Volat V2

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Volat V2
На выставе MILEX-2021, Мінск-Арэна, 25 чэрвеня 2021.
На выставе MILEX-2021, Мінск-Арэна, 25 чэрвеня 2021.
Класіфікацыя бронетранспарцёр
Краіна Беларусь Беларусь
Баявая маса, т 20
Экіпаж, чал. 3
Дэсант, чал. 8
Гісторыя
Вытворца Мінскі завод колавых цягачоў
Гады распрацоўкі не пазней 2021
Колькасць выпушчаных, шт. 1 (прадэманстраваны экзэмпляры на чэрвень 2021)
Узбраенне
Калібр і марка гарматы 30-мм 2А42
Тып гарматы аўтаматычная
Кулямёты 7,62-мм ПКТ
Іншае ўзбраенне пускавая ўстаноўка супрацьтанкавых кіраваных ракет
Рухомасць
Тып рухавіка дызельны радны шасціцыліндровы WP13.550
Магутнасць рухавіка, к. с. 550
Хуткасць па шашы, км/г 110
Колавая формула 8х8
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

МЗКЦ-690003 Volat V-2 — беларускі паўнапрывадны бронетранспарцёр з колавай формулай 8×8.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Беларускія канструктары паралельна з распрацоўкай працэсу мадэрнізацыі наяўных БТР-70 задумваліся і аб стварэнні ўласнага бронетранспарцёра ў садружнасці з Расійскай Федэрацыяй. Такія работы праводзіліся на Мінскім заводзе колавых цягачоў у ініцыятыўным парадку ў перыяд з 2008 па 2010. Машына нават атрымала індэкс МЗКЦ-590100 «Умка». Шасі павінна было мець колавую формулу 8Х8 і абсталёўвацца электратрансмісіяй. Для бронекорпусу меркавалася ўжываць самыя сучасныя, у тым ліку кампазітныя, матэрыялы. Кругавы агляд экіпажу павінны былі забяспечыць самыя перадавыя оптыка- і радыёэлектронныя сродкі назірання. У канструкцыю планавалася закласці і магчымасць дыстанцыйнага кіравання рухам і агнём. Вежу і ўзбраенне меркавалася закупляць за мяжой, у тым ліку ў краінах дальняга замежжа. Адбыліся папярэднія перамовы з патэнцыяльнымі партнёрамі, была атрымана іх прынцыповая згода на ўдзел у праекце. У сярэдзіне 2010 года адбыліся папярэднія перамовы з патэнцыяльнымі партнёрамі. Аднак на стадыі заключэння дагавораў работа скончылася. Накіраваныя кіраўніцтвам Мінскага завода колавых цягачоў у адрас Дзяржаўнага ваенна-прамысловага камітэта лісты з прапановамі аб распрацоўцы спецыяльнай Дзяржаўнай праграмы па стварэнні вытворчасці сямейства браняваных колавых машын так і засталіся без адказу. У гэты перыяд часу ў Арзамасе праходзілі выпрабаванні машыны БТР-82 і БТР-82А, ужо абсталёўваліся ДУБМ, прычым на БТР-82А з 30-мм гарматай[1].

Праект «Умка» не атрымаў падтрымкі і сродкаў ні Міністэрства абароны, ні Дзяржаўнага ваенна-прамысловага камітэта. Адсутнасць фінансавання вымусіла МЗКЦ згарнуць праект, распалася і ініцыятыўная група распрацоўшчыкаў[2].

У чэрвені 2021 года стала вядома, што Мінскі завод колавых цягачоў распрацаваў першы айчынны бронетранспарцёр з колавай формулай 8х8. У заяве прэс-службы Дзяржкамваенпрама ад 8-га чысла гаворыцца[3]:

" У беларускім вырабе прадугледжана максімальнае выкарыстанне айчынных камплектуючых. У створанай браняванай тэхніцы канструктары пастараліся ўлічыць усе найноўшыя патрабаванні, што прад’яўляюцца да сучасных баявых браняваных машынам. Створаная бранятэхніка здольна вырашаць шырокі спектр баявых задач — ажыццяўляць аператыўную перакідку асабістага складу да месцаў баявых дзеянняў і правядзення спецаперацый, забяспечваць агнявую падтрымку асабістага складу ў баі, яго абарону ад стралковай зброі, фактараў выбуховых прылад і зброі масавага паражэння, знішчаць адкрыта размешчаную і накрытую жывую сілу праціўніка, яго супрацьтанкавыя сродкі, лёгкабраняваную тэхніку і танкі, а таксама малахуткасныя паветраныя мэты праціўніка. "

Упершыню машына была прадэманстравана публіцы 23 чэрвеня 2021 года на выставе MILEX-2021. На пляцоўку да «Мінск-Арэны» Volat V2 даставілі яшчэ 21-га чысла, але ўвесь гэты час ён быў старанна скрыты маскіровачным чахлом. У перспектыве бранявік павінен замяніць змешчаны на ўзбраенні беларускай арміі баявыя машыны яшчэ савецкай вытворчасці (БМП-1, БМП-2, БТР-70, БТР-80), а таксама дазволіць адмовіцца ад закупкі сучасных расійскіх БТР-82А[4]. Баявую машыну ўнутры і звонку агледзеў прэм’ер-міністр Беларусі Раман Галоўчанка. З яго слоў, V2 адпавядае ўсім сучасным вырабам па ўнутраным аснашчэнню тактыка-тэхнічных характарыстыках і нават можа стаць асноўным сродкам рухомасці беларускіх вайскоўцаў. Як заявіў Галоўчанка, галоўнай задачай пасля выставы стане дапрацоўка бронетранспарцёра. Таксама пачнуцца выпрабаванні машыны[5].

