Залацістыя водарасці: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 30: Радок 30:
'''Залацістыя водарасці''' (''Chrysophyceae'') — аддзел [[водарасці|водарасцей]]; прадстаўнікі [[фітапланктон]]у.
'''Залацістыя водарасці''' (''Chrysophyceae'') — аддзел [[водарасці|водарасцей]]; прадстаўнікі [[фітапланктон]]у.


Каля 120 [[Род, біялогія|родаў]]. Больш за 400 [[Від, біялогія|відаў]]. Пашыраны ўсюды, пераважна ў прэсных водах; характэрны для кіслых вод сфагнавых [[Балота|балот]]; жывуць у [[мора]]х і салёных [[Возера|азёрах]], зрэдку ў [[Глеба|глебе]]. [[Планктон]]ныя, эпіфітныя, [[бентас]]ныя арганізмы. З'яўляюцца важным звяном трафічнага цыкла [[вадаём]]аў (першасныя прадуцэнты арганічных рэчываў). На [[Беларусь|Беларусі]] 21 род, каля 50 відаў, напр., гіялобрыян, [[дынобрыян]], кефірыян, маламонас, [[сінура]], стэнакалікс, ураглена, [[урагленопсіс]], [[хрызідаліс]], тылахрызіс і інш.
Каля 120 [[Род, біялогія|родаў]]. Больш за 400 [[Від, біялогія|відаў]]. Пашыраны ўсюды, пераважна ў прэсных водах; характэрны для кіслых вод сфагнавых [[Балота|балот]]; жывуць у [[мора]]х і салёных [[Возера|азёрах]], зрэдку ў [[Глеба|глебе]]. [[Планктон]]ныя, эпіфітныя, [[бентас]]ныя арганізмы. З'яўляюцца важным звяном трафічнага цыкла [[вадаём]]аў (першасныя прадуцэнты арганічных рэчываў). На [[Беларусь|Беларусі]] 21 род, каля 50 відаў, напр., гіялобрыян, [[дынобрыян]], кефірыян, [[маламонас]], [[сінура]], стэнакалікс, ураглена, [[урагленопсіс]], [[хрызідаліс]], тылахрызіс і інш.


Аднаклетачныя, каланіяльныя, радзей шматклетачныя арганізмы рознай формы. Рухомыя, плаваюць свабодна або прымацоўваюцца. [[Колер]] залаціста-жоўты, часам буравата-зялёны, радзей зеленавата-жоўты з-за [[хларафіл]]у, жоўтых [[пігмент]]аў (караціноідаў, фукаксанціну). [[Клетка|Клеткі]] рознай формы, аднаядравыя, без цвёрдай абалонкі, некаторыя ў крэменязёмным лускавінкавым панцыры з іголкамі, шыпамі або ў «хатцы» (своеасаблівы панцыр). Маюць 1—2 (3—4) жгуцікі, скарачальныя вакуолі і вочка. Хларапластаў 1-2, пасценныя, карытападобныя. Запасныя рэчывы — хрызаламінарын і алей.
Аднаклетачныя, каланіяльныя, радзей шматклетачныя арганізмы рознай формы. Рухомыя, плаваюць свабодна або прымацоўваюцца. [[Колер]] залаціста-жоўты, часам буравата-зялёны, радзей зеленавата-жоўты з-за [[хларафіл]]у, жоўтых [[пігмент]]аў (караціноідаў, фукаксанціну). [[Клетка|Клеткі]] рознай формы, аднаядравыя, без цвёрдай абалонкі, некаторыя ў крэменязёмным лускавінкавым панцыры з іголкамі, шыпамі або ў «хатцы» (своеасаблівы панцыр). Маюць 1—2 (3—4) жгуцікі, скарачальныя вакуолі і вочка. Хларапластаў 1-2, пасценныя, карытападобныя. Запасныя рэчывы — хрызаламінарын і алей.

Версія ад 23:34, 18 красавіка 2019

Залацістыя водарасці

Калоніі Synura
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Chrysophyceae Pascher, 1914

Парадкі[1]

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  1447
NCBI  2825
EOL  3412
FW  69590

Залацістыя водарасці (Chrysophyceae) — аддзел водарасцей; прадстаўнікі фітапланктону.

Каля 120 родаў. Больш за 400 відаў. Пашыраны ўсюды, пераважна ў прэсных водах; характэрны для кіслых вод сфагнавых балот; жывуць у морах і салёных азёрах, зрэдку ў глебе. Планктонныя, эпіфітныя, бентасныя арганізмы. З'яўляюцца важным звяном трафічнага цыкла вадаёмаў (першасныя прадуцэнты арганічных рэчываў). На Беларусі 21 род, каля 50 відаў, напр., гіялобрыян, дынобрыян, кефірыян, маламонас, сінура, стэнакалікс, ураглена, урагленопсіс, хрызідаліс, тылахрызіс і інш.

Аднаклетачныя, каланіяльныя, радзей шматклетачныя арганізмы рознай формы. Рухомыя, плаваюць свабодна або прымацоўваюцца. Колер залаціста-жоўты, часам буравата-зялёны, радзей зеленавата-жоўты з-за хларафілу, жоўтых пігментаў (караціноідаў, фукаксанціну). Клеткі рознай формы, аднаядравыя, без цвёрдай абалонкі, некаторыя ў крэменязёмным лускавінкавым панцыры з іголкамі, шыпамі або ў «хатцы» (своеасаблівы панцыр). Маюць 1—2 (3—4) жгуцікі, скарачальныя вакуолі і вочка. Хларапластаў 1-2, пасценныя, карытападобныя. Запасныя рэчывы — хрызаламінарын і алей.

Размнажэнне ў асноўным ажыццяўляецца шляхам дзялення мацярынскай асобіны на 2 даччыныя, а таксама шляхам распада калоній і плазмодыяў на часткі. У выніку бінарнага дзялення, не даведзенага да канца, утвараюцца калоніі пераважна шарападобнай і дрэвападобнай формы. Бясполае размнажэнне адбываецца таксама зааспорамі і аўтаспорамі. Палавое размнажэнне (іза-, гола-, аўтагамія) вядома толькі ў нешматлікіх відаў і вывучана недастаткова.

Большасць відаў аўтатрофы, ёсць гетэратрофы. Пры неспрыяльных умовах утвараюць крамяністыя цысты.

Зноскі

  1. Паводле EOL. Гл. картку арганізму.

Літаратура