Квакеры

Пратэстантызм

Рэфармацыя Дактрыны пратэстантызму Дарэфармацыйныя рухі Вальдэнсы · Гусіты · Катары · Лоларды Рэфармісцкія цэрквы Англіканства · Анабаптызм · Кальвінізм · Лютэранства · Цвінгліянства Пост-рэфармацыйныя рухі Адвентызм · Армініянства · Баптызм · Квакеры · Піетызм · Пурытанства · Пяцідзясятніцтва · Харызматызм «Вялікае абуджэнне» Рывайвелізм · Метадызм · Евангелізм · Вучні Хрыста

Квакеры (англ.: Quakers, ад дзеяслова to quake — «трэсціся», «трымцець», «уздрыгваць»; афіцыйная назва — Рэлігійнае Таварыства Сяброў (квакераў)) — канфесія, якая ўзнікла ў асяроддзі радыкальных пурытан (дысенцераў або нонканфармістаў) у гады Англійскай рэвалюцыі ў сярэдзіне XVII стагоддзя. Першапачатковая назва — «Хрысціянскае Таварыства Сяброў Унутранага Святла». Назва «квакеры» выкарыстоўвалася спачатку праціўнікамі гэтай плыні як абразлівая мянушка, а пасля стала саманазвай, мае некалькі версій паходжання. Найбольш верагодная версія, паводле якой заснавальнік дадзенага кірунку — Джордж Фокс — на пасяджэнні суда заклікаў суддзю «трымцець перад імем Бога», за што той назваў Фокса «трымцельнікам». Іншая версія абвяшчае, што раннія квакеры падчас сваіх набажэнстваў скаланаліся пры ласцы на іх Святога Духа. Трэцяя версія прыпісвае раннім квакерам зацвярджэнне з нагоды «духоўнага трымцення» ад пастаяннага адчування прысутнасці жывога Бога.