Навамесцкая ратуша
Ратуша | |
Навамесцкая ратуша | |
---|---|
чэшск.: Novoměstská radnice | |
50°04′41″ пн. ш. 14°25′17″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Чэхія |
Адрас | Карлава плошча 23, Прага 2 — Нове-Места |
Архітэктурны стыль | готыка, рэнесанс |
Будаўніцтва | 1377—1456 гады |
Сайт | nrpraha.cz |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Навамесцкая ратуша (чэшск.: Novoměstská radnice) — другая па старшынстве гарадская ратуша Прагі, размешчаная на скрыжаванні Водзічкавай вуліцы і паўночнага боку Карлавай плошчы ў гістарычным раёне Нове-Места (Прага 2). Ратуша была закладзена ў XIV стагоддзі, стаўшы найважнейшым грамадска-палітычным цэнтрам Новага горада. У 1962 годзе ўключана ў спіс нацыянальных помнікаў культуры Чэшскай Рэспублікі.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Узвядзенне будынкаў Навамесцкай ратушы вялося паступова, у некалькі этапаў. Будаўніцтва найстарэйшай яе часткі — усходняга крыла, якое выходзіць на Водзічкаву вуліцу — было распачата па загаду караля Карла Люксембургскага ў 1377 годзе на навамесцкім жывёльным рынку. Будаўніцтва працягвалася да 1398 года.
У 1411—1418 гадах пад кіраўніцтвам Марціна Фрычака і майстра Кршыжэ было пабудавана паўднёвае крыло ратушы з фасадам на Карлавай плошчы. Двухнефная гатычная зала ратушы была пабудавана памерам 23 метры ў даўжыню і 11 метраў у шырыню, вышыня столяў залы склала 7 метраў.
30 ліпеня 1419 года Навамесцкая ратуша стала месцам трагічных падзей, якія ўвайшлі ў гісторыю пад назвай Першай пражскай дэфенестрацыі. Прычынай гэтых падзей паслужыла рашэнне гарадскога савета Новага Горада аб арышце некалькіх замяшаных у беспарадках гусітаў, якіх пасадзілі ў турму ратушы. Пасля ранішняй нядзельнай імшы да Навамесцкай ратушы падступіў натоўп вернікаў-гусітаў на чале са святаром Янам Жэліўскім і іншымі гусіцкімі правадырамі (сярод якіх быў і Ян Жыжка), з намерам вызваліць вязняў. Падчас лаянкі з членамі савета ў Святыя дары, прынесеныя гусітамі з сабой, патрапіў кінуты з акна ратушы камень. Гэта стала сігналам да лютых дзеянняў натоўпу: уварваўшыся ў ратушу, гусіты выкінулі ў акно гарадскога пуркмістра, суддзю і трынаццаць іншых членаў савета. Падаючы з вокнаў, яны разбіваліся аб маставую і дабіваліся натоўпам. Менавіта гэта акцыя паслужыла пачаткам доўгіх братазабойчых гусіцкіх войнаў.
Дамінанта ратушы і ўсёй Карлавай плошчы — шасціпавярховая ратушная вежа — была закладзена ў 1451 годзе на рагу плошчы і Водзічкавай вуліцы. Будаўніцтва вежы было скончана ў 1456 годзе. Вышыня яе складае 70 метраў, а лесвіца, якая вядзе на верх вежы, складаецца з 212 ступеняў. Ніжні паверх вежы выкарыстоўваўся ў якасці турмы. Справа ад уваходу ў вежу з боку Водзічкавай вуліцы на вышыні 2 метраў ад тратуара быў умантаваны эталонны металічны пражскі аршын даўжынёй 591,4 мм, прызначаны для патрэб рыначнага гандлю.
На першым паверсе вежы была пабудавана капэла Унебаўзяцця Дзевы Марыі і Святога Вацлава ў гатычным стылі, пазней перабудаваная ў стылі барока. Акрамя іншага, капэла служыла апошнім духоўным прыстанкам прысуджаных да смерці вязняў. На скляпеннях капэлы была зроблена фрэска на тэму правасуддзя. Верхні паверх вежы служыў жыллём вартаўніка. Дах і галерэя вежы былі рэканструяваны ў 1722—1725 гадах і ў такім выглядзе захаваліся да нашых дзён.
У 1520—1526 гадах пад кіраўніцтвам Бенедыкта Рэйта паўднёвае крыло і галоўны фасад ратушы былі перабудаваны ў рэнесансным стылі. Аднак у 1559 годзе ў вежу ратушы стукнула маланка, у выніку чаго здарыўся моцны пажар, які практычна знішчыў будынкі ратушы. Пазней купал вежы быў разбураны бурай. Працы па аднаўленні пасля пажару ўзначаліў нямецкі архітэктар і будаўнік Баніфацый Вольмут. Пад яго кіраўніцтвам былі збудаваны ў рэнесансным стылі заходняе і паўночнае крылы ратушы, у гэтым жа стылі было перабудавана ўсходняе крыло (на вуліцы Водзічкавай). Зала ратушы была адноўлена ў гатычным стылі, аднак рабрыстае гатычнае скляпенне цяпер падтрымлівалі рэнесансныя апоры. Вынікам аднаўлення і рэканструкцыі стала ратуша з чатырма крыламі, аркадным дваром і вежай у паўднёва-ўсходнім вугле.
Навамесцкая ратуша выконвала функцыі рэзідэнцыі муніцыпальнага савета да 1784 года, калі кароль Іосіф II аб'яднаў чатыры пражскія гарады ў адзін і вызначыў рэзідэнцыяй новых гарадскіх органаў кіравання Старамесцкую ратушу. У будынку Навамесцкай ратушы былі размешчаны суд па крымінальных справах і камеры папярэдняга зняволення (дзе, акрамя іншых, утрымліваліся Ян Сладкі Козіна і ўдзельнікі рэвалюцыі 1848 года). У адпаведнасці з новым прызначэннем, у 1806—1811 гадах частка ратушы была перабудавана ў стылі ампір па праекце Карла Шміта.
У 1905—1906 гадах рэканструкцыяй ратушнай вежы з мэтай надання ёй першапачатковага выгляду займаліся архітэктары Антанін Віегл і Каміл Гільберт. Акрамя таго, на фасадзе ратушы, які выходзіць на Карлаву плошчу, былі адноўлены вялікія рэнесансныя вокны ў галоўную залу ратушы і рэнесансныя гербавыя шчыты.
У 1958—1959 гадах у галоўнай ратушнай зале была створана зала шлюбаў акругі Прага 2. Больш сур'ёзная рэканструкцыя ўнутры будынкаў ратушы была праведзена па праекце Вацлава Гірсы ў 1976—1996 гадах, прыстасаваўшы іх для адміністрацыйных патрэб акругі.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Ravik, Slavomír. Velká kniha o Praze. 2000. ISBN 80-86367-05-3
- Hora-Hořejš, Petr. Toulky Českou minulostí. II. 1997. ISBN 80-7214-014-0
- Václav Ledvinka, Jiří Pešek. Praha. 2000. ISBN 80-7106-320-7
- Jaroslava Staňková, Jiří Štursa, Svatopluk Voděra. Pražská architektura : významné stavby jedenácti století. Praha, 1991. ISBN 80-900209-6-8