Азербайджанская Дзяржаўная Чыгунка
Закрытае акцыянернае таварыства «Азербайджанская Дзяржаўная Чыгунка» азерб.: “Azərbaycan Dəmir Yolları” Qapalı Səhmdar Cəmiyyəti, "ADY" QSC | |
Краіна | Азербайджан |
Знаходжання штаб-кватэры | Баку |
Статус | дзеючая |
Гады дзеяння | 1991 — гэтага |
Эксплуатацыйная даўжыня чыгункі | 2918 км (2009) |
Шырыня каляіны | 1 520 мм |
Закрытае акцыянернае таварыства «Азербайджанская Дзяржаўная Чыгунка» (азерб.: “Azərbaycan Dəmir Yolları” Qapalı Səhmdar Cəmiyyəti, "ADY" QSC) — нацыянальны аператар сеткі чыгунак Азербайджана са 100%-м дзяржаўным капіталам. Кампанія створана летам 2009 года на базе Азербайджанскай Дзяржаўнай чыгункі, функцыянальна замяніўшы яе.
Тэхнічныя паказчыкі, інфраструктура, арганізацыя кіравання, структура
[правіць | правіць зыходнік]Да 1991 г. Азербайджанская чыгунка арганізацыйна складалася з трох аддзяленняў (Бакінскага, Гянджынскага і Нахічэванскага). Пасля здабыцця незалежнасці Азербайджана і аддзялення яго чыгункі ад структуры МШЗ СССР былі праведзены рэформы па арганізацыйнай структуры.
- З трох аддзяленняў засталіся два (Бакінскае і Гянджынскае) былі ліквідаваныя і перададзены ў прамое кіраванне службы руху. Акрамя таго наўзамен раней існавалых галоўных упраўленняў службаў лакаматыўнай, вагоннай гаспадаркі, службы пасажырскіх перавозак, былі створаны вытворчыя аб’яднанні — ПА, да якіх і переподчинялось інфраструктура раней якая належала службам. Так усё лакаматыўнае дэпо, былі ўведзены ў склад ВА «Лакаматыў». Асаблівасцю і станоўчым уласцівасцю дадзеных рэформ, служыла ліквідацыя, раней існавалі і дубліруючых адзін аднаго органаў.
- Агульная працягласць чыгункі — 2125 км.
- З іх двухпуцявых — 800 км.
- Разгорнутая даўжыня — 2995 км.
- Электрыфікаваныя (пастаянны ток 3КВт) — 1278 км.
- Аўтаматычным блакаваннем абсталяваны — 1600 км.
Арганізацыйная структура АзЧ складаецца з кіраўніцтва (начальнік чыгункі, намеснікі, галоўны інжынер), аб’яднанняў, вытворчых аб’яднанняў — ПА, службаў і прадпрыемстваў. Аб’яднанні:
- Упраўленне перавозачнага працэсу
- Матэрыяльна-тэхнічнага забеспячэння
- Працоўнага забеспячэння
Вытворчыя аб’яднанні:
- ПА «Лакаматыў»
- ПА «Вагонсервіс»
- ПА «пуцявой гаспадаркі»
- ПА «электразабеспячэння»
- ВА «сігналізацыі і сувязі»
Службы:
- Фінансаў
- Міжнародных адносін
- Статыстыкі і эканамічнага планавання
- Тарыфаў і транспартнага сервісу
- Тэхнічнай
- Эканомікі і працы
- Бяспекі
- Санітарна-медыцынскай
Прадпрыемствы:
- Завод жалезабетонных канструкцый
- вагонарамонтны завод
- Жвіровы завод
- Рэйказварачны цягнік
- Галоўная дыстанцыя водазабеспячэння
- Эксплуатацыі грамадзянскіх збудаванняў
- Тэхнічнага забеспячэння
У склад АзЧ, таксама на правах дарожнага прадпрыемства ўваходзіць Бакінская дзіцячая чыгунка.
Рухомы склад
[правіць | правіць зыходнік]На чыгунцы эксплуатуецца рухомы састаў наступных серый:
- Электравозы ВЛ8, ВЛ23, ВЛ11, ВЛ10, Е4s. Раней у эксплуатацыі знаходзіліся электравозы ВЛ22 м
- Цеплавозы магістральныя ТЭ3, 2М62, 2ТЭ10м/3ТЭ10м.
- Цеплавозы манеўровых ТЭМ2, ТЭМ2у, ТЭМ2ум, ЧМЭ3, ЧМЭ3т. Раней эксплуатаваліся ТЭМ1.
- Электрацягнікі ЭР2. Раней эксплуатаваліся Ср3.
