Перайсці да зместу

Альфонс Эглі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Альфонс Эглі
ням.: Alphons Egli
член Федэральнага савета Швейцарыі[d]
8 снежня 1982 — 31 снежня 1986
Папярэднік Hans Hürlimann[d]
Пераемнік Флавіа Коты
член Савета кантонаў Швейцарыі[d]
1 снежня 1975 — 8 снежня 1982
прэзідэнт Швейцарыі[d]
1 студзеня 1986 — 31 снежня 1986
Папярэднік Курт Фурглер
Пераемнік П’ер Абер

Нараджэнне 8 кастрычніка 1924(1924-10-08)
Смерць 5 жніўня 2016(2016-08-05)[1][2] (91 год)
Жонка Heidi Egli[d]
Партыя
Член у
Адукацыя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Альфонс Эглі (ням.: Alphons Egli; 8 кастрычніка 1924, Люцэрн, Швейцарыя — 5 жніўня 2016, там жа) — швейцарскі дзяржаўны дзеяч, прэзідэнт Швейцарыі (1986).

Вывучаў права ў Цюрыхскім універсітэце, Папскім Грыгарыянскім універсітэце і Бернскім універсітэце. У 1949 годзе атрымаў доктарскую ступень, а ў 1951 годзе адвакацкую ліцэнзію. З 1952 па 1982 год працаваў адвакатам і натарыусам у прыватнай практыцы.

У 1963 годзе ён быў абраны ў склад гарадской рады Люцэрна і быў яго сябрам да 1967 года. Затым — з 1967 па 1975 год абіраўся ў Вялікую раду кантона Люцэрн. З 1975 года прадстаўляў Люцэрн у Рады кантонаў парламента Швейцарыі.

8 снежня 1982 года быў абраны ў Федэральны савет Швейцарыі. З 8 снежня 1982 года па 31 снежня 1986 года — Член Федэральнага савета Швейцарыі. З 1 студзеня 1983 года па 31 снежня 1986 года — Начальнік дэпартамента (міністр) унутраных спраў. З 1 студзеня года 31 снежня 1985 года — віцэ-прэзідэнт Швейцарыі. З 1 студзеня па 31 снежня 1986 года — прэзідэнт Швейцарыі.

У якасці прыхільніка выкарыстання ядзернай энергіі прадэманстраваў вялікую ўніверсальнасць і цвёрдую прыхільнасць экалагічнай позве. Пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС і буйнога пажару ў Швейцэрхале ўзняў пытанне пра неабходнасць павышэння ўвагі да тэмы аховы навакольнага асяроддзя, у сувязі з гібеллю лясоў прыняў меры па зніжэнню забруджвання паветра. На пасадзе прэзідэнта ў чэрвені 1986 года афіцыйна папрасіў прабачэння 3 чэрвеня за несправядлівасць, нанесеную енішам у Швейцарыі і пасля яго адстаўкі ўзначаліў камісію фонду, якая падтрымлівала праграмы для енішаў.

Зноскі