Перайсці да зместу

Радольф Крэйцэр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Радольф Крэйцэр
фр.: Rodolphe Kreutzer
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 16 лістапада 1766(1766-11-16)
Месца нараджэння Версаль
Дата смерці 6 студзеня 1831(1831-01-06) (64 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна Францыя
Бацька Jean Jacob Kreutzer[d]
Маці Elisabeth Trabol[d]
Жонка Adélaïde-Charlotte Kreutzer[d]
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Anton Stamitz[d]
Прафесіі
Інструменты скрыпка
Жанры опера
Выхаванцы Charles Philippe Lafont[d], Lambert Massart[d], Jean Nicolas Auguste Kreutzer[d] і Pantaléon Battu[d][5]
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
кавалер ордэна Ганаровага Легіёна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Радольф Крэйцэр (фр. Rodolphe Kreutzer; 16 лістапада 1766, горад Версаль - 6 студзеня 1831, Жэнева) — французскі скрыпач, кампазітар і дырыжор, прадстаўнік так званай парыжскай скрыпічнай школы.

Немец па паходжанні. Першыя ўрокі музыкі атрымаў у бацькі, затым вучыўся ў Антона Стаміца. З 1802 Крэйцэр займаў пасаду камер-віртуоза пры двары Напалеона I, затым, з 1815, пры Людовіку XVIII. Са дня заснавання Парыжскай кансерваторыі (1795) і да 1826 года Крэйцэр быў прафесарам гэтай установы. Разам з П'ерам Родэ і П'ерам Баё Крэйцэр стварыў класічную методыку выкладання ігры на скрыпцы.

Спадчына Крэйцэра ўключае 19 скрыпічных канцэртаў, 40 опер і іншыя творы, але найбольш вядомым апынуўся зборнік эцюдаў (42 études ou caprices, 1796), да гэтага часу выкарыстоўваецца ў якасці навучальнага дапаможніка.

Крэйцэру прысвечана так званая Крэйцарава саната Бетховена, аднак Крэйцэр яе ніколі не выконваў.

Зноскі

  1. Крейцер Родольф // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  3. Moiroux J. Le cimetière du Père-LachaiseParis: 1908. — P. 208.
  4. Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père LachaiseVersailles: 2006. — P. 445. — ISBN 978-2-914611-48-0
  5. Г. Риман Баттю // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. ЭнгельМ.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 1. — С. 87.