Эдуард Бухнер

Эдуард Бухнер
ням.: Eduard Buchner
Дата нараджэння	20 мая 1860(1860-05-20)[…]
Месца нараджэння	Мюнхен, Германскі саюз
Дата смерці	13 жніўня 1917(1917-08-13)[…] (57 гадоў)
Месца смерці	Факшаны, Каралеўства Румынія
Месца пахавання	Focsani German Soldiers Cemetery[d]
Грамадзянства	Германская імперыя
Жонка	Lotte Stahl[d]
Род дзейнасці	біяхімік, хімік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	хімія і біяхімія
Месца працы	Цюбінгенскі ўніверсітэт JMU Уроцлаўскі ўніверсітэт HU Berlin Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна
Навуковая ступень	прафесар
Альма-матар	Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна Мюнхенскі тэхнічны ўніверсітэт Універсітэт Эрлангена — Нюрнберга
Навуковы кіраўнік	Адольф Баер
Член у	Леапальдзіна
Узнагароды	Нобелеўская прэмія па хіміі (1907) Liebig Medal[d] (1905)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуард Бухнер (20 мая 1860, Мюнхен — 13 жніўня 1917, Факшаны) — нямецкі хімік і біяхімік. Нобелеўская прэмія па хіміі (1907) («За праведзеную навукова-даследчую працу па біялагічнай хіміі і адкрыццё пазаклетачнай ферментацыі»).

Нарадзіўся ў Мюнхене 20 мая 1860 года. Ён пачаў вывучаць хімію ў 1884 годзе пад кіраўніцтвам Адольфа Баера (Нобелеўскага лаўрэата па хіміі 1905 года) і батаніку ў прафесара Негелі ў Батанічным інстытуце Мюнхена.

Пасля перыяду працы з Ота Фішэрам у Эрлангене, ён атрымаў дактарат ад Мюнхенскага ўніверсітэта ў 1888.

Бухнер ажаніўся з Лотай Сталь у 1900 годзе.

У 1907 годзе Бухнер атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі за біяхімічныя даследаванні пазаклетачнай ферментацыі і выдзяленне зімазы.

Падчас Першай сусветнай вайны Бухнер служыў у палявым шпіталі ў Румыніі ў чыне маёра. Ён быў паранены 3 жніўня 1917 года і памёр ад гэтых ран праз дзевяць дзён у Мюнхене ва ўзросце 57 гадоў.