Юзаф Фардон

Юзаф Фардон
Юзаф Фардон
Адукацыя	Віленская каталіцкая духоўная семінарыя;
Дзейнасць	манах жабрацкага ордэна
Нараджэнне	5 жніўня 1862; Гродна, Гродзенскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Смерць	27 лютага 1927 (64 гады); Гродна, Польская Рэспубліка;
Пахаванне	Фарныя могілкі; Касцёл Маці Божай Анёльскай і кляштар францысканцаў;
Бацька	Якаў Фардон
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юзаф Фардон, у манастве Мельхіёр (польск.: Józef Fordon (Melchior); 5 жніўня 1862, Гродна — 27 лютага 1927, Гродна) — святар.

Біяграфія

Паходзіў з сям’і вядомага гродзенскага архітэктара^[1] Якава Фардона і яго трэцяй жонкі Феліцыі з Луковічаў.

Вучыўся ў Гродне і Віленскай дыяцэзіяльнай духоўнай семінарыі. У 1887 годзе ў Коўне быў пасвечаны ў святары. У 1887—1893 гадах пробашч у вёсках Струбніцы Ваўкавыскага павета, у 1893—1903 гадах у Дамброве Сакольскага павета, дзе пабудаваў касцёл, у 1903—1905 гадах у Гродне, у 1905—1909 гадах у касцёле Усіх Святых у Вільні^[1].

Быў высланы з Вільні за збор у 1907 годзе подпісаў сярод духоўных і вернікаў пад петыцыяй да Папы Пія Х з просьбаю ўзяць пад сваю абарону архіепіскапа Эдварда Ропа, якога праследавалі царскія ўлады. Пасяліўся пры капліцы на могілках на Панарах, працягваючы кіраваць парафіяй^[1].

У 1910 годзе ўступіў у ордэн францысканцаў — братоў меншых канвентуальных, атрымаў імя Мельхіёр. Пасля сканчэння навіцыяту ў Кракаве стаў капеланам у в. Вака Мураваная. Вікарый у Гродне з 1913 года^[1].

Падчас баёў за горад у Першую сусветную вайну ў верасні 1915 года ахвяраваў сабою замест трынаццаці мясцовых пажарнікаў, якіх нямецкія ваенныя ўлады абвінавацілі ў супрацоўніцтве з расійскім войскам. Супрацоўнічаў з мясцовай ПАВ (1918). У 1919 годзе гвардыян рэактываванага кляштара ў Гродне. Пазней — гвардыян у Вільні. Пасля вяртання ў Гродна — дарадчык і спавядальнік айца М. Кольбэ, духоўны апякун рэдакцыі часопіса «Rycerz Niepokalanej»^[1].

Быў пахаваны на каталіцкіх могілках у Гродне^[1], у сямейным склепе каля бацькі і маці. 4 снежня 2003 годзе цела было эксгумавана і перапахавана ў саркафагу ў касцёле Маці Божай Анёльскай^[2].

Памяць

У яго гонар была названа адна з вуліц. Беатыфікаваны^[1].

Л. Саванеўскі ў кнізе «Saga o Grodnie» пісаў пра яго: «Fordon — franciszkanin, człowiek świątobliwy»^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Мельхіёр / Фардон Юзаф. Памяць пра Гродна. Матэрыялы да біяграфічнага слоўніка постацей міжваеннага горада. 1919-1939 гг. / А.М. Чарнякевіч. — Гродна: ЮрСаПрінт, 2015. — С. 169. — 306 с. — ISBN 978-985-7134-05-2.
↑ Слуга Божы А. Мельхіор Фардон, францішканін (1862-1927)(недаступная спасылка)

Літаратура

Мельхіёр / Фардон Юзаф. Памяць пра Гродна. Матэрыялы да біяграфічнага слоўніка постацей міжваеннага горада. 1919-1939 гг. / А.М. Чарнякевіч. — Гродна: ЮрСаПрінт, 2015. — С. 169. — 306 с. — ISBN 978-985-7134-05-2.
L. Sawoniewski. Saga o Grodnie. Łódź-Białystok, 1999. Str. 18;
J. Makarczyk. Miłosierny kapłan z Grodna // «Misericordia». № 3. 1997. Str. 27-31;
J. Rozmus, J. Gordziejew. Cmentarz farny w Grodnie 1792—1939. Kraków, 1999. Str. 92;
E. Skrobocki. Polska organizacja wojskowa w Grodnie w latach 1918—1919 // «Magazyn polski». 2003. № 3. Str. 30.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Юзаф Фардон

[Памяць-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Мельхіёр / Фардон Юзаф. Памяць пра Гродна. Матэрыялы да біяграфічнага слоўніка постацей міжваеннага горада. 1919-1939 гг. / А.М. Чарнякевіч. — Гродна: ЮрСаПрінт, 2015. — С. 169. — 306 с. — ISBN 978-985-7134-05-2.

[2] Слуга Божы А. Мельхіор Фардон, францішканін (1862-1927)(недаступная спасылка)

[1]

[2]