Ксілафон

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ксілафон
выява
Класіфікацыя ударны інструмент, Ідыяфон
Роднасныя інструменты марымба, званкі, вібрафон
Лагатып Вікісховішча Ксілафон на вікісховішчы

Ксілафон — самагучальны ўдарны музычны інструмент.

Складваецца з драўляных брусочкаў, рознай даўжыні, па якіх удараецца пластыкавым, драўляным, альбо гумовым малаточкам. Кожны брусок настроены на адмысловы тон храматычнай шкалы. Расклад брускоў падобны да раскладу клавіятуры піяніна. Сучасны аркестравы ксілафон мае 49 брусочкаў.

Народны ксілафон (Філіпіны)

Ксілафон прыбыў у сярэднявечнай Еўропы з Азіі, а нечуваную папулярнасць здабыў у XIX стагоддзі дзякуючы кампазіцыям Каміль Сен-Санс, які на пастаянна ўвёў гэты інструмент у сімфанічны аркестр. Выдатным віртуозам ксілафона быў у XIX ст. Міхаіл Гузікаў народжаны ў Шклове ў Беларусі.

Глядзіце таксама[правіць | правіць зыходнік]

  • Міхаіл Гузікаў — беларускі музыкант, у 1830-я увёў ксілафон у сімфанічны аркестр.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.544
  • Nettl, Bruno (1956). Music in Primitive Culture. Harvard University Press.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]