Фідэль Рамас

Фідэль Рамас тагальск.: Fidel Ramos
Прэзідэнт Філіпін
30 чэрвеня 1992 — 30 чэрвеня 1998
Віцэ-прэзідэнт	Джозеф Эстрада
Папярэднік	Карасон Акіна
Пераемнік	Джозеф Эстрада
Міністр абароны Філіпін
22 студзеня 1988 — 11 ліпеня 1991
Прэзідэнт	Карасон Акіна
Папярэднік	Рафаэль Ілета
Пераемнік	Рэната дэ Вілья
Начальнік Генеральнага штаба Філіпін
1986 — 1988
Прэзідэнт	Карасон Акіна
Папярэднік	Фабіян Вер
Пераемнік	Рэната дэ Вілья
Начальнік Службы канстэбляў Філіпін
1980 — 1986
Прэзідэнт	Фердынанд Маркас
Папярэднік	Фабіян Вер
Пераемнік	Рэната дэ Вілья
Партыя	Lakas Kampi CMD[d]
Адукацыя	Ваенная акадэмія ЗША Ілінойскі ўніверсітэт[d] Ілінойскі ўніверсітэт ва Урбана-Шампейн[d] Універсітэт Атэнеа-дэ-Маніла[d] University of the Philippines[d] Centro Escolar University[d]
Дзейнасць	палітык, ваенны
Веравызнанне	пратэстант, Аб’яднаная Царква Хрыста на Філіпінах
Нараджэнне	18 сакавіка 1928(1928-03-18)[…] (92 гады) Lingayen[d], Pangasinan[d], Ilocos Region[d], Luzon[d], Філіпіны
Бацька	Narciso Ramos[d]
Жонка	Amelita Ramos[d]
Сайт	rpdev.org
Ваенная служба
Род войскаў	Philippine Army[d]
Званне	генерал
Бітвы	Вайна ў Карэі
Аўтограф
Узнагароды	ордэн Ганаровага легіёна прэмія міру імя Фелікса Уфуэ-Буаньі[d] (1997) ганаровы доктар МДІМА[d] Bronze Wolf Award[d]

Фідэ́ль Ва́льдэс Ра́мас (тагальск.: Fidel Valdez Ramos; нар. 18 сакавіка 1928 года, Ілокас, Філіпіны) — 12-ы прэзідэнт Філіпін з 1992 па 1998 год.

Ганаровы доктар МДІМА.

Паходжанне і адукацыя

Паходзіў з асяроддзя палітычнай эліты — яго бацька быў членам парламента і міністрам замежных спраў Філіпін. Адукацыю атрымаў у ЗША, у Ваеннай акадэміі Уэст-Пойнт, якая выпусціла шмат афіцэраў для краін, якія развіваюцца. Пасля гэтыя афіцэры сталі ўдзельнікамі правых ваенных пераваротаў у гэтых краінах. Таксама навучаўся ва ўніверсітэце Ілінойса.

Ваенная кар’ера і роля ў рэвалюцыі

Удзельнік Карэйскай вайны і вайны ў В’етнаме. Падчас праўлення прэзідэнта Фердынанда Маркаса ў якасці начальніка паліцэйскіх сіл сачыў за выкананнем рэжыму надзвычайнага становішча. У 1986 годзе, пасля датэрміновых прэзідэнцкіх выбараў, вынікі якіх былі спрэчнымі (абодва кандыдаты заяўлялі аб сваёй перамозе і фальсіфікацыях з боку апанентаў), у краіне ўспыхнулі пратэсты супраць дыктатуры Маркаса, ініцыяваныя асноўнай праціўніцай Маркаса — Карасон Акіна, удавой забітага лідара апазіцыі, гэтыя пратэсты перараслі ў беспарадкі. Каталіцкая царква, міністр абароны Хуан Энрыле і Фідэль Рамас падтрымалі апазіцыю. Рамас і Энрыле дапамаглі Карасон Акіна ажыццявіць ваенны пераварот. Пасля перавароту і ўцёка Маркаса з краіны Рамас атрымаў новую пасаду начальніка Генеральнага штаба. На гэтай пасадзе правёў чыстку войска ад прыхільнікаў зрынутага прэзідэнта. У 1988 Рамас быў прызначаны міністрам нацыянальнай абароны. Пасля заканчэння прэзідэнцкіх паўнамоцтваў Карасон Акіна ў 1992 годзе, яна прапанавала яго кандыдатуру ў якасці свайго пераемніка.

Палітычная дзейнасць

Зарэкамендаваў сябе палітыкам правага крыла, адразу пасля перавароту 1986 года па яго рэкамендацыі Акіна вывела з урада міністраў левай арыентацыі. Выступаў супраць перамоў з лідарамі партызан-камуністаў. Прыйшоўшы да ўлады, працягваў палітыку рынкавых рэформ, прыватызацыі і прыцягнення замежных інвестыцый, у процівагу сацыялістычным рэформам часоў «дэмакратычнай рэвалюцыі» Фердынанда Маркаса.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фідэль Рамас
• Афіцыйны сайт (англ.)