Электрамагнітная індукцыя

Электрадынаміка

Электрычнасць · Магнетызм Электрастатыка Закон Кулона Тэарэма Гауса Электрычны дыпольны момант Электрычны зарад Электрычная індукцыя Электрычнае поле Электрастатычны патэнцыял Магнітастатыка Закон Біё — Савара — Лапласа Закон Ампера Магнітны момант Магнітнае поле Магнітны паток Электрадынаміка Вектарны патэнцыял Электрычны дыполь Патэнцыялы Ліенара — Віхерта Сіла Лорэнца Ток зрушэння Уніпалярная індукцыя Ураўненні Максвела Электрычны ток Электрарухальная сіла Электрамагнітная індукцыя Электрамагнітнае выпраменьванне Электрамагнітнае поле Электрычны ланцуг Закон Ома Правілы Кірхгофа Індуктыўнасць Радыёхвалявод Рэзанатар Электрычная ёмістасць Электрычная праводнасць Электрычнае супраціўленне Электрычны імпеданс Каварыянтная фармулёўка Тэнзар электрамагнітнага поля Тэнзар энергіі-імпульсу 4-патэнцыял 4-ток Вядомыя вучоныя Генры Кавендыш Майкл Фарадэй Андрэ Мары Ампер Густаў Роберт Кірхгоф Джэймс Клерк Максвел Генрых Рудольф Герц Альберт Абрахам Майкельсан Роберт Эндрус Мілікен

Электрамагні́тная інду́кцыя — узнікненне электрарухаючай сілы ў праводзячым контуры, які знаходзіцца ў пераменным магнітным полі. З'ява была адкрыта Майклам Фарадэем ў 1831 годзе.

Колькасна электрамагнітная індукцыя вызначаецца законам Фарадэя:

${\mathcal {E}}=-{\frac {d\Phi }{dt}}$

Такім чынам, электрарухаючая сіла, што індуцыруецца ў контуры, тым большая, чым хутчэй змяняецца магнітны паток праз паверхню, абмежаваную гэтым контурам.

Гл. таксама

• Самаіндукцыя
• Індуктыўнасць

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Электрамагнітная індукцыя
• Про электромагнитную индукцию в «Школе для электрика»