Умберта II

	Умберта II; Umberto II
	4-ы кароль Італіі
9 мая — 12 чэрвеня 1946 года
(пад імем Умберта II)
Папярэднік:	Віктор Эмануіл III
Пераемнік:	тытул скасаваны
	1-ы рэгент каралеўства Італія
5 чэрвеня 1944 года — 9 мая 1946 года
(пад імем Умберта Нікала Тамаза Джавані Марыя, прынц П'емонта)
Папярэднік:	тытул заснаваны
Пераемнік:	Альчыдэ Дэ Гасперы
Веравызнанне:	Каталіцкая царква
Нараджэнне:	15 верасня 1904; Раканіджы, Кунеа, П'емонт, Італія
Смерць:	18 сакавіка 1983 (78 гадоў); Жэнева, Швейцарыя
Пахаванне:	Hautecombe Abbey[d]
Род:	Савойская
Бацька:	Віктор Эмануіл III
Маці:	Алена Савойская
Жонка:	Марыя Жазэ Бельгійская
Дзеці:	Марыя Піа, Вікторэмануіл, прынц Неапалітанскі, Марыя Габрыэла, Марыя Беатрыса
	Ваенная служба
Род войскаў:	Regia Aeronautica[d]
Званне:	маршал Італіі
Камандаваў:	група армій «Захад»
Бітвы:	Другая сусветная вайна: Французская кампанія;
Аўтограф:
Умберта II на ВікіСховішчы

Умбе́рта II (італ.: Umberto II), ён жа Травеньскі кароль (італ.: il Re di Maggio; 15 верасня 1904 — 18 сакавіка 1983) — чацвёрты і апошні кароль Італіі (з Савойскай дынастыі). Маршал Італіі (29 кастрычніка 1942). Займаў прастол ледзь больш месяца, з 9 мая па 12 чэрвеня 1946 года, паміж адрачэннем свайго бацькі Віктора Эмануіла III і абвяшчэннем вынікаў рэферэндуму аб адмене манархіі, на якім перамог рэспубліканскі лад.

Падчас Бітвы за Францыю (1940) узначальваў італьянскія войскі. Фактычна і раней, пасля захопу Рыма войскамі саюзнікаў у 1944 годзе, выконваў абавязкі рэгента (бацька знаходзіўся ў Егіпце). Італія была абвешчана рэспублікай, а ўсе члены Савойскай дынастыі мужчынскага полу па адмысловым законе выгнаны з краіны. Умберта II пасяліўся ў Жэневе, дзе памёр у 1983 годзе.

У народзе атрымаў мянушку «травеньскі кароль».