Мора Скоша

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тэрыторыя мора Скоша на карце паўднёвага паўшар’я

Мора Скоша (англ.: Scotia Sea) — міжастраўное мора паміж астравамі Паўднёвая Георгія, Паўднёвымі Сандвічавымі і Паўднёвымі Аркнейскімі.

Большая частка мора ляжыць у межах Атлантычнага акіяна, меншая — у межах Паўднёвага акіяна. На захадзе злучаецца пралівам Дрэйка з Ціхім акіянам. Плошча звыш 1,3 млн км². Глыбіні перавышаюць 5 тысяч метраў. З’яўляецца найглыбейшым паводле сярэдняй глыбіні морам у свеце. Максімальная глыбіня 6022 м. Сярэдняя тэмпература вады на паверхні ад 6 °C да −1 °C. Салёнасць каля 34 .

У асноўным знаходзіцца ў субпалярных шыротах. Воды ўмераных шырот пануюць толькі ў яго паўночна-заходняй частцы, у сярэдняй — пераважаюць паўднёвыя палярныя воды Антарктычнай цыркумпалярнай плыні, а ў паўднёва-ўсходнюю частку з поўдня паступае яшчэ халаднейшая вада з мора Уэдэла. Над морам пануюць моцныя заходнія вятры, часта здараюцца штормы. З’яўляецца адным з галоўных раёнаў зараджэння антарктычных айсбергаў, таму яны тут вельмі частыя.

У моры велізарная колькасць крыля, якая служыць кормам для рыб, марскіх птушак і вусатых кітоў. Развіта рыбная лоўля. Названа ў 1932 годзе па назве экспедыцыйнага судна «Скотыя» шатландскай антарктычнай экспедыцыі У. Бруса.