Фідэль Рамас
Фідэль Рамас тагальск.: Fidel Ramos | |||
![]() | |||
![]() | |||
| |||
---|---|---|---|
30 чэрвеня 1992 — 30 чэрвеня 1998 | |||
Віцэ-прэзідэнт | Джозеф Эстрада | ||
Папярэднік | Карасон Акіна | ||
Пераемнік | Джозеф Эстрада | ||
| |||
22 студзеня 1988 — 11 ліпеня 1991 | |||
Прэзідэнт | Карасон Акіна | ||
Папярэднік | Рафаэль Ілета | ||
Пераемнік | Рэната дэ Вілья | ||
| |||
1986 — 1988 | |||
Прэзідэнт | Карасон Акіна | ||
Папярэднік | Фабіян Вер | ||
Пераемнік | Рэната дэ Вілья | ||
| |||
1980 — 1986 | |||
Прэзідэнт | Фердынанд Маркас | ||
Папярэднік | Фабіян Вер | ||
Пераемнік | Рэната дэ Вілья | ||
Партыя | |||
Адукацыя | |||
Дзейнасць | палітык, ваенны | ||
Веравызнанне | пратэстант, Аб’яднаная Царква Хрыста на Філіпінах | ||
Нараджэнне | 18 сакавіка 1928[2][3][…] (92 гады) | ||
Бацька | Narciso Ramos[d] | ||
Жонка | Amelita Ramos[d] | ||
Сайт | rpdev.org | ||
Ваенная служба | |||
Род войскаў | Philippine Army[d] | ||
Званне | генерал | ||
Бітвы | |||
Аўтограф | ![]() | ||
Узнагароды | |||
Фідэ́ль Ва́льдэс Ра́мас (тагальск.: Fidel Valdez Ramos; нар. 18 сакавіка 1928 года, Ілокас, Філіпіны) — 12-ы прэзідэнт Філіпін з 1992 па 1998 год.
Ганаровы доктар МДІМА[5].
Паходжанне і адукацыя[правіць | правіць зыходнік]
Паходзіў з асяроддзя палітычнай эліты — яго бацька быў членам парламента і міністрам замежных спраў Філіпін. Адукацыю атрымаў у ЗША, у Ваеннай акадэміі Уэст-Пойнт, якая выпусціла шмат афіцэраў для краін, якія развіваюцца. Пасля гэтыя афіцэры сталі ўдзельнікамі правых ваенных пераваротаў у гэтых краінах. Таксама навучаўся ва ўніверсітэце Ілінойса.
Ваенная кар’ера і роля ў рэвалюцыі[правіць | правіць зыходнік]
Удзельнік Карэйскай вайны і вайны ў В’етнаме. Падчас праўлення прэзідэнта Фердынанда Маркаса ў якасці начальніка паліцэйскіх сіл сачыў за выкананнем рэжыму надзвычайнага становішча. У 1986 годзе, пасля датэрміновых прэзідэнцкіх выбараў, вынікі якіх былі спрэчнымі (абодва кандыдаты заяўлялі аб сваёй перамозе і фальсіфікацыях з боку апанентаў), у краіне ўспыхнулі пратэсты супраць дыктатуры Маркаса, ініцыяваныя асноўнай праціўніцай Маркаса — Карасон Акіна, удавой забітага лідара апазіцыі, гэтыя пратэсты перараслі ў беспарадкі. Каталіцкая царква, міністр абароны Хуан Энрыле і Фідэль Рамас падтрымалі апазіцыю. Рамас і Энрыле дапамаглі Карасон Акіна ажыццявіць ваенны пераварот. Пасля перавароту і ўцёка Маркаса з краіны Рамас атрымаў новую пасаду начальніка Генеральнага штаба. На гэтай пасадзе правёў чыстку войска ад прыхільнікаў зрынутага прэзідэнта. У 1988 Рамас быў прызначаны міністрам нацыянальнай абароны. Пасля заканчэння прэзідэнцкіх паўнамоцтваў Карасон Акіна ў 1992 годзе, яна прапанавала яго кандыдатуру ў якасці свайго пераемніка.
Палітычная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Зарэкамендаваў сябе палітыкам правага крыла, адразу пасля перавароту 1986 года па яго рэкамендацыі Акіна вывела з урада міністраў левай арыентацыі. Выступаў супраць перамоў з лідарамі партызан-камуністаў. Прыйшоўшы да ўлады, працягваў палітыку рынкавых рэформ, прыватызацыі і прыцягнення замежных інвестыцый, у процівагу сацыялістычным рэформам часоў «дэмакратычнай рэвалюцыі» Фердынанда Маркаса.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 (unspecified title) Праверана 10 ліпеня 2019.
- ↑ Fidel V. Ramos // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Fidel Ramos // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Fidel Ramos // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Пра адкрыццё Цэнтра АСЕАН у Маскве — МДІМА(руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фідэль Рамас
- Афіцыйны сайт (англ.)
- Выпускнікі Ваеннай акадэміі ЗША
- Выпускнікі Ілінойскага ўніверсітэта ва Урбана-Шампейн
- Нарадзіліся 18 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1928 годзе
- Нарадзіліся на Філіпінах
- Кавалеры ордэна Ізабелы Каталічкі
- Кавалеры ордэна «Легіён пашаны» (камандоры)
- Кавалеры ордэна «Легіён пашаны» (легіянеры)
- Ганаровыя дактары МДІМА
- Асобы
- Прэзідэнты Філіпінаў
- Міністры абароны Філіпінаў
- Палітыкі Філіпінаў