Перайсці да зместу

Галава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Альбрэхт Дзюрэр, Галава Апостала

Галава — частка цела чалавека ці жывёлы, у якой знаходзіцца мозг, органы гледжання, густу, нюху, слыху і рот. Асобная галава ёсць у хрыбетнікаў і ў насякомых.

Пярэдняя частка галавы чалавека называецца твар, жывёлы — пыса ,або хмыза. Звычайна галава злучаная з целам шыяй. Шыя дазваляе галаве паварочвацца і трымаць галаве пэўную пазіцыю ў прасторы.

Вонкавыя:

Унутраныя:

Твар — пярэдняя частка галавы чалавека. Акрамя рук, адзіная максімальна адкрытая частка цела чалавека, незалежна ад месца пражывання.

Вядомыя класічныя мастацкія прапорцыі чалавечага твару. Напрыклад, яны згаданы ў Леанарда да Вінчы ў тэксце да Вітрувіянскага чалавека.

Тыповыя прапорцыі еўрапейскага мужчынскага твару (англ.)

Твар актыўна ўдзельнічае ў невербальных зносінах (міміка).

Прыклады выразаў твару і грымас:

  • вокаа — шырока адкрытыя, прыжмураныя, нахіленыя бровы, погляд
  • нос — напружаныя ноздры
  • шчокі — надзьмутыя шчокі
  • рот, губы — шырока адкрыты, вусны сціснуты ці выцягнуты
  • падбародак — дакрананне да падбародка і рота рукой