Тлушчанка
| Тлушчанка | |||||||||||||
 Тлушчанка звычайная (Pinguicula vulgaris) Агульны выгляд расліны | |||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||
|
Pinguicula L., 1753 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Тлушча́нка[3][4][5] (Pinguícula) — род шматгадовых насякомаедных раслін сямейства Плывунцовыя (Lentibulariaceae).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]У адрозненне ад іншых родаў сямейства плывунцовых, у тлушчанак ёсць сапраўдныя карані.
Лісце ўтварае прыкаранёвую разетку. Верхні бок ліста пакрыты шматлікімі залозкамі: адны з іх вылучаюць цукрыстую слізь, якая з’яўляецца пасткай для дробных насякомых; іншыя залозкі генеруюць ферменты, якія спрыяюць пераварванню ежы. Рухі насякомых, якія трапляюць у расліны, прыводзяць да павольнага скручвання лісцінкі, а слізь растварае бялкі цела ахвяры.
Кветкі адзіночныя, на доўгіх кветканосах. Колер: фіялетавы, блакітны, ружовы, рэдка белы. Плод — каробачка.
Пашырэнне
[правіць | правіць зыходнік]Пашыраны ў пазатрапічнымі абласцях Паўночнага паўшар’я, а таксама ў Паўднёвай Амерыцы. Растуць у вільготных месцах. На тэрыторыі Беларусі 1 від — тлушчанка звычайная (Pinguicula vulgaris)[4][5].
Род складаецца з 47[6] (каля 45[4], больш за 30) відаў.
Спіс відаў
[правіць | правіць зыходнік]Спіс заснаваны на даных EOL і GRIN.
- Pinguicula acuminata Benth.
- Pinguicula agnata Casper.
- Pinguicula caerulea Walt.
- Pinguicula ionantha Godfrey
- Pinguicula lutea Walt.
- Pinguicula macroceras Link
- Pinguicula moranensis H.B.K.
- Pinguicula planifolia Chapman
- Pinguicula primuliflora Wood & Godfrey
- Pinguicula pumila Michx.
- Pinguicula villosa L.
- Pinguicula vulgaris L. typus — Тлушчанка звычайная
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 97. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ а б в БелЭн 2002.
- ↑ а б ЭПБ 1986.
- ↑ Спіс відаў роду Тлушчанка на сайце The Plant List
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Скуратовіч А. М. Тлушча́нка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 478. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. Pinguicula L. — Жирянка. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.
- Швец І. У. Тлушча́нка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 91. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
- Жиря́нка // Т. 9. Евклид — Ибсен. — М. : Советская энциклопедия, 1972. — С. 225. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Жирянка — род Pinguicula: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
- Pinguicula // ИАС «ООПТ России» Архівавана 22 лютага 2020. (руск.)
- Pinguicula (англ.) // The Plant List
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Таксанамія | EOL · GBIF · iNaturalist · IPNI · IRMNG · ITIS TSN · NCBI · POWO · Plantarium · Tropicos · WFO · Флора Кітая |
| Нарматыўны кантроль |
