Франсіс Пуленк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Франсіс Пуленк
фр.: Francis Poulenc
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 7 студзеня 1899(1899-01-07)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 30 студзеня 1963(1963-01-30)[3][2][…] (64 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Педагог Charles Koechlin[d] і Ricard Viñes[d]
Прафесіі кампазітар, піяніст, харэограф, лібрэтыст
Інструменты фартэпіяна
Жанры опера, класічная музыка і літургічная музыка[d]
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна кавалер ордэна Ганаровага Легіёна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Франсіс Жан Марсель Пуленк (фр.: Jean Marcel Poulenc; 7 студзеня 1899, Парыж — 30 студзеня 1963, Парыж) — французскі кампазітар, піяніст, крытык, найвыдатнейшы з удзельнікаў французскай «Шасцёркі».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў з багатай сям’і французскіх фабрыкантаў. У 1910 годзе з-за паводкі ў Парыжы сям’я перабралася ў Фантэнбло. Там Франсіс выпадкова купіў «Зімовы шлях» Шуберта — твор, па яго прызнанні, які адыграў немалаважную ролю ў рашэнні стаць музыкантам. Вучань Р. Віньеса (фартэпіяна) і Ш. Кёклена (кампазіцыя). У пачатку 1920-х гадоў удзельнік творчай садружнасці «Шасцёрка». Выпрабаваў уплыў Э. Шабрые, І. Ф. Стравінскага, Э. Саці, К. Дэбюсі, М. Равеля, С. С. Пракоф’ева,

З 1933 па 1959 год шмат выступаў як акампаніятар разам са спеваком П’ерам Бернакам, першым выканаўцам шматлікіх вакальных твораў Пуленка.

У пачатку Другой сусветнай вайны Пуленк быў прызваны ў войска, у зенітнае злучэнне, і да моманту перамір’я — чэрвень 1940 — апынуўся ў Бардо. У гады акупацыі ў яго творчасці яскрава выступаюць патрыятычныя матывы. Ужо праз месяц пасля таго як у Парыжы прынялі нямецкую капітуляцыю, па радыё прагучала кантата для падвойнага хору a cappella на вершы Поля Элюара (паэт таемна пад выдуманым імем пераправіў іх Пуленку) — «Твар чалавечы», якую кампазітар употай падрыхтаваў і партытуру якой з гонарам выставіў у акне свайго дома побач з нацыянальным сцягам да дня вызвалення, а на тытульным лісце напісаў наступныя радкі: «Прысвячаю Пабла Пікасо, працай і жыццём якога захапляюся».

Памёр 30 студзеня 1963 года ад сардэчнага прыступу.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Francis Jean Marcel Poulencministère de la Culture.
  2. а б Francis Poulenc // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б в Пуленк Франсис // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Пуле́нк (правильнее Пуланк) Франсис / Медведева И. А. // Окунев — Симович. — М. : Советская энциклопедия : Советский композитор, 1978. — Стб. 485—487. — (Энциклопедии. Словари. Справочники : Музыкальная энциклопедия : [в 6 т.] / гл. ред. Ю. В. Келдыш; 1973—1982).