Вандроўкі
[правіць | правіць зыходнік]Кампанія злучае Азербайджан з Украінай і Расіяй
Праекты
[правіць | правіць зыходнік]Развіццё хуткаснага руху
[правіць | правіць зыходнік]Праектам прадугледжваецца стварэнне хуткаснага руху ад Баку да Беюк-Кясіка (мяжа з Грузіяй) з перспектывай стварэння агульнага хуткаснага калідора Азербайджан — Грузія — Турцыя. На аснове міжнароднага тэндэру, ТЭО праекта правялі паўднёвакарэйскія кампаніі, і яны ж выйгралі тэндэр на праектаванне. Прапануецца тры віды выканання праекта, будаўніцтва асобнай хуткаснай лініі ад Баку да Беюк-Кясика, будаўніцтва дадатковых шляхоў на ўжо існуючым участку Баку — Беюк-Кясик, і мадэрнізацыя існуючай лініі Баку — Беюк-Кясик для хуткаснага руху. Праект будаўніцтва асобнай лініі быў адкінуты, як празмерна дарагі і нерэнтабельных. У ходзе перамоў і кансультацый, выбар найбольш верагодна ўпадзе на трэці варыянт, які прадугледжвае мадэрнізацыю існуючых чыгунак для хуткаснага руху. Па гэтаму праекту, першапачатковая хуткасць пасажырскіх цягнікоў на лініі будзе 120 км / ч, далей 160км / г, і ў канчатковым выніку больш 200км /г. Па праекце прадугледжваецца далейшае развіццё хуткаснага руху, з падключэннем да яго чыгунак Грузіі і Турцыі, для стварэння адзінага міжнароднага хуткаснага калідора, з Каўказ а ў Еўропу. У далёкай перспектыве, з павелічэннем пасажырапатокаў, намячаецца таксама павелічэнне хуткасці руху да 300км / г, з будаўніцтвам дадатковых пуцей.
ТРАСЕКА (транспартны калідор Еўропа-Каўказ-Азія)
[правіць | правіць зыходнік]У праекце плануецца задзейнічаць маршрут Баку-мяжа Грузіі, даўжыня якога складзе 503 кіламетра.
Баку — Тбілісі — Карс
[правіць | правіць зыходнік]Па гэтым праекце, павінны быць злучаныя чыгункі Азербайджана, з дапамогай чыгунак Грузіі з чыгункамі Турцыі. Па праекце (ажыццяўленне якога пачалося з 2007 г.) павінна быць пабудаваная чыгуначная лінія ад станцыі Ахалкалакі ў Грузіі, да чыгуначнай станцыі ў горадзе Карс. Прыкладны кошт праекта ацэньвалася ў 800 млн долараў ЗША, выдаткі ўзялі на сябе пароўну Азербайджан, шляхам прадастаўлення крэдыту Грузіі, і Турцыя. Азербайджан па мінімальнай працэнтнай стаўцы выдзеліў крэдыт Грузіі на будаўніцтва ўчастка ад Ахалкалакі да мяжы з Турцыяй, за свой жа рахунак Азербайджан праводзіць рэканструкцыю ўчастка Марнеулі — Ахалкалакі. На пачатковай стадыі па дарозе плануецца перавозіць да 10 млн т. грузаў, з далейшым павелічэннем грузапатокаў да 25 млн т. у бліжэйшай перспектыве. Гэты праект таксама з’яўляецца часткай больш грандыёзнага праекта па злучэнні чыгунак паўднёвага Каўказа з Еўропай праз Турцыю. Па праграме развіцця чыгунак Турцыі, вядзецца будаўніцтва падводнага чыгуначнага тунэлю пад пралівам Басфор ў Стамбуле, што забяспечыць прамую сувязь з агульнаеўрапейскай сеткай чыгунак. Таксама ў кантэксце праекта плануецца, будаўніцтва чыгункі з Карса ў Нахичеваньскую АР. У перспектыве, з выкананнем праектаў хуткаснага паведамлення, праект Баку — Тбілісі — Ахалкалаки-Карс стане часткай чыгуначнага хуткаснага калідора Еўропа — Каўказ — Азія.
Поўнач — Поўдзень
[правіць | правіць зыходнік]У 2000 годзе паміж Расіяй, Індыяй і Іранам было заключана пагадненне аб міжнародным транспартным калідоры «Поўнач-Поўдзень». Азербайджан далучыўся да гэтага праекта ў 2005 годзе. Гэты транспартны калідор з’яўляецца сукупнасцю транспартна-інфармацыйных магістраляў ад Індыі і Амана пасродкам мора, затым праз Іран, Каспійскі рэгіён, у Расію і ў адваротным кірунку. Па разліках экспертаў, прапускная здольнасць МТК «Поўнач-Поўдзень» складзе на першых падліках да 10 мільёнаў тон грузаў у год.
Ёсць некалькі маршрутаў следавання грузаў з выкарыстаннем розных відаў транспарту, адзін з іх так званая «заходняя галіна»: кірунак Астрахань — Махачкала — Самурая, далей па тэрыторыі Азербайджана з выхадам у Іран праз памежную станцыю Астара. Або ад Самурая праз тэрыторыі Азербайджана і Арменіі з выхадам у Іран праз памежную станцыю Джульфа.
На тэрыторыі Азербайджана праект прадугледжвае будаўніцтва пагранічнага моста Астара (Іран) — Астара (Азербайджан), пагранічнай станцыі, 8,5 км шляхоў, а таксама пункта змены колавых пар і іншай інфраструктуры ў Азербайджане. На рэалізацыю праектаў у Азербайджане неабходна каля 21 млн долараў.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Афіцыйны сайт АзЧ Архівавана 6 кастрычніка 2016. (азерб.)
- Шырыня каляіны(недаступная спасылка) (руск.)