Яўген Мікалаевіч Сяргееў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сяргееў.
Яўген Мікалаевіч Сяргееў
Дата нараджэння 23 сакавіка 1887(1887-03-23)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 10 верасня 1937(1937-09-10) (50 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Месца працы
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў пяхота
Званне камдыў[2] і падпалкоўнік
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Ордэн Святой Ганны ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Святога Станіслава

Яўген Мікалаевіч Сярге́еў[3] (руск.: Евгений Николаевич Сергеев; 23 сакавіка 1887 — 10 верасня 1937) — рускі і савецкі ваенны дзеяч, падпалкоўнік (20 кастрычніка 1917 года[4]), камдыў (5 снежня 1935 года[5]), ваенспец, дацэнт (1934).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сяле Талавая Балка Александрыйскага павета Херсонскай губерні ў сям’і мастака М. А. Сяргеева. У 1905 годзе скончыў Мікалаеўскі кадэцкі корпус у Санкт-Пецярбургу і паступіў у Мікалаеўскае інжынернае вучылішча, якое скончыў у 1908 годзе па першаму разраду ў званні падпаручніка. Служыў у 7-м пантонным батальёне, потым з 1909 года ў 1-м чыгуначным палку. З 1912 года праходзіў навучанне ў Імператарскай Мікалаеўскай ваеннай акадэміі, старшы клас[5] якой скончыў у 1914 годзе. Удзельнік Першай сусветнай вайны. Прымаў удзел у баявых дзеяннях на Паўднёва-Заходнім і Румынскім франтах, займаў пасады: памочніка начальніка службы сувязі штаба 9-й арміі (з лістапада 1914 года), обер-афіцэра для даручэнняў пры штабе 30-га армейскага корпуса (люты — лістапад 1915 года), старшага ад’ютанта, выконваючага абавязкі начальніка штаба 71-й пяхотнай дывізіі, старшага ад’ютанта разведвальнага аддзела штаба 6-й арміі (з ліпеня 1917 года)[5]. 20 кастрычніка 1917 года Я. М. Сяргееву прысвоена званне падпалкоўніка.

З чэрвеня[5] (з ліпеня[4]) 1918 года Я. М. Сяргееў на службе ў Чырвонай Арміі. Удзельнік Грамадзянскай вайны. Займаў пасады начальніка штаба 2-й Петраградскай пяхотнай дывізіі (ліпень — верасень 1918 года), памочніка начальніка аператыўнага аддзела штаба Паўночнага ўчастка атрадаў Заслоны і Петраградскага раёна абароны (верасень — кастрычнік 1918 года), начальніка штаба асобай брыгады 3-й арміі (лістапад — снежань 1918 года), памочніка начальніка аператыўнага аддзела штаба 3-й арміі (снежань 1918 — студзень 1919 года), начальніка штаба (люты — жнівень 1919 года), начальніка (жнівень — снежань 1919 года) 30-й стралковай дывізіі Усходняга фронту[5][4]. Затым Я. М. Сяргееў займаў пасады начальніка штаба 3-й арміі (снежань 1919 — студзень 1920 года), выконваючага абавязкі камандуючага 1-й Працоўнай арміяй (студзень — люты 1920 года), начальніка ўпраўлення запасных і фарміручыхся войскаў Заходняга фронту (сакавік — красавік 1920 года), камандуючага Паўночнай групай войскаў 15-й арміі (май — чэрвень 1920 года), камандуючага 4-й арміяй Заходняга фронту (чэрвень — ліпень 1920 года), памочніка начальніка штаба 5-й арміі і Усходне-Сібірскага ваеннай акругі (жнівень — снежань 1920 года)[5][4].

З 1921[3] года Я. М. Сяргееў на штабных і камандных пасадах у ваенных акругах Чырвонай Арміі:

Па сумяшчальніцтву працаваў старшым кіраўніком Ваенна-тэхнічнай акадэміі РСЧА і намеснікам галоўнага кіраўніка па стратэгіі ваенных акадэмій, дыслацыраваных у Ленінградзе.

15 лютага 1928 года Я. М. Сяргееў накіраваны на вучобу на вайсковае аддзяленне пры Ваеннай акадэміі РСЧА, пасля заканчэння якога з 23 кастрычніка па 23 снежня праходзіў падрыхтоўку на курсах удасканалення вышэйшага начальніцкага складу пры Ваеннай акадэміі РСЧА[5]. Пасля гэтага працаваў у акадэміі старшым кіраўніком тактыкі (са снежня 1929 года), старшым кіраўніком (з лютага 1934 года), начальнікам кафедры аператыўнага мастацтва (з лістапада 1935 года)[5]. З мая 1936 года Я. М. Сяргееў на пасадзе старшага кіраўніка Акадэміі Генеральнага штаба РСЧА[5].

30 мая[4] 1937 года Я. М. Сяргееў быў арыштаваны і 10 верасня таго ж года Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР прысуджаны да расстрэлу па абвінавачванні ва ўдзеле ў антысавецкай арганізацыі. Расстраляны ў той жа дзень і пахаваны на Данскіх могілках у Маскве. Рэабілітаваны пасмяротна Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР 21 сакавіка 1957 года.

Публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

  • От Двины к Висле: Очерк операций 4-ой армии западного фронта в июле и первой половине августа 1920 года (второе наступление). — Смоленск: Воен. редакц. совет Западн. фронта, 1923. — 138 с.
  • Маневры: Организация, методика и прием разработки плана маневров усиленной стрелковой дивизии : Кафедра подготовки войск Краснознаменной воен. акад. РККА им. М. В. Фрунзе / Е. Сергеев ; Упр. боевой подготовки РККА и Краснознаменная воен. акад. РККА им. М. В. Фрунзе. — Москва : [Огиз]. Гос. воен. гос. изд-во, 1931 (тип. «Красный пролетарий»). — 96 с. : схем.; 23х16 см.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Evgenij Nikolaevič Sergeev // MAK
  2. ↑ Сергеев Евгений Николаевич // Краснознаменцы Праверана 17 лютага 2024.
  3. ↑ а б БелЭн 2002.
  4. ↑ а б в г д е Сергеев Евгений Николаевич // Русская армия в Первой мировой войне (руск.)
  5. ↑ а б в г д е ё ж з і Сергеев Евгений Николаевич // Краснознаменцы (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Яўген_Мікалаевіч_Сяргееў&oldid=4678664"