцыі ў Амерыку). Абразіўшыся тым, што французы «адвялі з-пад носа Туніс» (1881), ён даў Бісмарку ўцягнуць Італію ў Траісты саюз. З-за ўзброеных распраў з бастуючымі рабочымі, прадпрынятымі па яго загадзе, ён быў вельмі непапулярны. Да ўсяго іншага, у гады яго кіравання Італія ўстала на шлях каланіяльных заваяванняў, былі распачаты войны ў Самалі і Эфіопіі, якія абыйшліся краіне велізарнымі матэрыяльнымі і значнымі людскімі стратамі, але далі ў сутнасці ніякіх вынікаў (набыццё італьянцамі, у канчатковым выніку, пустэльнага, засушлівага, беднага на рэсурсы Самалі, да таго ж з мяцежным мусульманскім насельніцтвам было проста не ў стане ні акупіць выдаткаў, ні даць задавальненне грамадскай думцы).
У 1900 годзе быў застрэлены ў Монцы анархістам Гаэтана Брэшы.
У гонар Умберта I у Італіі названа шмат вуліц і грамадскіх устаноў, у тым ліку найбуйнейшая рымская бальніца і велічная Галерэя Ўмберта I («Galleria Umberto I») у Неапалі.
Умберта I, як і бацька, пахаваны ў рымскім Пантэоне.
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
З 1868 года быў жанаты на сваёй стрыечнай сястры Маргарыце Савойскай. У яе гонар названа піца «Маргарыта». У шлюбе нарадзіўся адзіны сын Віктар Эмануіл III (1869—1947).
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Umberto I // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Lundy D. R. Umberto I di Savoia-Carignano, Re d'Italia // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Umberto (Umberto I.) // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ 4,0 4,1 Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Istituto dell'Enciclopedia Italiana Enciclopedia on line
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Giorgio Candeloro. Storia dell’Italia moderna. Feltrinelli. Milano. 1986.
- Нарадзіліся 14 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1844 годзе
- Нарадзіліся ў Турыне
- Памерлі 29 ліпеня
- Памерлі ў 1900 годзе
- Памерлі ў Ламбардыі
- Пахаваныя ў рымскім Пантэоне
- Савойская дынастыя
- Кавалеры ордэна Святога апостала Андрэя Першазванага
- Кавалеры ордэна Слана
- Кавалеры ордэна Чорнага арла
- Асобы
- Каралі італьянскія
- Забітыя манархі
- Кавалеры Вышэйшага ордэна Святога Дабравешчання
- Ахвяры палітычных забойстваў