Умберта II
| Умберта II Umberto II | ||||||||||||
 | ||||||||||||
 | ||||||||||||
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 9 мая — 12 чэрвеня 1946 года | ||||||||||||
| (пад імем Умберта II) | ||||||||||||
| Папярэднік: | Віктар Эмануіл III | |||||||||||
| Пераемнік: | тытул скасаваны | |||||||||||
| ||||||||||||
| 5 чэрвеня 1944 года — 9 мая 1946 года | ||||||||||||
| (пад імем Умберта Нікала Тамаза Джавані Марыя, прынц П’емонта) | ||||||||||||
| Папярэднік: | тытул заснаваны | |||||||||||
| Пераемнік: | Альчыдэ Дэ Гасперы | |||||||||||
| Дзейнасць: | ваенны, манарх, палітык | |||||||||||
| Веравызнанне: | каталіцтва | |||||||||||
| Нараджэнне: | 15 верасня 1904[1][2] | |||||||||||
| Смерць: | 18 сакавіка 1983[1][2] (78 гадоў) | |||||||||||
| Пахаванне: | ||||||||||||
| Дынастыя: | Савойскі дом | |||||||||||
| Бацька: | Віктар Эмануіл III | |||||||||||
| Маці: | Алена Чарнагорская[d] | |||||||||||
| Жонка: | Марыя Жазэ Бельгійская[d] | |||||||||||
| Дзеці: | Марыя Піа Бурбон-Пармская[d], Віктар-Эмануіл Савойскі[d], Марыя Габрыэла Савойская[d] і Марыя Беатрыса Савойская[d] | |||||||||||
| Ваенная служба | ||||||||||||
| Род войскаў: | Ваенна-паветраныя сілы Італіі[d] | |||||||||||
| Званне: | маршал Італіі | |||||||||||
| Камандаваў: | група армій «Захад» | |||||||||||
| Бітвы: | ||||||||||||
| Аўтограф: | 
| |||||||||||
| Манаграма: |
| |||||||||||
| Узнагароды: |
| |||||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Умбе́рта II (італ.: Umberto II), ён жа Травеньскі кароль (італ.: il Re di Maggio; 15 верасня 1904 — 18 сакавіка 1983) — чацвёрты і апошні кароль Італіі (з Савойскай дынастыі). Маршал Італіі (29 кастрычніка 1942). Займаў прастол ледзь больш месяца, з 9 мая па 12 чэрвеня 1946 года, паміж адрачэннем свайго бацькі Віктара Эмануіла III і абвяшчэннем вынікаў рэферэндуму аб адмене манархіі, на якім перамог рэспубліканскі лад.
Падчас Бітвы за Францыю (1940) узначальваў італьянскія войскі. Фактычна і раней, пасля захопу Рыма войскамі саюзнікаў у 1944 годзе, выконваў абавязкі рэгента (бацька знаходзіўся ў Егіпце). Італія была абвешчана рэспублікай, а ўсе члены Савойскай дынастыі мужчынскага полу па адмысловым законе выгнаны з краіны. Умберта II пасяліўся ў Жэневе, дзе памёр у 1983 годзе.
У народзе атрымаў мянушку «травеньскі кароль».
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
З 1930 года быў жанаты на Марыі-Жазэ Бельгійскай, дачцы караля Бельгіі Альберта I.
Дзеці:
- Марыя Піа Савойская (1934)
- Віктар Эмануіл (1937), прынц Неапалітанскі
- Марыя Габрыэла Савойская (1940)
- Марыя Беатрыса Савойская (1943)
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 12 жніўня 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Umberto II di Savoia-Carignano, Re d'Italia // The Peerage — 717826 экз. Праверана 9 кастрычніка 2017.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Сайт, прысвечаны жыцці Умберта II (на італьянскай мове)
- Біяграфія Умберта II на сайце Кіраўнікі свету
| |||||||
.svg)
|
|
Гэта пачатак артыкула пра манарха, дынастыю або яе прадстаўніка. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго. |
- Нарадзіліся 15 верасня
- Нарадзіліся ў 1904 годзе
- Нарадзіліся ў правінцыі Кунеа
- Памерлі 18 сакавіка
- Памерлі ў 1983 годзе
- Памерлі ў Жэневе
- Пахаваныя ў Францыі
- Савойская дынастыя
- Кавалеры Вышэйшага ордэна Святога Дабравешчання
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Святых Маўрыкія і Лазара
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Кароны Італіі
- Кавалеры Савойскага грамадзянскага ордэна
- Кавалеры Вялікага крыжа Ваеннага ордэна Італіі
- Кавалеры Вялікага крыжа Каланіяльнага ордэна Зоркі Італіі
- Мальтыйскія рыцары
- Кавалеры ордэна Залатога руна
- Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа
- Кавалеры ордэна Белага арла (Польшча, 1921—1939)
- Кавалеры ордэна Серафімаў
- Асобы
- Каралі італьянскія
- Маршалы Італіі
