Іван Канстанцінавіч Айвазоўскі
Іван Айвазоўскі Հովհաննես Կոնստանդինի Այվազովսկի | |
---|---|
арм.: Հովհաննես Այվազյան | |
| |
Імя пры нараджэнні |
Аганес (аванес) Айвазян Հովհաննես Այվազյան |
Дата нараджэння | 17 (29) ліпеня 1817[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 19 красавіка (2 мая) 1900[3][4][…] (82 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | Расійская імперыя |
Дзеці | Q110366109? |
Род дзейнасці | мастак, дзеяч выяўленчага мастацтва, калекцыянер мастацтва |
Месца працы | |
Жанр | марына[1], пейзаж[5], батальны жанр, фігурка[d][5], жанравы жывапіс[5], гістарычны жывапіс[5], партрэт[5], рэлігійны жывапіс[d][5], міфалагічны жывапіс[d][5] і рамантызм |
Вучоба | |
Мастацкі кірунак | рамантызм[6] |
Уплыў | Maxim Vorobiev[d][1] |
Уплыў на | Архіп Куінджы, Юлія Бразоль |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іва́н Канстанцінавіч Айвазо́ўскі (руск.: Иван Константинович Айвазовский, арм.: Հովհաննես Կոստանդինեսի Հայվազյան — Аганес Гайвазян, 29 (17) ліпеня 1817 — 2 мая 1900) — сусветна вядомы мастак-марыніст, калекцыянер, мецэнат. Найвыбітнейшы мастак-армянін XIX стагоддзя[7]. Брат армянскага гісторыка і святара Габрыэла Айвазоўскага.
Біяграфічныя звесткі
[правіць | правіць зыходнік]Іван Айвазоўскі пачаў свой творчы шлях яшчэ ў першай палове XIX ст. (1830-я г.). Але асноўны перыяд яго творчасці прыпадае на другую палову стагоддзя.
За сваё жыццё стварыў каля шасці тысяч карцін[8]. Большасць з іх былі напісаны ў Феадосіі і прысвечаны Чорнаму мору.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Шматлікія палотны марыніста складаюць свайго роду энцыклапедыю пра мора. «Паэзію прыроды заўсёды адчуваў, адчуваю і стараюся перадаць маім пэндзлем. Абаянне паўднёвай ночы, неба, паўднёвага захаду, жах, што наганяе на душу бура ці ураган, — вось тыя пачуцці, што натхняюць мяне, калі я пішу». Зменлівасць станаў марской стыхіі знайшла адлюстраванне ў творчасці майстра. Мора ў Айвазоўскага то ціхамірна-спакойнае («Туманная раніца», 1853; «Марына», 1858; «Раніца на моры», 1883), то зачаравана-таямнічае («Месяцавая ноч у Амальфі», 1845; «Ноч на востраве Радос», 1850), то грозна-неспакойнае («Бура», 1852). І кожны з гэтых станаў перададзены віртуозна, паэтычна. «Сюжэт карціны складаецца ў мяне ў памяці, як сюжэт верша ў паэта; зрабіўшы накід на кавалку паперы, я прыступаю да працы і да таго часу не адыходжу ад палатна, пакуль не выкажуся на ім маім пэндзлем». Творы Івана Айвазоўскага дэманструюць рамантычнае, эмацыянальнае ўспрыманне прыроды, амаль заўсёды перадаюць моцныя пачуцці, яркія перажыванні.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н Армянская савецкая энцыклапедыя / пад рэд. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ а б Айвазовский Иван Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 25 лютага 2017.
- ↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 24 жніўня 2019.
- ↑ Ivan Konstantinovich Aivazovski // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г д е ё RKDartists
- ↑ Метраполітэн-музей — 1870.
- ↑ David Marshall Lang, Armenia: cradle of civilization, Allen and Unwin, 1970, стр. 245
- ↑ Іван Айвазоўскі. Ноч на востраве Родас . Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь (25 лютага 2011).(недаступная спасылка)
- Нарадзіліся 29 ліпеня
- Нарадзіліся ў 1817 годзе
- Нарадзіліся ў Феадосіі
- Памерлі 2 мая
- Памерлі ў 1900 годзе
- Памерлі ў Феадосіі
- Пахаваныя ў Феадосіі
- Выпускнікі Імператарскай Акадэміі мастацтваў
- Кавалеры ордэна Белага арла (Расійская імперыя)
- Кавалеры ордэна Святога Уладзіміра 2 ступені
- Кавалеры ордэна Святой Ганны 2 ступені
- Кавалеры ордэна Ганаровага легіёна
- Асобы
- Мастакі паводле алфавіта
- Мастакі-марыністы Расіі
- Мастакі Расіі XIX стагоддзя
- Асобы на марках
- Кавалеры ордэна Меджыдые 1 ступені
- Кавалеры ордэна Асманіё 2 ступені