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Машына абсталявана вадамётнымі рухавікамі, якія забяспечваюць дастаўку войскаў з дэсантных караблёў на сушу, фарсіраванне рэк і іншых водных перашкод. БТР здольны развіваць хуткасць да 110 км/г на асфальтабетонным пакрыцці і максімальную хуткасць на плаву да 10 км/г. Ён абсталёўваецца дызельным радным шасціцыліндровым рухавіком WP13.550 магутнасцю 550 к. с. Рухавік працуе ў пары з гідрамеханічнай шасціступеньчатай каробкай перадач вытворчасці МЗКЦ. Для забеспячэння высокай праходнасці на «Волаце» ўсталявана двуххуткасная раздатачная каробка з галоўным блакаваным дыферэнцыялам, а таксама вядучыя масты з міжколавымі і міжвосевымі дыферэнцыяламі з прымусовым блакаваннем. Падвеска — незалежная, аднарычажная, гідрапневматычная. Устаноўлены колы з бяскамернымі шынамі памерам 14.00R20 і абмежавальнікі радыяльнай дэфармацыі (Run-Flat), якія забяспечваюць рух на спушчаных шынах (пры іх пашкоджанні) па цвёрдых дарогах з хуткасцю да 20 км/г. Дадаткова прадугледжана цэнтральная аўтаматычная сістэма рэгулявання ціску паветра ў шынах, кіруецца з месца механіка-кіроўцы. Тормазы дыскавыя, калодачнага тыпу з фіксаваным клямарам. БТР разлічаны на эксплуатацыю пры тэмпературы навакольнага паветра ад -40°С да +40°С. Гэта забяспечваецца ўстаноўкай узмоцненай сістэмы астуджэння рухавіка, гідрамеханічнай перадачы і асобнай сістэмай астуджэння раздатачнай скрынкі. Для харчавання рухавіка паветрам на плаву бронетранспарцёр абсталяваны тэлескапічным паветразаборнікам. Дэмантаж агрэгата з усімі сістэмамі можна вырабляць без зліву рабочых вадкасцяў[4].

Корпус БТР складаецца з маторна-трансмісійнага адсека, адсекаў сістэм і адсека пасялення. Адсек пражывання складаецца з трох аддзяленняў: кіравання, баявога і дэсанту. У аддзяленні кіравання размешчаны органы кіравання, Панэль прыбораў, сядзенне механіка-кіроўцы, якое рэгулюецца па вышыні і падоўжным становішчы, з пяцікропкавымі рамянямі бяспекі; люк механіка-кіроўцы са штатнымі здымнымі перыскапічнымі прыборамі назірання, з магчымасцю замены пярэдняга прыбора на прыбор назірання пры руху па вадзе. Баявое аддзяленне забяспечвае ўстаноўку штатнага баявога модуля БМП-2 і ўзбраення (30-мм аўтаматычная гармата 2А42 з двухлентачным харчаваннем, кулямёт ПКТ 7,62-мм, спараны з гарматай, пускавая ўстаноўка супрацьтанкавых кіраваных ракет). Маецца таксама варыяцыя з модулем АДУНОК-БМ-30[6]. Акрамя гэтага, ёсць балістычная абарона Бр4 і супрацьмінная абарона STANAG 4569 level 2a/2b[7]. Дэсантнае аддзяленне размешчана ў задняй частцы машыны, месціць восем чалавек. Адкідальная апарэль у задняй частцы БТР дазваляе дэсантавацца як на стаянцы, так і ў руху[4].

Таксама прадугледжана дызель-генератарная ўстаноўка — для засады без выкарыстання рухавіка і для частковай баяздольнасці пры адмове або пашкоджанні асноўнага матора. Устаноўлена электрычная лябёдка самовытасківання з цягавым высілкам 10 т, а з выкарыстаннем паліспастаў — 20 т. Ёсць і фільтравентыляцыйная ўстаноўка для абароны ўсіх, хто ўнутры, ад вонкавай пылу, радыеактыўных і атрутных рэчываў і бактэрыяльных сродкаў. Падчас руху па вадзе могуць спатрэбіцца сістэма індыкацыі вады ў корпусе і две помпы для адкачкі вады. Для дадатковай маскіроўкі машыны на поле бою на вежы прадугледзелі сістэму пастаноўкі аэразольнай заслоны тыпу «Туча»[4].

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]